Coria del Río: de samoerai-erfenis die overleeft in Sevilla
Als we je vertellen dat 15 kilometer van Sevilla, In het kleine stadje Coria del Río zijn er meer dan 700 buren waarvan de achternaam Japan is, Misschien lijkt het u een hoogst merkwaardige anekdote. Een grappig feit, zonder meer.
Als we je dat ook vertellen een vlag van dit land hangt aan de gevel van het stadhuis , het zal je waarschijnlijk verbazen.
Maar als we ook bekennen dat het in Coria elk jaar gevierd wordt de Japanse Bull Nagashi-ceremonie , dat er een bedrijf is dat een sake-drank produceert die een revolutie teweegbrengt in de markt en dat in 2013 de toenmalige kroonprins van de keizerlijke troon van Japan, Naruhito, bezocht de stad , misschien begin je al te vermoeden dat hier iets vreemds aan de hand is.
Nou ja, vriend: er gebeurt iets vreemds. Bijzonder, eerder. En het blijkt dat Een groot deel van de inwoners van Coria del Río zijn afstammelingen van samoerai. Hoe lees je het? Wat dacht je van?
Om de reden voor zijn oorsprong te begrijpen, raden we je aan iets te doen waar we van houden: tijdreizen. In dit geval, tot het jaar 1614, de datum waarop de Japanse ambassade Keicho, onder leiding van Samoerai Hasekura Tsunenaga , ondernam een avontuur vanuit Sendai, Japan, op weg naar Spanje, wat aanleiding gaf tot de eerste diplomatieke missie van het Japanse land naar het Westen.
Missie die, let wel, hen de zeeën zou laten bevaren in een elegant galjoen, navigeer naar Sanlúcar de Barrameda en ga de rivier de Guadalquivir op om de haven van Sevilla te bereiken, via Coria del Río.
Dingen van het leven, een deel van die eigenaardige bemanning voelde zich vooral aangetrokken tot dat kleine stadje met diepgewortelde wortels en Andalusische houding. Zoveel dat sommige van zijn leden zouden uiteindelijk blijven ... voor altijd.
Standbeeld van de samoerai Hasekura Tsunenaga, in Coria del Río
BUITEN ROMANTIEK
Door een beetje dieper in de ware aard van dat avontuur te duiken, vertelt de geschiedenis ons dat wat die entourage naar ons land bracht was een hint van handelsovereenkomst door de heer van Sendai —een landeigenaar uit deze Japanse stad met veel verlangen om geld te verdienen— met het Nieuw-Spanje van Filips III.
In die deals werd hij aangemoedigd om ook in te grijpen Franciscaner Broeder Luis Sotelo een plak proberen te krijgen. Het was een tijd waarin **Jezuïeten en Franciscanen probeerden de race te winnen om het christendom in de wereld te beheersen.**
Sotelo verloor de strijd in Japan en besloot zich in te schrijven voor de nieuwe missie die werd georganiseerd om te proberen, overigens, bescherming vinden van zowel de koning van Spanje als het Vaticaan, en dat ze hem een bisdom in het noorden van Japan verlenen.
Het einde van die reis zou echter heel anders zijn dan verwacht: in de ruim anderhalf jaar dat de reis naar Spanje duurde en nadat hij op audiëntie bij de koning had weten te komen, Felipe III werd afgeleid door andere klusjes en in Japan was het katholicisme verboden , dus die ambities vielen buiten de boot.
Aan de andere kant, degenen die waren gemaakt toen ze in Andalusië aankwamen, deden dat niet: Kasekura Tsunenaga zou terugkeren naar zijn land van herkomst, ja, maar veel van de andere samoerai, zeelieden en kooplieden die hem vergezelden, besloten in Coria . te blijven met een duidelijke intentie: een nieuw leven beginnen.
Coria del Río of de samoeraitraditie van Sevilla
DE JAPANSE, INGENUUT ALS ACHTERNAAM
Aangezien de feiten 400 jaar teruggaan, is de realiteit dat De Corianos van de 21e eeuw wisten weinig van die Japanse roots. Noch over de reden voor die Aziatische kenmerken die bij sommige van zijn inwoners heel weinig voorkomen, noch over de oorsprong van die achternaam die tot vervelens toe in de stad werd herhaald: Japan.
Alles veranderde toen een buurman, Virginio Carvajal Japan, begon die feiten te onderzoeken , en nog meer toen in 2013 de huidige keizer Nahurito bezocht Coria om de vier eeuwen van de mythische expeditie te herdenken. De banden tussen het Japanse land en de stad Sevilla werden versterkt en op basis van oude documenten en bibliografie kon een groot deel van de geschiedenis worden teruggevonden.
