Ja, er zijn mensen die een hekel hebben aan reizen en dit artikel nooit zullen lezen
juist daarvoor trekt onze aandacht zo veel mensen die niet lijken te komen geen interesse om je land te verlaten , of zelfs uw stad.
We kijken ernaar met hetzelfde gezicht van verbazing en nieuwsgierigheid waarmee we zouden kijken een alien die net van het schip is gestapt terwijl we sterven aan snij hun hoofd doormidden en bekijk hun hersenen van dichtbij om het mysterie te ontrafelen.
Maar zoals dat allemaal schedels pellen is uiteindelijk een beetje omslachtig (en zet alles verloren), we hebben besloten de andere kant op te gaan en praat met een materiedeskundige.
Onze keuze is: Maximiliaan Korstanje , Doctor in de afdeling Economische Wetenschappen van de Universiteit van Palermo (Argentinië) en in het CERS (Centre for Ethnicity and Racism Studies) van de University of Leeds (Verenigd Koninkrijk), een heer die **veel superartikelen heeft gepubliceerd interessant over de antropologie van toerisme **.
Hij zal degene zijn die licht werpt op een onderwerp zo adembenemend als dit zonder dat het nodig is scalpel.
Je hoeft geen Supertramp te zijn; het is voor ons voldoende dat je van min of meer lange excursies houdt
Maar laten we bij het begin beginnen: wat bepaalt de smaak voor reizen ? "In de mens bestaan naast elkaar" twee trend s", legt Korstanje uit.
"De nativist, die... waardeer alles wat bekend is , gelijkheid, regelmaat en standaardisatie -want dat alles bij elkaar geeft ons zekerheid-, en het toeristische zoek naar het nieuwe met de bedoeling van doorbreek de routine . ze gaan allebei weg afwisselend in het leven van een persoon. Wanneer de toeristische tendens sterker is dan de nativist, is het subject besluit te reizen . Het tegenovergestelde is ook waar; deze toerist besluit terug te keren wanneer de nativistische trend neemt weer de controle van hun gedrag", besluit hij.
Als dit zo werkt, moeten we hebben de toeristentrend door het dak ! Maar wat onderscheidt ons nog meer van degenen die niet aanbidden? op pad gaan ?
"Over het algemeen zijn het traditionalisten, erg territoriaal , wiens praktijken routine zijn. Wat overheerst is het ritueel wat compenseert voor innerlijke angst voor verlating , of in het geval van reizen, tot de dood ". Hier zien we opnieuw dat de binomiaal van de reis-dood hand in hand gaat. Maar als je erover nadenkt, is het logisch: Is reizen niet tijdelijk de dood van het 'normale' leven?
Korstanje is het ermee eens: "Reizen gaat niet alleen over het leren over nieuwe gebruiken, of tijdelijk de dagelijkse regels afschaffen , maar ga in op Het onbekende. Als het huis vertegenwoordigt: comfort en veiligheid , dat wil zeggen, het bekende, de reis ( zoals de dood ) impliceert een tijdelijke pauze niet alleen met dat veilige huis, maar ook met familiebanden.
"Om die reden, iedereen we voelen een tinteling als we op vakantie gaan , maar sommige ze kunnen het controleren de zetten Een uitkering van de reis terwijl anderen dat niet kunnen. Deze laatste zijn mensen die door verschillende omstandigheden niet in staat om te reizen ", Ga zo door.
In 'Alles is verlicht' is het juist een dood die de reis in gang zet
Onze expert graaft echter een beetje dieper in de het idee van de dood : "Het is heel gebruikelijk om te constateren dat mensen die de dood van een familielid hebben geleden dichtbij komen zijn psychisch verkenningssysteem aangetast en vlucht naar huis. Als reizen een breuk met het dagelijks leven betekent, mensen met een laag zelfbeeld of onzekerheden interne die de andere sluiten hebben moeite om het te doen . Het is niet minder waar dat de invloed van de massamedia negatief, met het slechte nieuws (terrorisme, natuurrampen), in de beslissing om te reizen".
