Notre Dame du Haut: rust en stilte volgens Le Corbusier
In de biografie van Le Corbusier zijn de modellen van de wedstrijden die hij niet won dat hun opgerichte werken, een teken dat de heersende bourgeoisie was niet zo welwillend met zijn ideeën zoals hedendaagse theoretici. Maakt niet uit. Toen hij de kans kreeg, bewees hij dat de toekomst ging door zijn volumes . Om deze reden is het doen van deze Lecorbutour meer dan een halve eeuw later nog steeds een reis naar de toekomst.
Villa Schwob, door meester Le Corbusier
LA CHAUX-DE-FONDS I: FLIRTEN MET REFIONALISME EN ART NOUVEAU
Hoewel Le Corbusier in zijn eigen catalogus afzag van zijn eerste projecten op de hellingen van deze stad in de Zwitserse Jura, is de invloed van La Chaux-de-Fonds niet los te zien van zijn werk. Eerst, omdat het een rationele stad is , ontworpen door en voor de horloge-industrie (daarvoor een Werelderfgoed) en met een stedenbouwkundige planning gebaseerd op parallelle lijnen en een zeker Serialisme. Daar moeten we die geest van proletarisch paradijs die door de straten bruiste dankzij de goede verdeling van het verkregen geld dankzij de wijzers en minutenwijzers. Deze kenmerken bleven in zijn onderbewustzijn gegrift en zouden zich pas decennia later manifesteren wanneer hij zou theoretiseren over architectuur. In die tijd was hij gewoon een andere student van de productieve L'Epplattenier en zijn eerste werken -de Villa Fallet, de Villa Jaquemet en de Villa Stotzer- waren terechte opschepperij van alpine regionalisme en Frans met bepaalde knipoogjes naar Art Nouveau.
Villa Jaquemet, een merk van talent
LA CHAUX DE FONDS II: DE VILLA SCHWOB EN HET MAISON BLANCHE
met het verdiende geld Dankzij deze werken zag Charles de wereld, ontdekte hij de Middellandse Zee, de Balkan en Griekenland (“Ik bewonder de perfectie sinds ik het Parthenon zag”, verzekerde hij) en keerde naar huis terug met hernieuwde ideeën. Wat hij leerde over licht en kleur paste hij toe in de Villa Schwob , sindsdien bekend als het Turkse dorp vanwege de chromatische gelijkenis, het oriëntaalse karakter en het gebruik van baksteen. Een creatie die hem te duur kwam: kleine acceptatie van de buurt , buitensporig budget en vrijwillige ballingschap naar Parijs.
Vijf jaar eerder had hij met veel succes de Maison Blanche , een huis dat hij aan zijn ouders schonk en waarin hij al zijn voornemens begon uit te spreken: vrije gevel, dialoog met het landschap van binnenuit en heel veel licht. Dit wonder is vandaag een van de geweldige attracties van La Chaux-de-Fonds, kunnen bezoeken in het weekend.
Maison Blanche, een huis dat hij aan zijn ouders schonk
HET PARIJS TRIPTYCH
Zijn aankomst in de Franse hoofdstad betekende een naamsverandering waarmee hij zijn werken kon signeren (hij deelde een achternaam met zijn neef, ook architect), hij heeft de achternaam van zijn overgrootmoeder slecht ingekort (Lecorbésier) en begon te projecteren. Parijs is de stad met de meeste werken van Le Corbusier, maar de meest interessante en toegankelijke buiten kamikaze safari's is om het door uw Stichting voorgestelde drieluik te bezoeken. Of wat hetzelfde is, bezoek het Maison La Roche, het Siamese Maison Jeanneret en het atelier van de kunstenaar in de rue Nungesser et Coli . Een didactische benadering van een werk dat vorm aan het krijgen was met zijn balkons en gevels en waarin ondanks de onregelmatigheid van het plan de bepalende kenmerken van Le Corbusier naar voren kwamen.
VILLA SAVOY, POISSY
De jaren twintig eindigden precies met dit project, waar zoveel Parijse experimenten hun vruchten afwierpen. De Villa Savoy is het huis waar we allemaal van hebben gedroomd om te leven . En het zal waarschijnlijk een smetteloos object van verlangen blijven voor onze achterkleinkinderen. Afgezien van esthetische overwegingen, is het een van de eerste werken van International Architecture (een stijl die ook zou profiteren van Lloyd Wright , of van der Rohe) en de eerste constructie waarin hij zijn Vijf punten voor een nieuwe architectuur . Tegenwoordig is het de grote ambassade van het werk van Le Corbusier en wordt het een nationaal monument dat het werk van deze architect perfect dynamiseert.