Zo is het ontdekt de achternaam Japan kwam uit een anekdote van de eenvoudigste: toen die Japanners zich in Coria del Río vestigden, begonnen ze een relatie te krijgen met de vrouwen van de stad, gezinnen te stichten en kinderen te krijgen, de dienstdoende priester voelde zich niet in staat zijn exotische achternamen uit te spreken. De eenvoudigste oplossing? Zet Japan erop en dat is het. Probleem opgelost.
Vandaag door Coria slenteren op zoek naar dat Japanse verleden houdt in -buiten het vragen van een van je buren om je hun DNI te laten zien, gewoon uit nieuwsgierigheid - om te benaderen de Paseo de Carlos Mesa, een prachtige route langs de Guadalquivir waar het standbeeld staat dat Kasekura Tsunenaga herdenkt , inclusief kimono en katana.
Het is niet ongewoon om vaak om je heen te vinden groepen Japanners die besluiten de stad te bezoeken op zoek naar de geschiedenis van hun voorouders. Het is trouwens ook heel dichtbij het 'Yashiro on the Shore'-monument —the Temple of Souls—, nog een eerbetoon aan die prestatie, dit keer van de Japanse kunstenaar Kiyoshi Yamaoka anno 2017.
Het beeld van Kasekura Tsunenaga wordt al jaren begeleid door kersenbomen -de eerste werd geplant door Nahurito zelf, een andere door de Japanse ontwerper Kenzo- met wiens bloei de Corianen elk voorjaar Hanami vierden. Maar er is meer: nog een van de merkwaardige manieren waarop de stad haar wortels opeist is de Toro Nagashi-ceremonie, die elk jaar in augustus wordt gehouden.
En waaruit bestaat zo'n traditie? Welnu, in een zeer spirituele rite die in veel Japanse steden wordt gevierd en waarin typische papieren lantaarns bij kaarslicht worden in de rivier gegooid — in dit geval de Guadalquivir. Volgens het Japanse geloof bezoeken hun geesten tijdens de feestdagen gewijd aan de overledenen hun oude huizen en alleen dankzij de hulp van die lantaarns weten ze hoe ze terug moeten keren naar het hiernamaals.
Coria del Río is trouwens de enige plaats buiten Japan waar deze traditie wordt gevierd.
Carlos Mesa Walk
GEDICHTEN, ORIGAMIS EN EEN JAPANSE-ANDALUSISCHE SHOT
Maar naast de traditionele festivals, maakt Coria gebruik van elke gelegenheid om de banden te gedenken die hem binden aan het land van de rijzende zon — en die in 2019 trouwens zelfs op het grote scherm werden geportretteerd door Dani Rovira en María León in de film The Japan—.
Bijvoorbeeld in de Japanse Cultuurweek : Voel dagen om je roots mee te vieren Japanse kookcursussen, origami- en Japanse kalligrafieworkshops, traditionele muziekconcerten, kimono-exposities en zelfs cosplay-wedstrijden. Kom op, het is niet verwonderlijk dat degene die in Coria het meest en het minst een paar woordjes in het Japans eruit flapt en in een mum van tijd een voortreffelijke sushi klaarmaakt.
Deze grote ijver voor alles wat met het Aziatische land te maken heeft, heeft ervoor gezorgd dat Japan zo'n speciale genegenheid heeft voor dit kleine hoekje van Andalusië dat zelfs de keizer droeg een tanka aan hem op: composities in verzen van vijf en zeven lettergrepen die normaal gesproken wordt geschreven door de keizerlijke familie en die een traditie heeft van meer dan 1400 jaar. Natuurlijk is het te zien in het gemeentehuis.
Maar als er iets is dat deze gemeenschap tussen beide landen aantoont — en waar we van houden —, dan is het dat wel de inventiviteit van de ondernemer Francisco Bizcocho, die zonder aarzelen een paar jaar geleden besloot te wedden op iets waarvan hij wist dat het niet zou teleurstellen: Sake op corian-stijl. En hey, het bedrijf werkt als de beste.
En met Corian-stijl bedoelen we dat de maker het een meer lokale smaak wilde geven, omdat op de een of andere manier duidelijk moest worden gemaakt dat je tenslotte in Andalusië bent, dus besloten om Japanse sake te mengen met een van de meest traditionele desserts van de stad: rijstpudding. Het resultaat was: Keicho Sake , een exquise crème waarvan, oog voor de data, meer dan 30 duizend flessen per jaar naar de hele wereld worden geëxporteerd.
Nog een voorbeeld van die erfenis die ze ongetwijfeld hebben achtergelaten in Coria del Río die zeventiende-eeuwse samoerai verliefd op het zuiden. En een prachtige manier om te proosten op die Japanse ziel die, hoewel het meer fictie dan realiteit lijkt, in Coria del Río blijft voortbestaan. Hoeveel tijd er ook verstrijkt.
Dus… Kampeer!