Durian, de verboden vrucht (in hotels en vliegtuigen)
die bijbelse cisco afkomstig uit een doerian . Permanent. Het is een vrucht ter grootte van een meloen, met een scherp en hard dekblad en een zeer stinkende binnenkant. Het uiterlijk doet denken aan een puntige hamer uit de middeleeuwen. Met deze premissen blijft het een mysterie hoe een slangachtige Satan erin slaagde Eva ervan te overtuigen hem op te slokken. De naam is afgeleid van het woord duri, wat in het Maleis "doorn" betekent, en de consumptie en productie zijn voornamelijk geconcentreerd in de Zuidoost-Aziatisch.
Naar het grootste en dichtstbevolkte land in die regio, Indonesië , staat bekend als “De Grote Doerian” , en het is niet vreemd om het te vinden op de markten van Jakarta , de hoofdstad. In de binnenruimtes wordt het meestal gesloten op de toonbanken weergegeven, waardoor alleen de puntige, bruinachtige of groenachtige huid zichtbaar is. Op markten in de open lucht , of in straatstalletjes, sommigen verwijderen een deel van de harde korst om het gelige interieur te tonen, dat in een soort segmenten is gerangschikt.
Durian tart ook de "ruikt goed; het zal beter smaken”, want hoewel je neus dicht bij het vlees kan worden beschouwd als een riskante sport, komt de zoete smaak voor de meest sceptische mensen als een verrassing. De textuur doet denken aan een perzik. Zijn smaak, die van een kruising tussen mango en papaya. Zijn geur, verrot.
De verboden vrucht in volledige uitstoot van geuren
Deze deugden lijken echter weinig in de ogen van restaurateurs in het gebied, die ze liever opofferen voor een meer ademende omgeving. Voor sui , een hostelmedewerker in Bangkok, de vrucht "ruikt verschrikkelijk", en daarom willen ze het niet in hun faciliteiten. Een bordje op de deur verbiedt ook de toegang van "slechte mensen" (sic) en het consumeren van tabak op het terrein. Het lijkt alsof een open durian tussen vier muren al genoeg mensen heeft uitgeschakeld om het risico te blijven nemen om het te autoriseren.
Het is nog kleiner Ounons werk, een taxichauffeur uit de Thaise hoofdstad. “Geen doerian in de auto!” zegt hij terwijl hij zijn neus aanraakt en ineenkrimpt. In je taxi mag je geen dieren, wapens, je mag geen seks hebben, je mag niet eten of drinken, of roken. De doerian bevindt zich op hetzelfde niveau van verboden . Een langwerpige sticker specificeert het met tekeningen die weinig ruimte laten voor twijfel.
Durian: NIET HIER
Een soortgelijke houding wordt getoond in de Internationale luchthaven Suvarnabhumi, Bangkok, waar de monitoren die zich boven de incheckposten bevinden op een glasheldere manier aangeven dat: durian is niet toegestaan in handbagage . Geen wapens, geen vloeistoffen, geen explosieven, geen doerian. Men kan het niet helpen, maar stel je een passagier voor die probeert een Boeing 737-300 te kapen met een... durian:
- Iedereen opgelet! Ik heb een doerian! Ik zal niet aarzelen om het te openen als mijn verzoeken niet worden ingewilligd!
- Dit is de kapitein die spreekt. Kalmeer alsjeblieft en leg het fruit neer. En in hemelsnaam, niet openen!
De scène zou waarschijnlijk eindigen met de kaper die durian eet, de passagier aan de kant gezet door de stank en de kapitein die tegen de grond schreeuwt: "Mayday! Dag mei! We hebben een 15.21: Passagier die durian opent in de cabine!”
Ze stonden op het punt het te bewijzen** in het zuiden van China**, op een vlucht vanuit de stad Canton. Een van de passagiers had drie kilo durian in haar handbagage. Hij was met succes door het incheckgedeelte gekomen, maar hij had niet zoveel geluk gehad bij de veiligheidscontrole. Het personeel was heel duidelijk: de doerian blijft in de grond . De reiziger, geïdentificeerd als Wang, hij beweerde een fortuin te hebben betaald voor de vrucht, die hij niet kon vinden in zijn stad van bestemming.
Alsof het een inbeslagname was van Jabugo-ham bij de landing in de Verenigde Staten, koos de reiziger er tot verbazing van de aanwezigen voor om de hele lading op te eten. 'Omdat ik hem niet mag dragen, eet ik hem nu meteen op', verklaarde Wang.Als de doerian niet in zijn koffer kon, zou hij in ieder geval in zijn maag reizen. Wie weet, als hij Filipijns was geweest, had het kindje Jezus liever gehad dat Melchor, Gaspar en Baltasar hem goud, wierook en doerian hadden aangeboden.
* Misschien ben je ook geïnteresseerd in...
- In de keuken met Gaggan, het nieuwe talent van de Aziatische keuken
- Enkele heerlijke dingen die een reis naar Azië rechtvaardigen
- JJ: We bezochten het best bewaarde geheim van Bangkok
Alles wijst erop dat de doerian Adam en Eva uit het paradijs heeft verdreven