Barcelona Majestic Suite: welkom in de hemel
We komen uit een bed (was het in Zahara de los Atunes, mam?) en naar een bed zullen we terugkeren . Om deze reden - en voor zoveel dingen - kan een hotelbed nooit een excuus of grap van het accessoire blijven; beste hoteliers, het bed is alles . Let dus goed op de gebeden die komen en vergeet die van Pla nooit: "elke beweging veroorzaakt pijn" . Dus geef ons een goede rust.
1. PRODUCT, PRODUCT
Lakens en kussens zijn alles. Vergis je niet, ze zijn niet gewend om zichzelf te bedekken, ze zijn als de jurk die we 's nachts aantrekken, de authentieke avondjurk en lachen om de Golden Globes . Katten terzijde (laten we ze trouwens claimen), als het beddengoed faalt, valt de wereld uit elkaar. Om te falen hebben we het over ruwheid, patronen en donkere kleuren. Laten we duidelijk zijn: we willen witte lakens, gemaakt van natuurlijke materialen en zorgvuldig gestreken . We zullen toegang krijgen tot kleurveranderingen in buitengewone gevallen zoals die van Monteverdi, in Toscane. De lakens die er zijn natuurlijke kleuren, aarde, sienna of beige . We vergeven het ze (met plezier) omdat het katoen zacht is en het een streekproduct is. We zullen er niet op aandringen dat de lakens moet altijd ongerept zijn want dit is een goed blad waarin dat begrepen wordt. Over de kussens... of we willen een kussenmenu: we willen alle kussens zoals aangeboden door het NH Collection-zegel in al zijn kamers. Ik ga geen halve seconde verspillen aan het kiezen van: we willen ze allemaal. kussenmaximalisme.
twee. WIJ WILLEN WETEN
Het is niet genoeg dat de matras is ontworpen door een team van ingenieurs, humanisten en ontwerpers van MIT. wij willen weten . Don Draper zei al: 'Dat doen we al, waarom vertellen we het niet?' Of zoiets. Informatie telt altijd op en zorgt voor plezier. Angelsaksische hotelzegels weten dit heel goed: ze specificeren meestal het katoen van hun lakens, de meubeltechnologie en alles wat telbaar en deelbaar is. Kettingen zoals Sofitel zijn trots op hun gepatenteerde MyBed™-bedden. Ze zijn ontwikkeld door Epeda en Dumas en zijn een exclusieve combinatie van onderstel, matras, veren overtrek, dekbed en kussen, evenals Uves Delorne lakens. Ze kunnen ook worden gekocht. Als het goed is voor één nacht, kan dat (moet) meerdere jaren goed zijn.
Ezcaray-dekens , aanwezig (ook zijn geschiedenis) in elk bed van het Echaurren hotel.
3. GROOT. VERGEVEN: GIANT
Wat zijn wij, tieners die op een Engelse kostschool studeren? Wat zijn wij: de O'Sullivan-tweeling? Het concept "90 bedden" is schattig maar hier zijn we mensen verhard door het leven, reizen en veel smalle bedden . We willen ruimte, al was het maar om het niet aan te raken. Of om het aan te raken.
"Big horse, walk or not walk", lijkt het een grap? Nou, dat is het niet - in deze tijd van zoveel kleine dingen en zo beleefd beweren we, meer dan ooit, de... King Size vitaal en hotelier . Groter, bedankt.
Niet groot, reus; zoals de bedden in elke kamer van het W Barcelona
Vier. EENVOUDIGE TOEGANG TOT TECHNOLOGIE
Taboe-onderwerp, onderwerp (dit) dat we, hoe hard we ook proberen, niet helemaal begrijpen... Waarom elke avond twintig minuten totdat we uitgaan zoveel (zoveel) lichtjes en lampen ? Soms (niet vaak genoeg, moet gezegd worden) hebben we haast en hebben we duisternis nodig zoals deze: Klik.
Het hotel heeft misschien een zwembad op het terras, maar als we midden in de nacht de lamp niet kunnen aandoen zonder eruit te zien alsof we in Pilates-les zitten, is het zwembad voldoende. In het Virgin Hotel in Chicago temperatuurregeling is toegankelijk vanuit het bed . Wie dacht dat midden in de nacht opstaan om de temperatuur te verhogen of te verlagen een goed idee was, verdient precies dat . Het leven is al erg ingewikkeld, laten we geen extra's toevoegen.
