Stratford: het tweede leven van de Olympische wijk
Usain Bolt haalt in de laatste seconden de andere drie snelste mannen ter wereld, Justin Gatlin, Asafa Powell en Yohan Blake, in. Versla een nieuw Olympisch record op de 100 meter sprint: 9,63 seconden. Het is 5 augustus 2012 en De herrezen industriële wijk van Stratford heeft zojuist veranderd wat de schoolboeken erover zullen zeggen : Van tandeloos doelwit voor WO II-bombardementen tot hoofdkwartier dat menselijke grenzen verkent in de snelste race in de geschiedenis. Een jaar later wordt de oude polygoon door niemand meer herkend. Hij liep het pad van de vuilstort en de te koop-borden naar het Pharaonic-winkelcentrum en de grasvelden bezaaid met hipsters met gekleurde zonnebrillen . Tussendoor passeerden de Olympische Spelen, met een kortstondig gebouw van Haza Hadid, een sculpturaal gezichtspunt in een hooghartig rood en duizenden epische verhalen die het nieuws voeden.
Nu heeft het zoveel groen dat het in sommige streken een beetje lijkt alsof je op het platteland gaat wonen, maar dan met een meter ernaast. Het bewijs is dat de huizen al tijdens de Olympische Spelen met 35 procent waren gestegen en dat de spookachtige straten voor de race van Bolt ze lopen vol met mensen die langzaam vanaf een stuk gras lopen , een restaurant met uitzicht op de rivier of een club met een clandestiene lucht. Rond Stratford duiken ze nog steeds op, een jaar na de Spelen, de oude gerestaureerde huizen en een industriële rivieroever omgebouwd tot een bohemien nest , met zwevende bioscopen of onverwachte tralies tussen de bakstenen schoorstenen.
Het Olympisch Stadion en de Orbit Tower
Het Olympisch Stadion.
Stadionstoelen zijn een luxeartikel. Als we de 635 miljoen euro die het kostte verdelen over de 80.000 zitplaatsen die het heeft, komt het uit op bijna 8.000 euro per stoel, waarmee ze de duurste zijn op een Olympische locatie. Er is nog tijd om het verwijderbare ronde dak of de plastic buitenbekleding in de oorspronkelijke configuratie te bezoeken, maar volgend jaar wordt het gedeeltelijk afgebroken en wordt het de thuisbasis van West Ham United. De voetbalclub gaat een "Schat, ik heb je stadion gekrompen", het zal de stoelen verlaten op 60.000 en maakt het compleet met winkels, restaurants en ruimtes voor gasten.
De Orbit-toren.
Het uitkijkpunt naast het stadion is een te bezoeken plek (in feite spreken de voorspellingen van een miljoen mensen per jaar) van waaruit in de verte de andere torens van Londen, de Big Ben, de augurk, de London Eye te zien zijn. Het is een sculpturale massa van rode pimpante ijzers die de hele tijd werd vergeleken met de Eiffeltoren . Het heeft daar iets van, met zijn uitstraling van een holle glijbaan en een bestaansreden die moeilijk te classificeren is. In de Engelse pers werd hij beschreven als: "catastrofale crash tussen twee kranen" en "Eiffeltoren na een nucleaire aanval" . En ondanks al die wrok te wekken en een duur project te zijn (28 miljoen euro), heeft de hoogte van 115 meter zich dit jaar gevestigd als het symbool van het oosten van de stad. Het is wat je ziet als je aankomt en het is wat je je herinnert als je weggaat.
Stratford, een gebied vol groene ruimten
Koningin Elizabeth Olympisch Park.
Het park rond het 226 hectare grote Olympisch stadion zal tussen nu en volgend jaar geleidelijk nieuwe gebieden openen. Het staat vol met fietspaden, cafés die de Starbucks-geest een groen tintje geven en plekken om te sporten, zelfs als het zijn eindeloze paden is. Het laatste dat deze zomer werd geopend, was de Copper Box Arena, waar in 2012 handbal werd gespeeld en die nu een drievoudig leven zal hebben: locatie voor sportevenementen, een fitnessruimte die voor iedereen toegankelijk is en een podium voor concerten . Gelegen tussen rivieren, tussen Hackney en Stratford, is het de eerste openluchtruimte die in 150 jaar in Londen is gecreëerd en is herrezen uit de as van een besmet gebied door 3.000 bomen en 400.000 planten te planten. De geest is in overeenstemming met die van de Olympische Spelen, die als de groenste in de geschiedenis werden verkocht, met uitgebreide recyclingapparatuur en gebouwen waar een van de belangrijkste zorgen was om het milieu niet te schaden.
