Giraf in Dom Carlos I Park
De geschiedenis van Portugees aardewerk heeft zijn eigen naam: Rafael Bordallo Pinheiro, keramist ja , maar ook ontwerper, decorateur, illustrator, journalist en cartoonist . Hij staat vooral bekend om zijn artistieke aardewerk. Of wat hetzelfde is: voor hun saladekommen in de vorm van een kool of hun tomatensoepen (Wie kent niet iemand die er een heeft?). Tot je voet binnen zet Caldas da Rainha . Bezoek deze kleine stad centraal westen van Portugal is synoniem met ontdekken dat dit niet het enige type aardewerk gepopulariseerd door de naturalistische kunstenaar , een genie van karikatuur die een hele ader vond in het populaire, het alledaagse en zelfs in de fallische. Penissen, we hebben het over stijve penissen die vandaag de dag nog steeds spatten (misschien niet het beste werkwoord) de etalages van de stad . En het merkwaardige is om erachter te komen waarom.
Volgens de legende is dat alles ontstond na een bezoek van koning Luis I van Portugal , toen hij de . vroeg pottenbakkers van de stad dat ze hem iets anders maken in klei dan gebruikelijk. En het lijkt erop dat Bordallo's durf modelleerde een rechtopstaand mannelijk lid . Of de koning het leuk vond, is niet duidelijk. Wat duidelijk is, is dat de traditie is blijven groeien (en verlengen) tot op de dag van vandaag.
Ondanks de geschiedenis erachter en zijn populariteit in de aardewerk- en souvenirwinkels van de stad (kijk maar in de etalages), dit type aardewerk maakt geen deel uit van de route gewijd aan Bordallo Pinheiro in Caldas da Rainha , een initiatief dat slechts een paar jaar geleden werd gelanceerd om zijn talent en zijn legendarische stukken te eren, en dat de beste manier is geworden om in de geschiedenis van deze thermale stad waarin Bordallo zijn sporen heeft achtergelaten.
ONGEVEER 20 KERAMISCHE CIJFERS VERSPREID IN DE STAD
Oosten routebeschrijving is bijna als een spel, waar het historische centrum van Caldas da Rainha is het bord en Bordallo stukjes de chips . Het spel bestaat uit het één voor één vinden van de meer dan 20 sculpturen (sommige individueel, andere vormen een groep) die de route vormen, de straten afspeurend en kijkend naar de grond, naar fonteinen en zelfs naar de gevels. Een kikker, een wesp, een wolf, twee katten, een zwerm zwaluwen, een familie van paddenstoelen, hagedissen en verschillende populaire personages die de samenleving van die tijd vertegenwoordigen. Moeilijk? Helemaal niet, want de meeste zijn replica's op mensenmaat in XXL-formaat.
Het is niet nodig om een bevel op te volgen, het is voldoende om te weten dat ze zich allemaal in de buurt van het treinstation en de hoofdstraten bevinden. Maar om niets te missen, is het ideaal om een kaart te nemen, een gratis applicatie te downloaden of een gids in te huren ( 20 euro per persoon met Gocaldas ). Alle opties beginnen vanaf dezelfde plaats: het station , dat zelf een architectonisch juweeltje is met een gevel bedekt met traditionele tegels geproduceerd precies in de Chinese fabriek (of faianças ) van Caldas, opgericht door Bordallo zelf. Hier, voor het station, is de eerste halte op de route: de kikkerfontein. Wat opvalt is de gigantische amfibie die het interieur bekroont, maar ook de buitenkant van de fontein is interessant: hij is bedekt met tegels van waterlelies en kikkers, replica's van een Bordallo-model uit 1886.
