Medellín, de moderne en enthousiaste dochter van Colombia
We laten ons verleiden door graffiti , door Botero's sculpturen , voor de eeuwige lente en voor een bloemenmarkt. Met het beste transportsysteem van het land, a avant-garde geest zonder zijn bergwortels en een breed cultureel, natuurlijk en recreatief aanbod te verliezen, Medellín is een toeristisch juweeltje dat je al op je lijst met volgende bestemmingen zou moeten hebben.
de tweede stad van Colombia ze is innovatief, oorlogszuchtig, boeiend en heerlijk. Het is erin geslaagd zichzelf opnieuw uit te vinden door middel van cultuur en ondernemerschap; de transformatie is duidelijk waar je ook kijkt.
El Poblado, ons basiskamp
Hij liet het gewelddadige stigma achter dat hij jarenlang meesleepte dankzij Pablo Escobar (onvermijdelijk om hem niet te noemen) en gaf er de voorkeur aan de wereld onder ogen te zien wedden op zijn landschappen, zijn gastronomie even sybaritisch als traditioneel, zijn cultuur en toerisme wat, zelfs nu het aantal buitenlandse reizigers toeneemt, er geen drukke stad van heeft gemaakt.
Na 10 uur vliegen van Madrid , Medellín verwelkomt zijn bezoekers met een bergachtig panorama als geen ander: een groene mantel bedekt de toppen die de vallei omringen waar de stad zich bevindt.
Het kost ons een half uur om bij de Gemeente 14 - Het dorp, een van de 16 waarin het is verdeeld en de ideale omgeving om te verblijven , met hotelketens zoals Marriot, Ibis, Holiday Inn of NH, hostels en boutique hotels voor alle soorten portemonnees.
De eerste verkenning van deze kosmopolitische stad vindt plaats in de provence, dichtbij het hotel. Onder de gevarieerde selectie van bars en restaurants, laden we onze energie op bij ** El Social ,** een buurtwinkel van al het leven, met koperen tafels en verschillende stoelen, waarin je op het ritme van salsa **chorizo, bloedworst, empanadas met chili en varkenszwoerd (torreznos) ** kunt proeven tussen slokjes koud bier of aguardiente, Antioquiaans dus.
In het gebied zullen de meeste fijnproevers langskomen bij de avant-garde restaurants ** Carmen , Oci Mde , El Botánico , Ammazza of El Cielo **, de laatste een bastion van de Colombiaanse kenmerkende keuken en gerund door de beroemde chef-kok Juan Manuel Barrientos. .
INNOVATIE EN DUURZAAMHEID
De ochtend, kater of niet, we beginnen het op de goede voet, dat wil zeggen, met de meest aromatische koffie ter wereld, gevolgd door een exotisch vruchtensap (passievrucht, lulo, zuurzak, guave…), arepa (gegrilde maïstortilla) met verse kaas, roerei, yuccabrood en de gedistingeerde paisa (Antioquiaanse) vriendelijkheid van de ober, die met zijn "a la orden" cantadito ieders dag opfleurt.
De verscheidenheid aan fruit voor het ontbijt is evenredig met de diversiteit aan bomen en bloemen die de 14 hectare van de Botanische Tuin huisvesten. De hoeksteen van deze immense groene long is zijn orchidee tak , waar natuur en architectuur samen lijken te komen zonder in de weg te staan en waarin ze naast elkaar bestaan orchideeën, anthuriums, varens en palmen, verandert het in een groot tropisch paradijs.
Gelegen aan de overkant en onmiskenbaar door zijn vier immense rode betonblokken, rijst het ** Parque Explora ** voor ons op. een van de grootste aquaria in Latijns-Amerika en meer dan 300 interactieve wetenschappelijke en technologische ervaringen zullen de kleintjes verrukken.
Naar dit deel van de stad (het noorden) je komt met de metro, de enige in Colombia en trots op zijn meer dan 3,5 miljoen inwoners die er voor zorgen alsof het een kind is.
Daar gepositioneerd, naderen we het imposante gebouw van de Route N Corporation, synoniem voor duurzaamheid en revitalisering van onderwijs, innovatie en ondernemerschap; ook om te planetair en naar Wens Park , waar ze films in de open lucht projecteren.