**Westfield Stratford City.**
Met alles wat het gebied te bieden heeft, is het commerciële gebied naast het stadion waarschijnlijk het meest bezochte gebied in Stratford. Het heeft 250 winkels, 70 eet- en drinkgelegenheden, een bioscoop met veertien zalen, drie hotels, een bowlingbaan met 14 banen en het grootste casino van het land. . Er zijn hier nog maar weinig Europese en stedelijke ketens zonder hoofdkantoor. Om ervoor te zorgen dat al dit aanbod niet leidt tot een van de duizelingwekkende middagen die een bezoek aan grote winkelcentra meestal met zich meebrengt, communiceert Westfield zijn gebieden via openluchtpaden en bedekt de belangrijkste gebieden met een glazen dak dat voor natuurlijk licht zorgt voor aankopen.
Het nieuwe buurtaccent
HuisMolen.
Hier in deze hoek van Oost-Londen, is waar de industriële revolutie plaatsvond . De historische rondleiding eindigt dus meteen, in de 19e eeuw, en wat nog te zien is, is bijna altijd een fabriek of pakhuis geweest en is gebouwd op basis van de typische rode baksteen die voor de warmte zorgt die het klimaat niet biedt. House Mill is een uitzondering in het fabriekslandschap, een eiland (letterlijk) met een klokkentoren, de rivier aan de voet en een decor van bakstenen huizen uit drie eeuwen. De molen uit 1776 stamt af van de acht die sinds de 11e eeuw graan versnipperden voor de hoofdstad en voor jeneverproducenten. Het werd gerestaureerd voor de Spelen en is nu een van de meest fotogenieke attracties in de omgeving, met zijn machines klaar voor gebruik.
Koninklijk Theater.
Stratford's theater uit 1884 is een krappe, chocoladedoosachtige hal met rode en gouden dozen die werden gered van bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Het heeft een ongecompliceerde programmering waarin theater, monologen en dj-optredens passen.
Een bioscoop in een magazijn
Hackney Wick.
Als deze buurt ergens naar op zoek is, is het vanwege de proloog die het met rellen, plunderingen en vele klappen naar de Olympische Spelen heeft gebracht. Het ligt pal achter het Olympisch Stadion, vanwaar je langs de grachten kunt wandelen tussen oude pakhuizen. Nu de verlaten industrie heeft plaatsgemaakt voor huizen voor "kunstige mensen" en ateliers voor kunstenaars die altijd bij de Turken en Afro-Cariben leven. Op de grachten van hun kant zijn er verrassingen zoals woonboten, een boot omgebouwd tot bioscoop en terrassen waar je je warm kunt kleden en een smoothie kunt drinken van iets moderns en met een exotische naam naast het water.
Je gaat de buurt in en ontdekt oude landgoedstraten, arbeiderswoningen en af en toe het nieuwe accent van de buurt in een dolle elektronische club, in een winkel die meer hippie dan modern is of op clandestiene feesten in de kelder van huizen . In Hackney, iets verder, is ook de Broadway Market, de best gesorteerde markt in Londen voor internationale gerechten. Omdat het is verbonden met het London Fields-park, is uw bezoek een compleet plan geworden, inclusief het kopen van voedsel en het eten op de banken of op het gazon als het weer goed is of als u goed gekleed bent. Samen met deze enorme voedselmarkt waren de markten van Netil Market en Makers Market gedurende dit decennium het meest afgelegen hoofdkwartier van Londens alternatieve ontwerpers en ambachtslieden.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Londen na de Olympische kater
- Alle informatie over Londen
- 100 dingen over Londen die je moet weten
- The London Family Album: 100 afbeeldingen die games waard zijn
Een festival in Hackney Wick