Als Ross Island kon praten...
Heb je je ooit afgevraagd hoe je stad, je stad of de wereld eruit zou zien als er niemand zou wonen? Er zijn plaatsen op onze planeet die als reflectie dienen om deze vraag te beantwoorden, een daarvan is de ros eiland , achtergelaten in de Indische Oceaan, en waar de natuur heeft langzaam elk van zijn hoeken overgenomen.
De wortels van bomen en wilde planten klimmen en verstrikken zich in wat de gebouwen waren van deze kleine voormalige Britse kolonie in 1957 , en dat was voorheen een ondoordringbare jungle in de Baai van Bengalen , Kom binnen de Andamanen en Nicobaren van India, met een geïsoleerde groep 572 tropische eilanden. Maar wat is er sindsdien gebeurd?
Reisfotograaf Neelima Vallangi fotografeert al jaren extreme plekken in de wereld voor vele tijdschriften en publicaties. Toen hij voor de BBC werkte, kwam hij de... Ross eiland.
Het is alleen overdag te bezoeken.
“Hoewel Ross Island een populaire omweg is op de Andaman Eilanden, sloeg ik het bijna over vanwege gebrek aan informatie. De situatie is nu veel verbeterd en de VVV heeft zich ingespannen om te informeren en te adverteren het tragische maar fascinerende verhaal van het spookeiland die het bos langzaam overneemt", legt Neelima uit aan Traveler.es
"Tegen het einde van mijn weken van reizen door de Andaman-eilanden, landde ik op Ross Island, en eenmaal daar, het was me duidelijk dat het geen gewoon eiland was ".
Neelima fotografeerde dit levende landschap, maar tegelijkertijd ongewapend, terwijl ze de verschrikkelijke geschiedenis ervan te weten kwam. Hoewel deze eilanden een paradijs zijn voor hun bossen en stranden, het eiland werd van 1857 tot 1945 gebruikt als gevangenis , toen het werd ontmanteld met het einde van de Tweede Wereldoorlog, de invasie van Japanse troepen en de daaropvolgende Indiase onafhankelijkheid.
Het werd verlaten in de jaren 1940.
Het eiland bleek een strategische locatie voor het Britse leger in de Indische Oceaan omdat het vlakbij de haven van Andaman Island ligt. De Britten gebruikten het als een nederzetting voor Indiase veroordeelden na de opeenvolgende opstanden die in 1957 in India begonnen. In die jaren werden ze op brute wijze gemarteld en geëxperimenteerd.
In feite waren zij het zelf die het eiland bewoonbaar maakten, en toen het zich uitbreidde, de Britten bouwden luxe huizen, tennisbanen en zelfs een elektriciteitscentrale (nu verslonden door de aarde) .
“Het was een huiveringwekkende ervaring om door de ruïnes van een kolonie te lopen die al tientallen jaren gruwelijke misdaden op veroordeelden heeft meegemaakt. De overwoekerde bomen gaven het hele eiland een onheilspellend gevoel en isolatie van je omgeving is huiveringwekkend ”, bekent Neelima aan Traveller.es.
De fotograaf legde een paar uur lang de meest emblematische gebouwen op het eiland vast : de overblijfselen van een bakkerij, een waterzuiveringsinstallatie, de Presbyteriaanse kerk, de bungalows van de Engelse commissaris, de balzaal van de officieren, het ziekenhuis en de begraafplaats.
Dit eiland meet 0,3 vierkante kilometer.
ros eiland was uiteindelijk onbewoond in de late jaren 1940 toen een aardbeving het trof en het aan flarden achterliet.
Totdat de Indiase regering er in 1979 de controle over nam en jaren later een toeristische attractie werd, hoewel er overdag slechts korte bezoeken zijn toegestaan om de natuur intact te houden.
Het eiland was een veroordeelde nederzetting voordat het werd verlaten.