Na tien minuten met de metro kwamen we aan bij het centrum van Medellin dat, zonder het meest toeristische gebied te zijn en waar je voorzichtig doorheen moet, een heerlijke bijenkorf van straatverkopers, eetstalletjes, winkeliers, groenteboeren...
We proeven een mango (nog groen) met zout en limoen, voordat we aan de onberispelijke beginnen Ayacucho-tram. Dit werk, ingehuldigd in 2016, heeft een speciale betekenis voor de stad: het heeft de levenskwaliteit van meer dan 80.000 mensen verbeterd, het is voorbeeld van duurzame mobiliteit en keerde terug naar Medellin 113.174 vierkante meter aan nieuwe openbare ruimtes en groene gebieden.
Een gastronomische markt, een klein bloemenplein, kleurrijke graffiti en twee Metrokabellijnen, het eerste kabelbaansysteem ter wereld dat als stadsvervoer wordt gebruikt, geeft leven aan deze wegcorridor tussen de gemeenten 9 en 10.
Medellín Metrokabel
CULTURELE UITSTRALING
De stad van de eeuwige lente, met zijn perfecte thermische sensatie, besloot het geweld te weerstaan en door middel van cultuur in al haar facetten het stigma van een gevaarlijke metropool uitwissen.
De muziek –Paisas begrijpen tango, vallenato, salsa, merengue, reggaeton, joint, cumbia–, kunst, theater, dans, graffiti en zelfs de behoud van zijn wortels. Het belangrijkste festival, de Bloemenbeurs , probeert het werk van de boeren die produceren onder de aandacht te brengen prachtige bloemstukken en dat ze op hun rug dragen tijdens het topevenement van de kermis, de Silleteros-parade, die dit jaar op zondag 11 augustus wordt gevierd.
Een van de meest emblematische initiatieven van buurtcultuur is de Graffititour. Tien jaar geleden verschillende jonge mensen, inwoners van de gemeente 13 en leden van het sociale collectief Casa Kolacho, gedroomd van transformeer je buurt in een etalage van kunst.
Dankzij hiphop en graffiti is dit gebied, jaren geleden het gevaarlijkste van Colombia, vandaag de dag een van de meest bezochte door toeristen en de lokale bevolking. Avant-garde kunst die het meest gewelddadige gezicht van een gemeenschap waste en een voorbeeld werd van transformatie in Latijns-Amerika.
Botero-plein
Klassieker maar net zo emblematisch is het werk van meester Fernando Botero. De uitstulpingen van zijn sculpturen, die de hele wereld hebben gereisd, sieren meesterlijk het plein dat zijn naam draagt, bewaakt door de Museum van Antiochië. Deze kunstgalerij is gevestigd in een gebouw dat tot architectonisch erfgoed is verklaard en herbergt ook een zorgvuldige selectie van werken geschonken door Botero.
Aan de overkant van het plein, de spectaculaire Cultuurpaleis , dat dienst doet als kunstgalerie en historisch archief van Antioquia, maakt het overzicht van het gebied compleet. Het uitzicht vanaf het terras geeft een glimp van het Coltejer-gebouw , een symbool van de textielindustrie van de stad en het emblematische Hotel Nutibara, dat zich met zijn 70-jarige geschiedenis heeft gevestigd als een van de groten.
Je moet in stijl afscheid nemen van Medellín en een ander deel van zijn cultuur proeven: zijn beroemde paisa dienblad. Een licht festival van bonen, rijst, gebakken ei, avocado, chorizo, varkenszwoerd, gebakken bakbananen, arepa, rundergehakt en schijfje rijpe bakbanaan.
In het restaurant ** Hatoviejo ,** in de kleine boer of in Belastingdienst , drie van de meest traditionele plaatsen, we proeven het vergezeld van mazamorra (maïs gekookt in melk) met panela, een andere grote erfenis van de boeren. Want in de hoofdstad van Antioquia de gastronomische cultuur is net zo avant-garde als de architectuur, maar ze vergeet nooit haar wortels en haar muilezeltraditie.