Paco Gómez onderzoekt negatief van Wattebled
Dit is het verhaal van een zoektocht die eindigt en tegelijkertijd terugkeert naar het begin over 124 jaar , wanneer een verzamelaar van zeldzaamheden vindt een zeldzaam boek op een antiekvlooienmarkt . Hij zal eerst de omslag opmerken: een hand naar de hemel met een negatief in zijn handen; een naam, Paco Gomez , en een titel, geschreven in laag reliëf: Wattebled of het spoor der dingen . Dan ruik je de geur -een kelder, een crypte, een natte aarde- en tenslotte de pagina's: robuust, aromatisch, een combinatie van tekst en tientallen oude foto's -heel, heel oud- gedrukt in duotone. Het boek van een verborgen reis en mysterie in een familiealbum.
De man zal de verkoper om zijn prijs vragen, hoewel zijn beslissing al duidelijk zal zijn, ongeacht het bedrag. Uiteindelijk zal het voor een spotprijs worden achtergelaten. "Totaal, niemand wil die meer", zal de verkoper zeggen. Dan, er zijn bijna dertig jaar verstreken sinds het laatste papieren boek in de geschiedenis werd gedrukt . Van die aankoop, de verzamelaar zal een zeldzame aantrekkingskracht ervaren voor dat object , voor die reis, voor de auteur: een Spaanse fotograaf uit de 21e eeuw, Paco Gómez, die op zoek ging naar een Franse fotograaf uit het begin van de 20e eeuw, Joseph Wattebled, naar aanleiding van enkele glasnegatieven gevonden in de Rastro de Madrid.
Verrast door het toeval, zal de mens op zijn beurt beginnen, een nieuwe zoektocht, die van die Paco Gómez die met de auto door Frankrijk toerde op zoek naar de overblijfselen van een onbekende voor -zoals je in het boek in de eigen woorden van de auteur zult lezen- "het simpele feit van «eerbetoon aan die vergeten foto's en aan die fotograaf die het lot in mijn handen had gelegd".
Paco Gomez
De zeldzaamheidsjager zal zijn toevlucht moeten nemen tot de gegevens die door het werk worden verstrekt: een plaats, Calle Colón, in het centrum van Madrid , ruimte waar het huis van Paco Gómez stond en waar hij, volgens het boek, zijn werk afmaakte op 24 april 2020, in volledige opsluiting van de COVID-19-pandemie die de wereldbevolking decimeerde en diende als opmaat naar de Tweede Koude Oorlog.
Net zoals Gomez deed met wattable , zal de verzamelaar zich op internet wenden om te proberen de stukjes van het leven van de Spaanse fotograaf samen te stellen, hoewel zijn taak veel eenvoudiger zal zijn. U wordt niet gedwongen om tientallen glasnegatieven met een vergrootglas te onderzoeken op zoek naar herkenbare sporen om ze te lokaliseren in Google Street View u hoeft ook niet het spoor te volgen dat is achtergelaten door een oude envelop, met een poststempel in 1921 in een stad in Noord-Frankrijk. De verzamelaar zal volstaan met: zoek naar de naam van de uitgever, gemaakt door Paco Gómez zelf: Fracaso Books.
Wattebled-platen, gevonden bij El Rastro door Paco Gómez. (twee)
Uit die zoektocht zult u ontdekken dat dit boek, evenals vele andere van de uitgever ( De Modlins , 2013; Project K , 2016; Je keert terug naar Antarctica , 2019; Geografie van een mislukte fetisjist , 2025) werden in eigen beheer uitgegeven en gefinancierd door middel van crowdfunding-campagnes, waardoor hij in Spanje werd uitgeroepen tot kampioen zelfpublicatie.
De verzamelaar zal verrast zijn door de veelheid aan gegevens die u over Gómez . zult vinden , sommige enigszins verwarrend of zelfs grenzend aan fictie: een lange, bebaarde man met veel haar en gevoel voor humor, die fotograaf-revelatieprijs was in FotoSpanje 2002 –, lid van artistieke groepen, schrijver, curator van tentoonstellingen, vuilnisman – waardoor hij zijn eerste en succesvolle boek kon maken, De Modlins –, civiel ingenieur, rechercheur en vermeende basketballer die, volgens wat hij zelf aan verschillende media verklaarde, dubbels van zichzelf over de hele wereld had verspreid – waaronder de humorist en voormalig president van Spanje, Ignatius Farray–.