In dit verband merkt de arts op:
"Na 9/11 hebben de gevallen van agorafobie (een obsessieve angst voor open of blootgestelde ruimtes die een ziekte kunnen vormen) verdrievoudigd . Verder kunnen mensen die ze waren niet bang geweest om te vliegen nooit eerder begonnen ze Weggooien deze manier van bewegen. Het nieuws over terrorisme, waarbij transportmiddelen als wapens worden gebruikt, gaan binnen ten koste van de passie voor reizen" , verzekert hij.
Deze week konden we het zelfs uit de eerste hand zien, toen we wakker werden met het nieuws dat, Door de verschrikkelijke aanslagen in Parijs is al een lagere toeristenstroom naar Frankrijk voorzien.
In 'Sense 8' weerhoudt angst de hoofdrolspelers er niet van om te reizen (hoewel op een heel bijzondere manier...)
"Diep van binnen", -vat Korstanje samen- "Reizen brengt risico's met zich mee, welke kan niet controleren vooraf. Het onvermogen om te reizen impliceert een beperking om te accepteren dat ik niet alles kan controleren . Bij die mensen bij wie de controle over anderen en de omgeving totaal is, impliceert reizen een Grote uitdaging soms, ze kunnen het niet aan.
Interessant, over . gesproken reisrisico, onze geleerde geeft ons een geweldige verduidelijking : "Om die reden Er zijn all-inclusive pakketten ontstaan. Deze worden, net als het reisbureau, geassocieerd met: het risico dat de reiziger voelt verminderen voordat u uw bestemming bereikt. Die mensen die een lage tolerantie voor onzekerheid , of die de neiging hebben om alles te controleren zijn terughoudend om te reizen , en tegelijkertijd hebben ze ook de neiging om Moeite met slapen Toerisme zou op de een of andere manier functioneren als een echte droommechanisme, vergelijkbaar met slaap ".
Roadtrips, trips voor mensen met een hoge tolerantie voor het onvoorspelbare
Dus de hele zaak is louter psychologisch? Moeten we niet het typische "excuus" van "het is gewoon dat" geloven? Ik heb geen geld om te reizen "?
We vroegen deze auteur: "Achteraf gezien zijn er exogene en endogene factoren die verklaren waarom mensen niet willen reizen. Onder de exogene factoren zijn er economische factoren, die: transportkosten stijgen. Er zijn tegenwoordig veel mensen die om op vakantie te gaan, moeten ze schulden maken. Als onze grootouders namen? vakanties als beloning voor een jaar hard werken, vandaag heeft geïnvesteerd de logica: we werken het hele jaar om het krediet te betalen vroeg de bank om naar de droombestemming te reizen".
Oké, eigenlijk is die reden krachtig, hoewel er een groot aantal reizen die een kleine uitgave vereisen.
En, echt, waarom onszelf voor de gek houden, voor ons ** naar de volgende stad gaan is al reizen :** wat telt is de geest! Kunnen we niet iedereen net zo enthousiast maken als waar we nu over zijn? kom uit de gebruikelijke omgeving ?
"Er zijn enkele geleerden die het einde van het toerisme afkondigen vanwege de... verhoogde risico's verbonden aan reizen . Hoe dan ook, reizen is een menselijke daad die verschillende vormen aanneemt gedurende het hele leven van een persoon. Daarnaast zijn er verschillende manieren om te reizen: er zijn mensen die altijd terugkeren naar dezelfde bestemming, terwijl anderen zoeken nieuwe ervaringen de hele tijd," begint Korstanje te antwoorden.
En hij vervolgt: "Het is noodzakelijk om onderscheid te maken tussen de... mensen die door hun socialisatie niets bijzonders zien in de reis of aangenaam, en onder degenen die wil reizen, maar voel extreme angst daarbij. In het geval van agorafoben, Het meest aan te raden is een therapie met een specialist . Het verwijderingsproces is traag, maar na een tijd van behandeling, de persoon kan korte reizen maken in het jaar. Helaas geeft de gewone verbeelding ons het idee dat: veel mensen reizen en toerisme, maar als we die cijfers kruisen met degenen die het niet kunnen, we zullen het fenomeen reizen in zijn geheel begrijpen" , besluit de dokter.
Jezelf laten slagen als piloot, een zeer goedkope manier - hoewel misschien wat riskant - om te reizen
*Rapport oorspronkelijk gepubliceerd op 23 november 2015 en bijgewerkt op 2 oktober 2018