Oude kerk van het Monasterio de Piedra in Zaragoza
Weinigen kunnen weerstaan aan genieten een kop warme chocolademelk . Welnu, van die beker die we vandaag in onze handen houden tot de eerste die in Europa werd gemaakt, zijn er eeuwen verstreken. Op dezelfde manier dat tomaat of aardappelen , cacaobonen kwamen uit Amerika na de reizen van Christopher Columbus , en net als de rest van de producten, was het moeilijk voor hen om de smaakpapillen van het oude continent te veroveren.
Je zou denken dat een voedsel dat tegenwoordig zo gewaardeerd wordt als chocolade een onmiddellijk succes zou zijn. Welnee. Er zijn meer dan twintig jaar verstreken sinds het bestaan van cacaobonen in Europa bekend was totdat het eerste kopje van dit drankje werd bereid . Waar? Waarschijnlijk in de stenen klooster , op de provincie Zaragoza.
stenen klooster
Volgens de kroniekschrijver Bernal Díaz del Castillo in zijn werk Geschiedenis van de verovering van Nieuw-Spanje Columbus werd op zijn vierde en laatste reis naar Amerika onderschept door een grote inheemse boot. De kapitein van het schip, als teken van vrede, hij bood ze stoffen en koperen voorwerpen aan . Hij beval ook zijn bemanning om zich voor te bereiden een donkere en bittere drank dat niets Columbus en zijn metgezellen beviel. Deze drank is gemaakt van cacao.
En als aan de andere oever van de Atlantische Oceaan cacao al zeer gewaardeerd werd en zelfs als betaalmiddel diende en betalingswijze , in Europa was het niet bekend hoe de kwaliteiten ervan te zien. Columbus bij zijn terugkeer naar het schiereiland, toonde de cacaobonen aan het hof zonder enig enthousiasme te wekken.
stenen klooster
Het was pas een paar decennia later toen in De reizen van Hernán Cortés door Nieuw-Spanje wanneer cacao krijgt een tweede kans en een onstuitbare uitbreiding ervan door heel Europa begint.
Volgens de gastronomische historicus Luis Monreal Tejada het was Broeder Jerome Aguilar, Cisterciënzer monnik die deelnam aan de verovering van Mexico onder leiding van Hernán Cortés, die de eerste cacaobonen stuurde naar Antonio de Álvaro, abt van het Monasterio de Piedra, die tot dezelfde orde behoorde.
Fantasie kan voor ons dat moment nabootsen waarop het pakje donkere bonen bij de abt aankomt met de nodige uitleg om het klaar te maken. De muren van de keuken van het Monasterio de Piedra en die meer nieuwsgierige of geautoriseerde monniken daar zouden ze getuige van zijn Historisch moment die de gravure weerspiegelt die bij deze lijnen hoort.
Muurschildering van stenen klooster
Het zal eerlijk zijn om te vermelden dat, bij afwezigheid van een notaris om een verslag van de gebeurtenis op te stellen, nog een paar plaatsen die strijden om het voorrecht het eerste kopje chocolade in Europa hebben gehuisvest. Wat onmiskenbaar is, is dat chocolade die in het Monasterio de Piedra a groot belang en bekendheid.
Vooral omdat het een voedsel was waarnaar in het Oude Testament niet werd verwezen en het vloeibaar werd geconsumeerd, men was van mening dat hij het vasten waartoe de religieuze gemeenschap was geroepen niet had verbroken . In de cacaodrank vonden veel monniken de genoeg energie om voedselgebrek te weerstaan en vandaar zijn grote uitbreiding door de abdijen.
De cacao die historisch in Aragon aankwam, kwam uit ** Caracas en Guayaquil, ** Zaragoza was een van de Spaanse plaatsen waar chocolade de meest verfijnde consumenten had. Volgens correspondentie van Goya , de Aragonese schilder liet chocolade sturen vanuit Zaragoza, omdat hij zelfs in het hof van Madrid niets van een dergelijke kwaliteit kon vinden.
Chocoladefabriek Brescó, Benabarre (Huesca)
In een zoetwarenboek uit 1847 vinden we het recept voor de beroemde en geroepen Chocolade uit Aragon : “elf geroosterde pond cacao uit Caracas, dezelfde hoeveelheid cacao uit Guayaquil en wanneer het wordt gemalen, wordt twaalf pond superieure muscovado*-suiker toegevoegd (* rietsuiker, ongeraffineerd ) en zes ons Opper-Hollandse kaneel, vermalen tot poeder.”
Het chocoladeerfgoed werd door de eeuwen heen doorgegeven en Aragon heeft er tal van industriële referenties in de sector , van waaruit de bekende Lacasitos of Huesitos is ontstaan. Die laatste zijn momenteel eigendom van de chocolatier Valor uit Alicante.
gelukkig ook in Aragon blijft ambachtelijke chocolade een geweldige referentie : Van Chocolatería Brescó in Benabarre (Huesca) tot Chocolates Muñoz of Chocolates Isabel in de provincie Teruel, ze houden de traditie van het maken van chocolade levend.
Chocoladefabriek Brescó, Benabarre (Huesca)