De familie van Wattebled
Ondanks de tijdelijke afgrond van meer dan honderd jaar, zal de verzamelaar op een heel persoonlijke manier contact maken met Paco Gómez. Net als hij was Gómez gepassioneerd door geschiedenis en toerde hij door oude markten op zoek naar sporen uit het verleden, hoewel de Spaanse hij concentreerde zich op fotografie, op zoek naar familiefoto's en albums om te zien hoe mensen het leven in hun huizen vertegenwoordigden . Ik was geïnteresseerd in de relatie tussen mensen en fotografie voordat het werd vervormd –vernietigd– door de overweldigende groei van sociale netwerken.
Zo moest hij Joseph Wattebled , een Franse amateurfotograaf die hij vond enkele dozen oude glasnegatieven –gebruikt aan het begin van de fotografie– waarin hij de geschiedenis van zijn familie vereeuwigde.
Paco Gómez onderzoekt de Wattebled-materialen gevonden in El Rastro
Aangetrokken door de kwaliteit, de bijzondere uitstraling en de verhaal van Wattebled (zoals de verzamelaar zal voelen voor de figuur van Gómez), begon de Spaanse fotograaf aan een avontuur op de wegen van Frankrijk met een paar aanwijzingen en een heleboel foto's gemaakt door de Fransman tussen de jaren '20 en '40 van de 20e eeuw. . Zijn doel was: reconstrueer de film van een man die plotseling en op mysterieuze wijze de fotografie verliet . Dit alles, de verzamelaar vindt het in dat boek, Wattebled of het spoor der dingen , een werk waarin Gómez zelf echo's van zichzelf onthulde, zoals zijn aantrekkingskracht op bruggen bij een bezoek aan de duizelingwekkende Millau-brug, ontworpen door Norman Foster , of de oorsprong van zijn liefde voor fotografie, bij zijn terugkeer naar de immense Pilat Duin, de plek waar hij als kind zijn eerste foto maakte.
Familiefoto gemaakt door Wattebled
De verzamelaar zal archieven en instellingen bezoeken op zoek naar informatie over Gómez om contact te zoeken met zijn nakomelingen. Een achterachternicht zal het enige familielid zijn waarmee hij in contact zal komen: " Ik herinner me weinig dingen van overgrootvader Paco " -ze zal het uitleggen-. "Mijn grootmoeder zei dat haar oom rare dingen deed, zoals voorwerpen van de straat halen of dagenlang weggaan om onbekende mensen te onderzoeken. Hij vertelde ons dat ze hem vaak dingen aan de pers hoorden uitleggen als 'hij vond bevrediging in de nutteloze daad van hulde brengen aan de ervaringen van anonieme wezens die zelfs de personages zelf zich niet zouden herinneren'. Hij vertelde ons ook dat hij graag het woord dingen gebruikte".
De jager van zeldzaamheden zal beetje bij beetje de diepgang ontdekken van die Spaanse fotograaf die zijn beroep overwoog – toen al op de rand van uitsterven, voordat het volledig werd vervormd door sociale netwerken – als een voertuig met verhalende capaciteiten, als een manier om het verleden te bevriezen om het later te redden en de onveranderlijke aard van sommige aspecten van de wereld te benadrukken– de omgeving, de ruimte – en de variabiliteit van andere –mensen, hun houding–.
Familiefoto gemaakt door Wattebled
Geschokt door de directe ontdekking van een tijd waarin menselijke creativiteit diende nog steeds om verhalen te vertellen , zal de verzamelaar een fase van permanente stilte ingaan, niet in staat om zich te verhouden tot zijn leeftijdsgenoten. Zijn enige ambitie zal dan zijn om lang genoeg te overleven om de voltooiing van de ruimte-tijdmachine te zien, die decennia lang is aangekondigd door de ruimtevaartgigant Space X . Dat zal zijn laatste ontsnappingsroute zijn, degene die hem in staat zal stellen een eeuw terug te gaan om Paco Gómez persoonlijk te ontmoeten, de man die een nieuwe reis door de ruimtetijd maakte om het verhaal van een vreemdeling te redden en eer te bewijzen aan al degenen die , ooit, hield van fotografie.
(Deze futuristische kroniek is samengesteld uit het interview dat Traveller.es heeft gehouden met de fotograaf Paco Gómez ter gelegenheid van de publicatie van zijn nieuwste boek, Wattebled of het spoor der dingen).
Familiefoto gemaakt door Wattebled