De kikker in de fontein voor het station
Ga rechtdoor (voor de 1 mei Avenue ) je moet de weg van de onafhankelijkheid nemen en daar, bovenop een koffiekiosk staat de gigantische wesp, een replica van degene die in de Wereldtentoonstelling van Parijs . Het café heet trouwens Esplanade Vespa , heeft geen verlies. Dan is het tijd om een van de meest populaire figuren op de route te lokaliseren, vanwege zijn betekenis en zijn link met de stad, en daarvoor moet je terugkeren naar Avenida 1º de Mayo. Daar, recht voor het stadhuis, is Ze Povinho , een personage dat Bordallo Pinheiro werd voor het eerst gemaakt in 1875 , in het stripverhaal Naar de magische lantaarn , de humoristische krant waar hij werkte. Vandaar zijn karikaturale beeld; symboliseert de vriendelijkheid van de mensen tegen het machtsmisbruik van die tijd.
En als de boer voor het gemeentehuis staat, bij de kerk vinden we de priester . is in de Pater Antonio Emilio Street , achter de Kerk van Nossa Senhora da Conceição ; Het merkwaardige aan dit cijfer is dat het er een is die Bordallo gemaakt met beweging door een systeem van kabels , net als de huisvrouw die haar kind borstvoeding geeft of de politieagent (beiden ook aanwezig op deze route). Degenen die niet bewegen, maar eruit zien alsof ze elk moment kunnen wegvliegen, zij zijn de zwerm zwaluwen die de gevel van het busstation sieren (een stuk, de zwaluw, dat de meester in 1886 patenteerde omdat hij dacht dat het een Portugees symbool zou kunnen worden, hoewel hij de haan nooit de eer ontnam).
Bordallo had een passie voor katten, dus het is gemakkelijk om er niet één, maar twee onderweg te vinden (je ziet ook een wolf op weg naar het busstation). Over het algemeen zijn de dieren, samen met de figuratieve karikaturen, de onbetwiste hoofdrolspelers van de route: hagedissen, katten, een schildpad (waar je niet op kunt stappen omdat het in een glazen kast zit) en zelfs een gigantische slak die, net als de wesp , was ook op de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1889.
Nu is het tijd om iets plantaardigs te zoeken , en dat, in Bordallo Pinheiro's universum, synoniem is met Groenten en Groenten. Er staat een koolblad, gigantisch groot, op de Millenium bank (de gevel is geel en met witte bogen om precies te zijn), direct aan de Praça da Republica . Eenmaal daar, op weg naar historisch thermaal ziekenhuis , bekend als de eerste in zijn categorie en daarom de oudste ter wereld, ga gewoon naar de Dom Carlos I Park waarderen negentiende-eeuwse en decadente schoonheid die deze stad ademt . vergeet niet te gooien kijk eens naar je meer (hoewel het er niet zo uitziet, is het kunstmatig) en overweeg een van de meest adembenemende uitzichten van de verlaten afdelingen van de ziekenhuisuitbreiding . Het perspectief vanaf hier is uniek.
Caldas da Rainha
Voordat we deze route afsluiten, nog een laatste uitdaging: je moet proberen het dorp van de makaken te vinden, Of wat is hetzelfde, verschillende apen hangen aan touwen vastgebonden aan de bomen in het park (opvrolijken, het is gemakkelijker te zien dan de kikker op de façade van de universiteit van Salamanca) en als je weggaat, ga dan niet weg zonder hallo te zeggen naar de boer met mand , want nu ja, we hebben de voorlaatste stop bereikt. het einde is in de Bordallo Pinheiro-fabriek , op een paar minuten lopen, met een museum dat veel van de originele werken herbergt en de winkel, van waaruit je vertrekt met een paar kooltjes onder je arm. U bent gewaarschuwd.
De route duurt ongeveer twee uur , al kan het zo lang zijn als je wilt, want als je met je ogen wijd open gaat, ontdek je onderweg gevels met typische tegels uit Caldas en Portugal die een waar wonder zijn. Onmogelijk om de verleiding te weerstaan om te stoppen en na te denken. Hoe kan het ook anders in de stad waar Bordallo Pinheiro werd geboren en in het land dat van aardewerk een kunst maakte. Maar dat hoofdstuk reserveren we voor als we de Caldas-architectuurroute afbreken.