Sinaï-pad
Toen moslims uit Afrika te voet de Sinaï overstaken op hun pelgrimstocht naar Mekka en christenen hetzelfde deden op weg naar het klooster van Santa Caterina of Jeruzalem, De bedoeïenenstammen van het zuidelijke schiereiland ze werkten samen in een brede alliantie genaamd de Towarah om gelovigen te helpen terwijl ze de onherbergzame regio doorkruisten.
Niet ver daarvandaan ligt het imposante berggebied dat aan de rand van de kustplaats Hurghada Eeuwen geleden was het geworden een dynamisch gebied halverwege tussen de Rode Zee en de rivier de Nijl. Door dat gebied waren handels-, reis- en jachtroutes met elkaar verweven om een labyrintisch mozaïek van paden te creëren waarlangs ze hun sporen zouden achterlaten. beschavingen zo oud als de Ptolemaeïsche en de Romeinse.
De moeite zal het waard zijn
Tot ver in de jaren tachtig werd een groot deel van deze routes nog afgelegd en verzorgd door de lokale bedoeïenenstammen, die in die respectieve regio's bleven.
Maar de komst van gemotoriseerd vervoer veranderde plotseling de manier waarop mensen zich verplaatsten, waardoor die oude manieren overbodig werden. In de loop der jaren begonnen velen onvermijdelijk te vervagen en zelfs van de kaart te verdwijnen.
Er was maar één plek waar de route en geschiedenis van al die paden waren vastgelegd: het collectieve geheugen van de bedoeïenen. En nu, na jaren van ontwikkeling, Twee routes van meer dan 1.000 kilometer zijn ingehuldigd in Egypte Samen brengen ze die oude paden weer tot leven, om hun geschiedenis en alle kennis over flora, fauna, legendes, spreekwoorden of gedichten die hen omringen te bewaren.
De eerste van hen, de Sinaï-pad, Het is ontworpen door de acht stammen die de Zuid-Sinaï bewonen: Alegat, Awlad Said, Garasha, Hamada, Jebeleya, Muzeina, Sowalha en Tarabin. Na een eeuw uit elkaar hebben deze stammen opnieuw samengewerkt om deze route van 550 kilometer, die in ongeveer 42 dagen kan worden afgelegd.
Uitzicht vanaf de top van de Rode Zee-tour
Parallel, leden van de Kushmaan, een clan van de Maaza-stam, een van de grootste in Egypte, heeft in 2019 de Rode Zee Bergpad, een spoor van 170 kilometer door de bergen buiten Hurghada. het pad neemt ongeveer tien dagen en sluit op zijn beurt aan op secundaire wegen die een netwerk van maximaal 800 km vormen.
Beide routes, die met elkaar verbonden zijn, bieden een echte kans om zowel dichter bij de bedoeïenen van Egypte te komen, een gemeenschap die door de staat wordt gemarginaliseerd en gebonden aan oriëntalistische clichés die typerend zijn voor Duizend-en-een-nacht, als ook bij hun onbekende territoria, die van oudsher buiten de marges van het massatoerisme in het land gevallen.
DIVERSITEIT EN AVONTUUR
Tot aan de Sinaï en Hurghada, waar het Rode Zee-pad begint, is het gemakkelijk bereikbaar vanuit Caïro per vliegtuig of bus, en eenmaal daar zullen de bedoeïenen voor de rest zorgen. Toch, het is raadzaam om de moeilijkheidsgraad van elke excursie en het mee te brengen materiaal te raadplegen, aangezien dit afgelegen gebieden zijn en je van tevoren voorbereid moet gaan.
Rode Zeeroute
De steden van Zuid-Sinaï, zoals Sharm el Sheikh, Nuweiba en Dahab, evenals Hurghada zelf, zijn beroemde duik- en strandbestemmingen, waardoor het verblijf kan worden verlengd.
De traditionele territoria van de bedoeïenenstammen zijn strikt afgebakend en negeren de politieke afbakeningen die zijn opgelegd vanuit een verre hoofdstad die ze vaak - zoals zoveel anderen - 'Egypte' noemen. Om deze reden, De tochten kunnen alleen hand in hand worden gelopen met de respectieve stammen, die elk verantwoordelijk zijn voor het begeleiden en verzorgen van de wandelaars op hun land.
Veel van de routes die worden overgestoken zijn verwarrend, in sommige gevallen totaal onmogelijk te onderscheiden, dus de hulp van de lokale bevolking is niet alleen aanbevolen, maar absoluut noodzakelijk.
De bedoeïenen worden gekenmerkt door hun onafhankelijkheid , dus er is geen reden om bang te zijn dat ze invasief zijn, en zij zijn degenen die de kennis behouden die van generatie op generatie is doorgegeven.
Een bedoeïen in een Ca n the Sinai Trail
De twee routes bieden een grote historische diversiteit, die in het geval van de Sinaï ook omvat: het beroemde klooster van Santa Caterina of de kapel die de berg Caterina bekroont, de hoogste in Egypte (2.642 meter). De Rode Zee van haar kant kruist met prehistorische rotstekeningen, twee oude Romeinse dorpen en kapellen van de woestijnvaders van Egypte. Je kunt dagtochten maken of zoveel als je wilt, dus je kunt het beste het brede scala aan opties bekijken en de meest aantrekkelijke route kiezen.
Tegelijkertijd biedt de verlenging van beide paden een grote diversiteit aan landschappen, die uitgestrekte woestijnpromenades vermengen met steile bergtoppen, door netwerken van canyons, bronnen en zelfs natuurlijke poelen.
Een van de meest iconische punten van de eerste is: de heilige berg Sinaï, waar christenen, joden en moslims geloven dat god tot Mozes sprak, terwijl hij in de tweede de Shayib el Banat-berg, met de hoogste top van het vasteland van Egypte (2187 meter).
Ruige landschappen langs het Sinaï-pad
Op heldere dagen zijn de paden vanaf hoge punten van elkaar te zien. In die zin maakten de Sinaï- en de Rode Zee-bergen ooit deel uit van dezelfde landmassa en werden ze alleen gescheiden door de vorming van de Rode Zee, waardoor ze geologisch vergelijkbare plaatsen werden.
Cultureel gezien worden beide gebieden al eeuwenlang bewoond door bedoeïenenstammen, en al degenen die op de paden zijn opgenomen, vinden hun oorsprong op het Arabische schiereiland, dus ze hebben veel gemeen. Om meer te weten over Zuid-Sinaï, kunt u lezen: Sinaï: de trekkinggids, door Ben Hoffler, mede-oprichter van beide paden en diepe kenner van beide regio's.
Wat de veiligheid betreft, moet de reiziger niet bang zijn voor het nieuws uit de Sinaï, waar het leger en terroristische groeperingen hun strijd voortzetten.
Ruige landschappen langs het Sinaï-pad
De overgrote meerderheid van deze incidenten vindt plaats in het uiterste noordoosten van het schiereiland, ver van het zuiden waar het pad loopt, een van de veiligste plekken van het land dankzij de nauwgezette controle die door de bedoeïenen zelf wordt uitgeoefend. Maar het is waar dat het, net als in de rest van Egypte, raadzaam is om aandachtig te zijn voor gebeurtenissen voordat u op reis gaat.
Vast en zeker, Egypte is veel meer meervoud dan Caïro zou willen, en zowel het Sinaï-pad als het Rode Zee-pad zijn een van de beste manieren om dichter bij deze diversiteit te komen.