Samantha Wong (@samishome) gefotografeerd in het W Shanghai hotel - The Bund
Op sociale netwerken circuleert al heel lang een Engelse tekst waarvan niemand weet wie hem heeft geschreven.
Er staat zoiets als dit: “Ik hou van onopgemaakte bedden . (...) . Ik hou van de manier waarop mensen kijken als ze ontdekken dat ze verliefd zijn. Ik hou ervan hoe koppels eruitzien als ze voor het eerst samen wakker worden. Ik hou ervan als iemand zijn ogen sluit en naar de wolken gaat. Ik word verliefd op mensen die de waarheid verspreiden. Ik word verliefd op haar crises, haar uitgesmeerde make-up en haar fantasieën. Eerlijkheid is te mooi om onder woorden te brengen."
En ja, we hebben het geleend om uit te leggen waarom dit artikel over onopgemaakte bedden... en waarom deze wel en andere niet. Heel simpel: omdat we wilden dat ze de waarheid weerspiegelden. Het ging niet zozeer om het ontwikkelen van een ranglijst van indrukwekkende luifels, noch om het tellen van katoenen draden of het vergelijken van metingen met voetbalvelden. Grootte maakt hier ook niet uit.
Daarom hebben we enkele van de fotografen die samenwerken met Condé Nast Traveler gevraagd om dat gevoel te delen - zo dicht bij geluk - van een onvergetelijk bed op elke bestemming.
Het is ook onze manier om te knipogen naar de vaak verguisde Valentijnsdag , van rondhangen in het perfecte gezelschap en natuurlijk om eer te bewijzen aan die magische intimiteit van een hotelbed.
Het is niet triviaal. Ze kennen het bijvoorbeeld in de Starwood-keten, waar ze een jaar lang bedden en nog meer bedden analyseerden totdat ze hun beroemde . uitbrachten hemels: voethoge matras, dekbed van ganzendons, twee stevige kussens en lakens van Egyptisch katoen met hoge draad. En ze creëerden een stijl, logisch.
We zouden ook kunnen praten over **de 300 draadtelling van de Park Hyatt-lakens**, van de mooie 100% Portugese wollen dekens in Micasa in Lissabon...
We zouden van bed naar bed kunnen springen en zo de wereld kunnen oversteken. Tokio, Lanzarote, Shanghai, Berlijn ... elke bestemming verbergt deze keer een verhaal dat in werkelijkheid altijd hetzelfde is: beleef die eerste zonsopgang in een onbekende omgeving, opkrullen op een matras die niet weet aan welke kant je slaapt en door een nieuw raam naar de eerste zonnestralen kijken.
Een spel dat ons op een bepaalde manier terugbrengt naar de onschuld, dat ons dwingt om gehaast wakker te worden en anderen erover te vertellen. Hé, kijk eens wat een bed. Kijken.
Om deze reden nodigen wij u vanaf hier uit om, vanaf nu, deel uw onopgemaakte bedden met ons. Zeer gelukkige dromen. #YoSoyTraveler, @cntravelerspain.
_*Dit rapport is gepubliceerd in de nummer 114 van het Condé Nast Traveler Magazine (februari). Abonneer je op de gedrukte editie (11 gedrukte nummers en digitale versie voor € 24,75, door te bellen naar 902 53 55 57 of van onze website ) en geniet van gratis toegang tot de digitale versie van Condé Nast Traveler voor iPad. Het februarinummer van Condé Nast Traveler is beschikbaar op: de digitale versie om ervan te genieten op je favoriete apparaat. _