De Ned, de laatste grote reden om terug te gaan naar Londen, de laatste grote reden om terug te gaan naar Londen
-Wat voor plan heb je voor vanavond?
-Dineer bij **De Ned**.
-Wat wil je? Wat wil je?
Wat ga je deze dagen hier in de buurt doen?
-Ik ga **The Ned** ontmoeten.
-Ik sterf. Ik moet gaan.
- Plannen voor vanavond?
-Ik kan niet blijven. Ik eet bij **The Ned**.
-Werkelijk? Gelukkig.
Gedurende minder dan twee maanden mogen al degenen die wonen of landen in Londen ze moeten naar de stad . **De Ned** is een stadsresort die tot nu toe in die buurt net is geopend buiten vrijetijdsroutes. Het is een project van Nick Jones , auteur van het rijk soho-huis , hoewel The Ned geen Soho House is. Het is eerder, Het project . De Ned is een gemeenschap die omvat: hotel, privéclub, spa, fitnessruimte, kapperszaak, kapper, terras met zwembad en negen restaurants . Negen. Dit kan een hel zijn, een kruising tussen winkelcentrum, warenhuisrestaurantgedeelte en executive hotel. Maar Nick Jones heeft weinig dingen verkeerd gedaan: in zijn professionele biografie zijn er geen mislukkingen. De Ned is spectaculair. De koppeltekens tussen lettergrepen reproduceren het moment waarop iemand door je deur loopt, in de hal verschijnt en naar beneden, links, rechts en omhoog kijkt.
Alle persoonlijke 'grooming' bij jouw salon/barbershop
deNed speel met voordeel omdat Het is gevestigd in een gebouw uit de jaren 1920 dat eigendom is van Sir Edwin Lutyens zelf. De Midland Bank, gebouwd in Portland-steen, dus Londen, was en is een imposante plek. Het is geclassificeerd als een categorie Graad I , de hoogste, waaraan uitzonderlijke gebouwen zoals de kathedraal van Saint Paul of Buckingham Palace . Om dit ambitieuze project uit te voeren, heeft Jones zich aangesloten bij de Sydell Group , New Yorkse hoteliers die achterlopen NoMad, Line of Freehand. Tussen de twee bedrijven hebben ze de 200 miljoen pond overgenomen die de hervorming heeft gekost.
Hoewel het volledig is gerenoveerd, is het gebouw behouden gebleven met zeer, zeer hoge plafonds en architectonische details die typerend zijn voor de bank. De centrale balie is een podium waar elke avond live muziek is en de kluis, die verscheen in Goudvinger, herbergt een bar. Is hij Kluis-Bar en daarin zijn er goede fauteuils voor het gezin en de schemerige verlichting die overeenkomt met een plaats die bestemd is voor geheimhouding: er zitten 3600 kluizen in . Het is exclusief voor leden.
Buitenkant van het Ned-gebouw
De centrale ruimte, de Grote Bankenzaal, Het heeft 3.000 vierkante meter en was de oude hal van de bank; herbergt nu de negen restaurants die eten van over de hele wereld serveren en heeft capaciteit voor 1000 personen . De afmetingen zijn overdreven en het zou een plaats kunnen zijn die zich meer bezighoudt met imponeren (het heeft 92 granieten zuilen) dan met het omarmen van degenen die komen eten en drinken. Het is niet. een plaats worden vol hoeken en intimiteit dankzij een kleurenpalet tussen roze en groen, indirect licht en fauteuils waarin het gemakkelijk is om achterover te leunen en de uren voorbij te laten gaan.
Elk restaurant en elke bar heeft zijn eigen persoonlijkheid: Millie's Lounge serveert Britse gerechten; malibu keuken Californisch; Sou Café , Frans; Zobler's Delicatessenzaak brengt ons naar New York; Kaia, naar Azië-Pacific; De nikkelstaaf, naar Noord-Amerikaanse smaken; Cecconi's , een terugkerend restaurant in Soho House, is Italiaans. Ze hebben allemaal dezelfde esthetische toon en de grenzen zijn glad; er is nauwelijks verschil tussen het een en het ander.
Het voorstel van de Ned is baanbrekender dan het lijkt. Zijn weddenschap op de City kon niet geslepener zijn. In deze buurt is geld, energie en veel behoefte aan decompressie. Dat is waarom, De Ned serveert 24 uur per dag eten. We wilden boeken bij Cecconi's en? ze gaven ons een tafel om 4 uur 's ochtends? . Het leek ons laat. Of vroeg. In deze club worden mensen met banden geaccepteerd. In The Ned zijn er honderden . Voor het eerst kunnen zakenmannen en -vrouwen die niet in andere clubs, waaronder Soho House, niet mochten omdat ze niet creatief waren, elke avond komen. Ze komen elke avond. Het is de nieuwe buurtkroeg. Maar wat een pub en wat een buurt.
Het hotel staat open voor iedereen, kleed je zoals ze zich kleden . Het heeft 252 kamers ingericht met een vleugje jazz en de Titanic . Het interieurontwerp heeft een voorliefde voor de bekleding van een Engels herenhuis en de verfijning van een Scott Fitzgerald-personage. Het weet hoe frivool en belangrijk te zijn, zoals een liedje uit Col Portier. Het zwembad, met uitzicht op Sant Paul , is alleen toegankelijk voor gasten en leden van de club, zoals besloten ruimtes waarin niet gefotografeerd mag worden. De rest is vrij toegankelijk voor gewone mensen. Zelfs de prijzen zijn niet hoog voor gekke stadsnormen. Dineren doe je bij Millie's voor £40 en voor £45 geniet je van de Middag thee , een Grey Goose cocktail en een manicure of pedicure bij Cheeky.
Overdekt zwembad bij The Ned
Perfectie is saai, dus laten we een fout vinden om deNed _(----Ruimte om na te denken----) _. Al! Als de band speelt, kan het moeilijk zijn om je tafelgenoten te horen. De foto's doen geen recht aan de overweldigende ruimte: vergeet instagram ; misschien is dat een deugd. Nog een fout: iedereen wil gaan . Reserveren is verplicht. Hoewel als ze ons geen tafel om 10 uur geven, kunnen we altijd om 4 uur 's ochtends dineren (of ontbijten) een bord fettuccine.
Een van de kamers in De Ned
De Ned is zelfvoorzienend . Iemand zou hier weken kunnen doorbrengen zonder een voet op straat te zetten. Je zou hebben voldaan aan de basisbehoeften en de overbodige. De Club heeft een uitstekend cultureel programma, er zijn vergaderzalen die als kantoor kunnen dienen, maaltijden die je maandenlang niet meer zult herhalen en er is een zwembad waar je baantjes kunt trekken. Wat wil je nog meer? Een park misschien. Of de zee. Laat het Nick Jones niet weten: hij kan ze meenemen in zijn volgende avontuur.
De Ned of de zelfvoorziening van een hotel