moederlijke reis. Historische herinneringsreis. Toekomstige reis. helende reis. Jeugd reis. van knuffels Van perfecte aardappeltortilla's. Van donuts en wafels. theatraal. Met Lorca. In parallelle moeders, de nieuwe film Pedro Almodóvar (Theatrale release 8 oktober) er zijn veel uitstapjes. Het is een innerlijke reis. Van gesloten ruimtes die pas frisse lucht inademen als hij terugkeert naar de stad. Altijd naar de mensen. Begin en einde van de reis.
Penelope Cruz wordt zijn metgezel op de reis. In een rol, Janis, een fotograaf, een toevallige en beroepsmoeder, die haar al een welverdiende prijs heeft gewonnen op het laatste festival van Venetië. Er zijn ook andere gewone vrouwen in zijn films: Rossy de Palma en Julieta Serrano. En nieuwe namen voor de regisseur: Milena Smit, in zijn tweede film (na You will not kill met Goya-onthulling); en veteranen Aitana Sánchez Gijón en Israel Elejalde.
Pedro Almodóvar en Milena Smit bij het herenhuis.
Parallel Mothers is wederom een ingesloten reis. Als in pijn en glorie of in Julia. Maar het is nog steeds kleurrijk. En erg warm. Het is een reis langs bekende fysieke plekken en intense emotionele ruimtes. Het is een reis vol stops en uitzichtpunten om te stoppen.
Madrid. Eerste stop. De reis van Parallel Mothers begint waar de hele filmografie van Pedro Almodóvar is verstreken. De stad waar hij naartoe verhuisde zonder de ambitie om voor altijd te blijven, maar waar hij verbleef. Waar hij is geboren en getogen als auteur en regisseur. Hij heeft toerde en lesgegeven veel Madrid anders die altijd iets delen: Ze zijn vrij. Maar echt gratis.
Penelope Cruz, Milena Smit en een aardappelomelet.
Madrid is de belangrijkste setting voor zijn nieuwste film. En zoals altijd ook a Madrid herkenbaar. Janis (Cruz) leeft volledig Comendadoras-plein, een van de mooiste pleinen, levend en gewoond in Madrid. Zijn benijdenswaardige appartement met terras bevindt zich in de deuropening naast de Modern café. Ontmoetingspunt overdag en 's avonds. Ana (Milena Smit) gaat daar aan de slag.
Andere straten van Madrid. Vervolg van de reis. Janis beweegt zich door het centrum van Madrid. In haar werk als fotograaf. Maar het is een centraal Madrid, centraal, niet ver van de Comendadoras. Voor hem Barcelo-markt, bijvoorbeeld. Een Madrid van traditionele tavernes: hoe? Angel Sierra's op Calle Gravina, waar je vrienden kunt ontmoeten en goed nieuws kunt horen. Met een koele wijn. En ook een Madrid van altijd gezellige hotels, zoals de ursus, voor zeer persoonlijke gesprekken. Of cocktails om de avond vrolijk af te sluiten: in de Hemingway-cocktailbar in Casa Zweden. Het is de route van Janis en Arturo (Elejalde).
Israël Elejalde en Penelope Cruz in het Hotel Urso.
Twee moeders. Twee Spanjaarden. Twee Madrid. Het is alleen van binnenuit te zien. Maar als de karakters van Penelope Cruz en Aitana Sanchez Gijón Ze vertegenwoordigen twee manieren om het moederschap te begrijpen. Ook twee manieren om Spanje te zien en geleefd te hebben. Het zijn twee buurten van Madrid. We weten niet waar het huis van Aitana is (die de moeder van Ana speelt), maar het lijkt in een klassieke en hoger gelegen wijk te zijn.
Federico García Lorca. Het is een stop op zich in deze film. Of de hele reis. Het karakter van Aitana Sánchez Gijón is een volwassen en gefrustreerde actrice die vindt in Doña Rosita de single De kans waar hij zijn hele leven op had gewacht. Lorca is een figuur die ook over de hele film vliegt. Almodóvar gezocht praten over historisch geheugen, over de dringende noodzaak om massagraven te openen, om niet te proberen wonden te sluiten die niet kunnen of genezen als ze niet genezen. Lorca is nog steeds de grote verdwenen. En net als hij duizenden en duizenden.
Milena, Penelope en kleine Luna.
Het dorp. einde stop. En het begin. Janis werd geboren in de stad, een stad die niet gedefinieerd of gelegen is, opgevoed door haar grootmoeder Cecilia. De stad waar zijn overgrootvader samen met anderen werd vermoord en aan de rand werd achtergelaten. Dat graf dat Janis vandaag wil openen met de hulp van Arturo. Ze keren terug naar die stad. naar de put Om vrede te schenken aan zijn overgrootvader. Naar zijn oma. Aan verschillende generaties verleden, heden en toekomst.
We spreken van een stad in de filmografie van Almodóvar en we denken meteen aan La Mancha. Echter, deze keer ze schoten in Torrelaguna, Madrid. Op het plein, de straten en in sommige van zijn huizen. Ook in zijn omgeving.
De herinnering is eindelijk gevonden.
[SCHRIJF HIER IN op onze nieuwsbrief en ontvang al het nieuws van Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler]