Gevel van het Titanic-museum
op mijn reis naar Belfast Ik vond sporen van alles wat er is gebeurd en ik vond een nog steeds gesegregeerde bevolking (de Union Jack overal in de aangelegde protestantse wijken en de graffiti van helden en martelaren op de bloody mary red muren van katholieke huizen). Maar ik rende ook tegen de open deuren van de poorten, ik zag geen enkel machinegeweer en het leek me niet dat de politie daar was om zich met politiek te bemoeien. Politie begint Gaelic te spreken: Volgens een van de nieuwe regels komt 70 procent van de nieuwe agenten uit het westen van de stad, het pro-Ierse deel.
Dus een keer Belfast concludeerde dat hoe moeilijk vrede ook was, oorlog veel gecompliceerder was, de hoofdstad van Noord Ierland hij keek naar de dingen die ze allemaal gemeen hadden en de in beslag genomen stad besloot uiteindelijk naar buiten te kijken. En hij vond twee verbindingspunten: verleden en toerisme. Van de ontmoeting van zowel (de glorieuze scheepvaartgeschiedenis en de toeristische mogelijkheden van zijn erfgoed en zijn gecompliceerde geschiedenis) en de naamdag kans Het Titanic Belfast-museum werd geboren, dat in maart werd ingehuldigd ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van het zinken van het schip dat de scheepswerven van Harland en Wolff , de grootste ter wereld aan het begin van de 20e eeuw. Aan de dokken kwamen 35.000 arbeiders tegelijk lunchen.
Het gebouw is gemaakt van vier zilveren stalen boegen van dezelfde hoogte als die van de Titanic. De tour begint met Belfast die aan het einde van de 19e eeuw zijn bevolking met tien vermenigvuldigde in een handvol jaar en een groot deel van de ruimte is gewijd aan het project en de uitvoering van de boot (Logisch in een stad die zo fan is van scheepsbouw dat het de twee kranen van de scheepswerven, Samson en Goliath, van de sloop heeft gered en ze in 1995 tot historische monumenten en archeologische voorwerpen heeft verklaard). Het Titanic-museum bereikt zijn hoogtepunt met het aangrijpende verhaal dat het moment van zinken reconstrueert en het loopt misschien leeg met de persoonlijke verhalen, die er maar weinig zijn en helemaal niet bewegen. Zoals dat van de seminarist aan wie zijn superieur telegrafeert: 'Ga onmiddellijk van dat schip af.' En het gaat naar beneden. Nou goed.
De imposante Queen's University
De andere grote nieuwigheid in de stad is de MAC-ruimte voor hedendaagse kunst. Zodra we binnenkomen, zullen we mogelijk een schel geluid horen dat uit de eerste kamer komt. Daar herinnert het project 'Still not out of the Woods' (tot 19 augustus) dat wij zijn apen die nog niet helemaal uit de bomen zijn gevallen met een installatie die het midden houdt tussen oorlogsprikkeldraad en een elektrische gitaar. Als je de snaren bespeelt, krijg je akkoorden die sirenes, schoten, elektrocuties of geschreeuw zijn. De kamer zal ofwel claustrofobisch aanvoelen of snel saai worden, afhankelijk van of je een gevoelig persoon of een gamer bent, en het zal je zeker een diner bezorgen als je een van de aangrenzende tafels in het Mac's restaurant kiest. Het is een van de meest aanbevolen in de stad voor het vertederende chique pedantuelo-publiek dat het verzamelt, voor de keuken, die aandacht besteedt aan details en to the point, en zelfs voor de prijzen, die rond de tien euro liggen voor gerechten zoals calamares a la romana die de hit van vers geven. Dat is in Belfast goedkoop.
Bij het MAC bieden ze dingen aan zoals opnames van de geluiden en gesprekken van de stad, die zelfs aan de cafetariatafels te horen zijn (met daar een koptelefoon). Of de installatie 'Tafel en vier stoelen' van Robert Therrien, die bevat wat de naam doet vermoeden, maar dan op een gigantisch formaat. Men denkt: "dit is zoals, wat weet ik, de gigantische donuts op Amerikaanse snelwegen". Maar dan leest hij het bordje, waarop staat dat deze meubels aantrekkelijk zijn voor jeugdherinneringen en het blijkt dat ja, dat een beetje ja dat je je herinnert toen je een kind was en alles leek gigantisch. Dan, op andere verdiepingen, hebben ze huisartiesten die je hun studio of een heel schattig theater laten zien, met evenveel ruimte voor de pitmuzikanten als voor de toeschouwers. Ze vertolken muziek met een absoluut klassieke uitstraling met actuele thema's, zoals Ira of tv-wedstrijden. Hij heeft de verdienste dat het me sindsdien een paar nachten in een cirkel rond mijn kamer heeft weten te laten lopen, mezelf afvragend: "Waarvoor precies?".
Een van de kamers van het luxe hotel The Merchant
De stad, die in de afgelopen vijf jaar zes hotels heeft geopend, waaronder de luxe The Merchant had andere attracties aangeboden, zoals het Ulster Museum, een regionale verzamelplaats die dezelfde uitgebreide collectie ontleedde fauna of meteorietstukken biedt, evenals een voorbeeld van avant-garde schilderkunst of de documenten van een nieuwsgierige en tragische episode van de Spaanse Armada en zijn schipbreuk voor de Ierse kust. Nu stellen ze een tentoonstelling voor over dinosaurussen en een korte en goed toegelichte selectie van tien schetsen van Leonardo da Vinci. Het museum, heropend in 2009 na een renovatie van drie jaar, heeft ook een botanische tuin waarvan de meest interessante (en gastvrije) de . is tropische kas.
De rest van Belfast is meer om te dwalen dan om te vertellen , met een overzichtelijk, commercieel en semi-voetgangerscentrum. Even een paar aanwijzingen om even te verdwalen met fundering: de koepel van het winkelcentrum Victoria Queens , waaruit je heel goed de kunt zien grotheuvel , in wiens vorm van slapende reus werd geïnspireerd Jonathan Swift voor 'Gullivers reizen'; de Oh, yeah opnamestudio, een ontmoetingsplaats voor lokale muzikanten, vol punk- of poprelikwieën; Queen's University en haar woonomgeving, waar het huis van de ouders van Errol Flynn ; of het stadhuis, in een Edwardiaanse stijl en waar u een rondleiding van een uur kunt volgen. Er zijn ook wandeltochten door de stad beschikbaar: van de klassieke toeristische rondleidingen tot die gespecialiseerd in de titanica of in het naburige Belfast CS lewis.
Maar als je de pijnlijke ziel van deze stad van plotselinge vrede wilt kennen, reserveer zoveel mogelijk tijd voor de pubs en hun extravagante klanten. Tenzij je bereid lijkt te luisteren, en zelfs als politiek naar Britse maatstaven een smakeloos onderwerp is, zul je vreselijke verhalen horen voordat het schuim op de pint helemaal naar beneden komt. Verhalen van eergisteren.
Stadhuis van Belfast tijdens de voorjaarsbeurs