Malasaña geïllustreerd in een vrouwelijke sleutel
Manuela Malasaña, de vrouw die haar naam gaf aan a wijk Madrid. Welke prestaties gaan er achter haar schuil? Het verhaal gaat terug tot 2 mei 1808 wanneer de troepen van Napoleon Bonaparte Ze bezetten de hoofdstad.
Het was toen dat Manuela, borduurster van beroep , kwam op het toneel: terug naar huis, in de Artilleriepark van Monteleón , sloot de heldin zich aan bij een groep Spaanse soldaten die geconfronteerd met Franse troepen.
Manuela Malasaña gespeeld door José Luis Villar Rodríguez de Castro
Daoiz en Velarde , die de poorten van het park bewaakten, werden verslagen en Manuela stierf toen ze haar stad probeerde te verdedigen. Zo ontstond de naam van een van de meest emblematische buurten in het hart van Madrid.
Malasaña, genesteld binnen de universiteit, , zoals uitgelegd de schrijver Ana Rossetti -wie heeft dit prachtig bedacht Kaart Daarnaast de illustrator Carmen García Huerta -, het grenst aan het zuiden aan het trottoir van de paren van de Gran Via , naar het oosten met de onevenen van Fuencarral , naar het noorden met ook de onevenen van Carranza en naar het westen met de paren van Sint Bernard.
En tussen de straten die dit gebied vol met leuke winkeltjes en gezellige cafés , komen we ook andere geweldige vrouwelijke figuren tegen zoals Rosalía de Castro, Concepción Arenal, Clara Campoamor, Rosa Chacel en Emilia Pardo Bazán.
Bijvoorbeeld de laatste schrijver en voorvechter van vrouwenrechten , woonde op nummer 35 San Bernardo; terwijl de magazijnen Catharina van de Cerda gaf aanleiding tot de High Wood en Low Wood straten, Blanca Coronel en haar vissen ze hebben een straat gedoopt, Teresa van de Cerda stichtte het klooster van San Placido en Ana Felix de Guzman , het jezuïetennoviciaat.
"In de Calle de La Justa, vandaag van de boekverkopers , er is nog het balkon van de sopraan Giulietta Colbrand, in de poëziewereld bekend als Julia Espin , en de plaat op de plaats waar Felipe Polo hij runde zijn beroemde boekwinkel”, legt Ana Rossetti uit.
De illustratie is het werk van Ana Rossetti en Carmen García Huerta
Later zouden andere vrouwen inzetten op literaire gerechtigheid: Rosalia de Castro schreef de Brief aan Edward ; Arenal conceptie, de vrouw van de toekomst ; Carmen de Burgos, De moderne vrouw en haar rechten het pad markeren dat ons leidt naar 1 oktober 1931 Al Clara Campoamor Rosseti vertelt.
“Rosa Chacel kwam tot hem toen het vervuld was een eeuw verdediging van de kazerne van Monteleón waarin onder de soldaten en burgers die het leven lieten, achtenvijftig waren vrouwen . Slechts drie namen blijven: Manuela Malasaña, Benita Pastrana en Clara del Rey".
"Rosa's jaren op de straat van Heilige Vincent Ferrer, inspireerde een unieke roman: Wonders buurt . Een buurt van vrouwen met talent, moed en vrijgevigheid”, concludeert.
Twee van het Meiplein
Deze geïllustreerde kaart maakt deel uit van een cultureel project, gepromoot door de gemeenteraad van Madrid , en is opgenomen in de centrale pagina's van het tijdschrift eme21magazine en wordt binnenkort verspreid als brochure in toeristische en culturele centra, gemeentelijke bibliotheken en in de stands van de Cuesta de Moyano.