Verenig D'habitation in Marseille
MARSEILLE, UNITE D'HABITATION
Hoewel het esthetisch geen snoepje is, is de Unité d'Habitation het perfecte prototype van wat Le Corbusier begreep dat een huis (wooneenheid) en een zelfvoorzienend woongebouw zou moeten zijn. Nogal een anti-deurbanisatielied ("eengezinshuismanie", zei hij) en pro-tuinstad omdat er brede groene gebieden aan zijn voeten zouden liggen. Maar laten we ervan genieten, de huidige Unité d'Habitation heeft een hotel waardoor je kunt genieten van het leven zoals Le Corbusier had gedacht. Een beetje nerd, maar nieuwsgierig.
Het Gustavo Capanema de Río-gebouw is bij uitstek Lecorbusiaans
AMERIKAANSE BORSTELSLAG
Sinds hij in 1929 voor het eerst over de grote Zuid-Amerikaanse steden (Rio de Janeiro, Buenos Aires, enz.) vloog, raakte Le Corbusier geobsedeerd door pogingen om de stadsplanning van bepaalde steden te veranderen. volledig anarchistisch en onnatuurlijk. Hoezeer hij ook projecten en plannen ontwierp, geen van zijn ideeën kwam tot bloei. In het nieuwe continent vallen echter drie werken op die zijn ondertekend door het Frans-Zwitserse genie. De eerste was het Gustavo Capanema-gebouw in Rio , een gebouw dat hij samen met andere illustere figuren zoals Niemeyer of Lucio Costa signeerde, maar dat bij uitstek Lecorbusian , gemarkeerd door de palen aan de basis en door de brise-soleil.
In Buenos Aires kon de doorn worden verwijderd dankzij de Huis Curutchet , een project dat een hele uitdaging was omdat het zijn voorschriften moest toepassen in een zeer beperkte ruimte die wordt gedomineerd door een oude boom. Toch is het resultaat iconisch, schokkend, zeer modern en prachtig dat te zien is dankzij de bezoeken die zijn georganiseerd door het College van Architecten van de provincie Buenos Aires.
De laatste die ik zou ontwerpen in de schemering van zijn productie , zijnde een van de laatste die hij in zijn leven zag ingewijd. De eerste is de Harvard University Carpenter Center for Visual Arts , waar hij zijn basisprincipes toepast op een gebouw voor studentendoeleinden en zijn stijl aanpast aan het gure weer van Massachusetts.
Chandigarh is regelrecht de droom van Le Corbusier die uitkomt
Chandigarh
Chandigarh is regelrecht de droom van Le Corbusier die uitkomt. De enige stad die hij vanaf het begin kon ontwerpen, een symbool dat werd geboren om de modernisering van India te leiden . Een onweerstaanbaar project. Het gevolg is de grootste concentratie van werken van Le Corbusier ter wereld, naast stadsplanning op basis van sectoren van 150 gezinnen introvert en zelfvoorzienend . Naast de fundamenten van een nieuwe stad, bouwde Le Corbusier authentieke monumenten zoals het Capitoolcomplex, bestaande uit het Hooggerechtshof, het secretariaat-gebouw, de Wetgevende Vergadering en het monument van de Open Hand.
RONCHAMP
de kapel van Notre Dame du Haut Het heeft meer dan verdiend het beeld te zijn van de hedendaagse religieuze architectuur. Hier Le Corbusier deed de moeite om zijn stijl opzij te zetten om een werk te creëren dat nauw verbonden is met de ruimte, het voorgebergte en de heuvel en met veel knipoogjes naar zijn grote bewonderaar: de Acropolis (vanwege de locatie hierboven) Ronchamp en omdat je pas van de hele constructie kunt genieten als je de top bereikt). Het gebouw fascineert door zijn sculpturale vorm en door het aanpassen van de principes van de architectuur van Le Corbusier aan een gebouw gewijd aan aanbidding. Dat wil zeggen, pas uw zin toe " Ik heb gewerkt voor wat mannen vandaag het meest nodig hebben: stilte en vrede ” naar een geïsoleerde en bijna mystieke ruimte.
STEVIG
Le Corbusier arriveerde in deze overwegend Franse mijnstad met de taak om een nieuwe moderne wijk te creëren die het wat zou geven toekomst naar de stad . En dat deed hij, paaien Firminy Vert , een nieuw gebied dat wordt gekenmerkt door groen en internationale architectuur waar niet alleen stedenbouw, maar ook monumenten opvallen. Vooral de imposante kerk van Saint-Pierre , slechts 8 jaar geleden voltooid en is het laatste grote werk van Le Corbusier. Maar het straalt niet alleen voor het anekdotische , maar omdat het een indrukwekkende tempel is met een vierkante plattegrond en een heel eigenaardige kegelvormige verhoging. En vooral als je bedenkt dat we in Frankrijk zijn en dat er hier niets is dat helemaal opnieuw kan beginnen.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Brutalistische architectuur om te bidden
- Moeder Aarde Architectuur
- Monumenten x die er zijn
- Het zien van ruïnes, dieren en monumenten interesseert me niet langer
- Alle artikelen van Javier Zori del Amo
de huidige Unité d’Habitation heeft een hotel