De mythische verloren stad
De inheemse bevolking van de Sierra Nevada van Santa Marta Ze leggen uit dat ze altijd wisten waar de Verloren stad. Of dat zeggen ze mama's ouderlingen, de spirituele leiders van de gemeenschappen Wiwa, Kogi en Arhuaco die dit bergmassief in het noorden van Colombia . De "ontdekking" van Teyuna -inheemse naam van de plaats- in het decennium van 1970 door schat plunderaars Het was vooral een ongelukkig toeval, merken ze op.
Na de passage van guaqueros, deze heilige plaats verloor de glans van goud en materiële rijkdom. Aan de andere kant, bijna een halve eeuw later, kan worden gezegd dat de magie van dit indrukwekkende archeologische site nog steeds intact. The Lost City verbergt zich letterlijk in het midden van een van de best bewaarde regenwouden van het Zuid-Amerikaanse land. En om hier te komen zijn er geen wegen of paden voor gemotoriseerde voertuigen.
De enige manier om het te doen is na drie dagen wandelen op een pad die door het noordelijke deel van de Sierra Nevada loopt, binnen a natuurreservaat angstvallig beschermd en praktisch geboren aan de kust van de Caribische Zee. Een pad vol steile beklimmingen, inheemse mensen, modder en zweet wat een uitdaging is en geschenk op zichzelf. Met het hoogtepunt van een van de precolumbiaanse steden beter onderhouden van het vasteland.
Een van de best onderhouden pre-Columbiaanse steden op het continent
EEN STAD IN HET MIDDEN VAN DE JUNGLE
Als we bij het einde beginnen, moeten we het hebben over de oorsprong van Teyuna. Deze stad Gebouwd door de Tairona-indianen in de 7e eeuw na Christus. kwam aan huis tussen 1.500 en 3.000 mensen . De archeologen van Colombiaans Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (ICANH) geloven dat het deel uitmaakte van een netwerk van honderden steden verspreid over dit gebied van de bergen, verbonden door ingewikkelde paden in het midden van de jungle, als weerspiegeling van de complexiteit van deze beschaving.
Waar ze zeker van zijn, is dat ze hier eeuwenlang zijn gemaakt rituelen, vieringen en politieke gebeurtenissen . Zo was het totdat XVI, wanneer de tairona ze verdwenen van de kaart gedecimeerd, zo wordt aangenomen, door de bloedige oorlog die ze onderhielden met de Spaanse veroveraars en hun ziekten . Sommigen zeggen dat ze naar nog meer zijn gevlucht geïsoleerd uit de Sierra Nevada; anderen wijzen erop dat ze zijn voor altijd verdwenen zonder een spoor.
Teyuna maakte zich vervolgens leeg en de jungle eindigde bij verzwelgen zijn cirkelvormige terrassen, zijn stenen woningen en zijn monumenten voor Moeder Aarde. Tot de tweede helft van de 20e eeuw, toen de jongere broers -term waarmee de inboorlingen verwijzen naar de man van de stad- kwam de plaats tegen en hernoemde het als de verloren stad.
De inheemse Kogui bewonen deze landen nog steeds
DE ONTVOER VAN SIERRA NEVADA
Hoewel de eerste archeologen een halve eeuw geleden de hellingen van Teyuna bereikten, bleven de site en zijn magische omgeving tientallen jaren bestaan buiten de gebaande paden . De Sierra Nevada was te veel jaren een van die gebieden van Colombia door geweld ontvoerd. de plantages van Cokes en de aanwezigheid van de guerrilla eerst en de paramilitairen later verbraken ze de vrede hiervan biosfeerreservaat , een erkenning verleend door UNESCO in 1979.
Vandaag leggen de soldaten met geweren die de bezoeker in de Verloren Stad ontvangen, uit dat de plaats is Helemaal zeker . En dat hun aanwezigheid meer dan wat dan ook beantwoordt aan de behoefte om bescherm de site voor de mogelijke waanzin van een toerist, misschien in trance na de driedaagse wandeling en de laatste beklimming van 1200 stappen die leiden naar de deur van de oude stad Tairona.
Er verschijnt dan, in een ongelijke rij, de opeenvolging van terrassen gebouwd door de inboorlingen om de enorme oneffenheden die de hellingen van deze bergketen tekenen. En de stenen paden die met elkaar verbonden zijn, bezaaid met torenhoge palmbomen, taguas en andere tropische bomen. Het is makkelijk overweldigd zijn op een plek als deze en voor een landschap als dit.
1.200 treden die de moeite waard zijn om te beklimmen
EEN VEELEISENDE ROUTE VOL BELONINGEN
Maar als we teruggaan naar het begin van de route (of naar het einde: aan het einde van het bezoek aan Teyuna, is het tijd terugbrengen door dezelfde manier waarop we zijn aangekomen), spreekt het voor zich dat de wandeling die deze reis vereist even vol beloningen is. De belangrijkste kan zijn dat kalmte waarmee je vier dagen en drie nachten kunt doorbrengen -de route kan ook in vijf of zes dagen worden afgelegd, maar de totale route varieert niet- geïsoleerd midden in de jungle.
Praktisch vanuit de startplaats, mamey , ** het mobiele signaal verdwijnt . ** Op de eerste dag is het landschap minder weelderig en de warmte zonder aarzelen slaan. Maar als je naar boven gaat, regenwoud het overspoelt de weg, op hetzelfde moment dat de rivieren die uit de bergen naar beneden komen, verschijnen en verdwijnen aan de zijkanten van het pad.
Op de evenaar van de tweede dag, de stad Mutanzhic , een kleine Kogui inheemse gemeenschap vol traditionele huizen met rieten daken. Vanaf hier, en tot aan de Lost City, is het gebruikelijk om paden te kruisen met vrouwen, mannen en kinderen, sommigen klommen of leidden van de teugels naar een muilezel , gekleed in hun typische witte pak. Het is de kleding van Wiwa en Kogui etnische groepen, en een van de verschillende verwijzingen in hun cultuur naar de besneeuwde toppen van deze bergketen van waaruit ze zich beschermend voelen.
De dorpen van de inheemse Kogui zijn verspreid over de weg
GIDS, ACCOMMODATIE EN ETEN
De Archeologisch park Teyuna en het pad dat ernaartoe leidt, bevindt zich in een gebied waarover de inheemse volkeren beweren speciale rechten, als afstammelingen van de kolonisten die het in het verleden bewoonden. Hieraan toegevoegd is de voorwaarde door de overheid beschermd natuurgebied Colombiaan die het gebied heeft.
Daarom kan dit avontuur alleen worden ondernomen na het inhuren van de diensten van een gids in een van de bedrijven (allemaal gevestigd in de nabijgelegen stad Santa Marta ) die een pakket aanbieden dat ook omvat: eten en onderdak. Dit laatste wordt uitgevoerd in kampen die hangmatten of eenvoudige bedden met klamboes.
Door de jaren heen en de hausse onder Colombiaanse toeristen en vooral buitenlanders, heeft de logistiek van deze trekking geleidelijk verbeteren. Zozeer zelfs dat veel bezoekers verrast zullen zijn de kwaliteit van het eten en het comfort van de accommodatie . Misschien ook van hoog aantal wandelaars die aan deze route beginnen, vooral in de Droge seizoen (december tot maart), wanneer de muggen hun eetlust matigen en de stroom van de rivieren van de bergen lager is dan normaal.
accommodatie is eenvoudig
VAN GOUD NAAR TOERISME, VIA MARIJUANA EN COCA
De boeren van dit gebied van de Sierra Nevada vertellen zonder aarzeling hoe uw economie, en die van de inheemse gemeenschap, is in de loop van de tijd geëvolueerd.
Eerst draaide alles om de gebeden . iedereen die de Spanjaarden konden het niet aan Het werd vervolgens geperst door de guaqueros. Het is geen toeval dat deze landen verband houden met de mythe van De Gouden , de stad baadde in dit metaal waarvoor de veroveraars en hun erfgenamen werden wackos.
Later was het de beurt aan de dope . Internationale mensenhandelaars gevonden in deze sierra de ideale omstandigheden voor de teelt ervan. Hetzelfde zou later gebeuren met de Cokes , de plant die decennialang de hellingen van deze plek en het leven van zijn bewoners binnendrong.
In een logische aanpassing aan de nieuwe tijd dragen dezelfde muilezels die vroeger zakken vol wit poeder vervoerden rugzakken van toeristen die liever licht lopen. Iets soortgelijks gebeurt met sommige van de oude laboratoria waar het cocablad werd verwerkt, nu weer omgezet in kampen voor de rest van de wandelaars.
De weg naar Teyuna heeft zeker meer aanwijzingen om het verleden van deze plek en zijn mensen te traceren. Jammer, zullen velen denken na terugkeer naar het startpunt van deze route, is dat deze ontdekking alleen duurt vier dagen. En ga niet langer verder tussen de paden van de weelderige en magische Colombiaanse jungle.