Een klik van het licht
5. HET IS ALTIJD DE EERSTE KEER
Het is niet de titel van een melodieuze hit: het is een gebod . In elk hotelbed moet het altijd lijken alsof we de eersten zijn die erin slapen. Voordat er niemand was. Dan zal er niet zijn . De wereld begint en eindigt bij ons.
In die kamer aan de achterkant (van deze kamer in het Maria Cristina Hotel) heeft niemand ooit iets gedaan omdat vandaag - nu - de eerste keer is.
6. EEN BED MET UITZICHT
In werkelijkheid, Lucy Honingkerk dat bedoelde hij toen hij sprak over het leven dat hij in Florence ontdekte. Een kamer met uitzicht is wenselijk. Een bed met uitzicht is een feestje . Laten we denken aan zonsopgang kijkend naar de zee, zoals in het W van Barcelona, bij zonsondergang kijkend naar de sterren zoals in de sky-suite van L'And Vineyards del Alentejo, om lekker naar de lichtjes van Tokyo te kijken, zoals in de Conrad, om te gapen voor de savanne, zoals in het Lewa Safari Camp in Kenia. Dat zijn feesten.
7. IK BEN DE LEIDEN IN MIJN BED
Leid mijn leven niet, hotel. Niet in bed, het meest besloten gebied dat er is. De spiegels aan het plafond zijn overbodig en, afgezien van de grappige foto op Instagram, zijn ze hopeloos plakkerig. Deel geen condooms uit, maar als u dat wel doet, doe het met de elegantie van het Soho House , in witte katoenen tassen op een tafel. Bied me geen lingerie of speelgoed aan . Doe het niet. Onnodig. Werkelijk. Werkelijk.
Het is mijn bed, het is mijn koninkrijk . Dus vandaag (vanavond) heb ik hier de leiding. Juist uit dit kleine detail -mogelijke ficties- gaan zoveel dingen (goede verhalen, geweldige restaurants, onvergetelijke hotels...) . Het is niet zo moeilijk, toch?
Maak het me gemakkelijk, net zo gemakkelijk als in de Majestic. Eenvoudig.
8. DE MYTHISCHE DEKKING
Er zijn hier twee stromingen. men geniet van de afwijzen , dat ze midden in de middag de kamer klaarmaken voor de nacht, sluit gordijnen, open het bed op een millimeter manier , en plaats water en chocolaatjes. Anderen hebben er een hekel aan als hun bed wordt aangeraakt. De twee Spanjaarden.
9. NEE TEGEN SIAMESE BEDDEN
We begrijpen dat ze in vrede gaan, dat ze een oefening van goede wil zijn en dat ze ongemakkelijke situaties vermijden. Ze zijn zelf onhandig . Als het leven je ertoe brengt een kamer te delen met iemand die je niet wilt, doe dan alsof je slapeloosheid hebt en ga de stad door of zeg dat je je voorbereidt op een nachtmarathon; zeg wat dan ook, maar vermijd dat moment waarop je door de spleet tussen de twee bedden sluipt . De enige die zo'n situatie met charme kon oplossen, was Claudette Colbert en Clark Gable en jij bent niet een van hen.
10. ontbijt op bed zuigt
En het diner. Fictie is de schuld dat de werkelijkheid een ramp is. Op welk punt dachten we dat er iets romantisch was aan het balanceren van koffie? Het wordt aan tafel gegeten. Kruimels vallen op het bed en bevlekken die goed gestreken witte lakens die we claimen. Dat is niet romantisch: dat is realistisch.
Taboe onderwerp; ander. De laatste voor vandaag. En ook deze is ons duidelijk: je ontbijt niet op bed - het is ongemakkelijk, het is provinciaal en vooral: het is niet nodig.
Ontbijt op bed? Nee, dank u wel.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Decaloog van het perfecte hotelkussen
- Beste hotelbedden zoals geschreven door Condé Nast Traveler
- Wat mag je wel en niet meenemen uit een hotel
- Decaloog van de perfecte hotelbadkamer - Perfecte hotelbadkamers
- Hotelbadkamers waar we graag zouden wonen - 12 zenuwslopende details over hotelbadkamers
- Op zoek naar het perfecte hotelbed
- Alle suitesurfen
- Alle artikelen van Jesús Terrés
- Alle artikelen van Anabel Vázquez
En jij, wil je hier ontbijten?