altijd champagne
Alles wat er gebeurt in de steeds meer stagnerende wereld van kwam 'tranquilo' doet het goed in Champagne, die sprankelende naam die een wijn is maar ook een regio in het noordwesten van 'la France' en vooral een sfeer die even accuraat als levendig is: Champagne. Geluk.
Al die banden van wijn is enthousiasme als het een champagne is die de glazen overloopt. Omdat wat een luiheid de proefnotities , die lucht zo snobistisch, de monumentale kelder van de architect van toen en de verhalen vertellen over neuzen ; de leer van de oenoloog, de toespraak van de sommelier na elk glas en de eindeloze combinaties.
Op een gegeven moment stopte de wijn met praten over ons plezier om te verdwalen in ruzies, hij liet de schil buiten beschouwing om zich te vestigen in het intellect: slechte zaak.
Al die wijnbanden zijn enthousiasme als het een champagne is die de glazen overloopt
Wat valt er nog meer uit te leggen als je het 'ploffen' hoort van het ontkurken van bijna elke fles champagne? Ik ga je een geheimpje verklappen: zelfs de meest puristische oenofielen , als u de rest van uw dagen één en slechts één drankje zou moeten kiezen, Ik zou alleen champagne drinken.
Champagne en niets anders.
Champagne tijdens het ontbijt (“Ik denk niet dat ik ooit champagne heb gedronken voor het ontbijt; meerdere keren bij het ontbijt, maar nooit, nooit eerder”, Holly Golightly ), ook een drankje bij het aperitief, natuurlijk passend bij bijna elke lunch. En waarom niet een baby in de middag tot dat magische uur van zonsondergang; wanneer de huid anders straalt en het grijs van alledag muteert tot een smeltkroes van kleur en tederheid.
De champagne is niet pedant maar het is overdreven ; wordt niet beïnvloed (wordt helemaal niet beïnvloed) maar ja brutaal, Daarom is het de meest woeste, brutale, seksuele en libertijnse drank. Julius Camba hij vertelt het het beste: "vrolijk, zelfvoldaan, luid, baldadig, rokkenjager en opschepper."
Champagne om liefde en liefdesverdriet, overwinning en nederlaag, de slechtste dagen en natuurlijk de beste te vieren; a Jacques Selosse Stof Het was het eerste drankje na het jawoord van de vrouw van mijn leven en hopelijk zal het de laatste zijn als ik al dat licht van de Middellandse Zee niet meer voel. Manuel Vicente schrijft in Opeenvolgende instanties (red. Alfaguara) dat "een man klaar is als schoonheid hem verdrietig maakt." Ik denk hetzelfde.
Lang leve Frankrijk LANG LEVE CHAMPAGNE!
EEN ONOVERWINNELIJKE REGIO
La Rioja is het land met de naam wijn, Bordeaux is uiterlijk vertoon (met zijn meer dan duizend kastelen) en Bourgondië is terroir: maar Champagne is plezier . Kun je een betere merkidentiteit bedenken? Het is zonder twijfel de drank die het langst van het voedseletiket afkwam om een symbool te worden, is dat niet wat Bruce Wayne tegen Sir Michael Caine in Gotham City zegt? 'Je kunt geen symbool verslaan, Alfred.'
Maar het is ook een heerlijke wijn in een unieke regio, verdeeld in vier regio's (de Berg van Reims, De Vallei van de Marne, La Côte des Blancs en La Côte de Bar) van slechts 31.000 hectare.
Alle champagne ter wereld komt hier vandaan en alleen vanaf hier (ondanks het feit dat zoveel obers de generieke term gebruiken om over een mousserende wijn te praten: en kijk, nee).
Niet omdat, om te beginnen, hier de opbrengst van de wijngaarden is beperkt en het is dat voor elke 150 kilo druiven uit hetzelfde klimaat, slechts honderd liter most wordt gewonnen en recht heeft op de benaming van oorsprong en zo zou het moeten zijn voor alle families die rond deze drank wonen en werken van koningen en bastaarden (gelijk) wiens as is Epernay en waarvan de oorsprong naar het schijnt teruggaat tot de achttiende eeuw en de zorgen van de benedictijnse monnik dom Pérignon.
CHAMPAGNE GAAT BIJ ALLES
met het menu 'De keuken van de vliegende varkens' van Dabiz Muñoz in Diverxo, met het slachtafval van Javi Estévez in La Tasquería en met een gegrilde tarbot in Elkano van Aitor Arregui (ik deed het met een Billecart Zalm); ook met bijna elke pincho op Calle Laurel in Logroño, met de garnalenomelet van El Faro in de wijk Viña de Cádiz en natuurlijk met elk avant-garde menu dat ze op tafel zetten. Ik krijg veel vragen over deze of gene koppeling en het antwoord wordt elke keer duidelijker: Champagne.
Ik weet dat ze me geloven, maar het is makkelijker om te geloven José Antonio Navarrete, de sommelier van Quique Dacosta en een van die grote liefhebbers van bubbels en goud: "in het zuur en in het bitter, met de zoute en in de zoete wereld... want champagne is precies dit: veelzijdigheid in de staten, veelzijdigheid in de momenten, veelzijdigheid in het bedrijf tot en veelzijdigheid met de keuken ”.
De koppeling? Met alles
En het leven, omdat "champagne de enige levende substantie is (omdat wijn een levend ding is dat overdraagt en leeft, dat herinnert en ons doet liefhebben) dat twee levens wist te leiden voordat hij dronken werd: zijn eerste leven als conventionele witte wijn ; een doelwit in een extreme regio in klimatologische en wijnbouwomstandigheden; een doelwit van zuurgraad en spanning wiens eerste leven snel en snel verloopt omdat er een tweede leven op hem wacht, een tweede kans om word een wijn van intellect en kennis, cultuur en wijsheid ”.
“Het tweede leven wordt geforceerd tussen gist en suiker, tussen stilte en beweging in de bureaus, tussen tijd en eenzaamheid. Het is de wijn die twee keer heeft geleefd en uit dat dubbelleven, uit die twee gistingen, zijn kennis wordt geboren om het onbekende tegemoet te treden. Vandaar zijn veelzijdigheid, vandaar zijn perfectie tegenover onvolmaaktheid, zijn harmonie tegenover wanorde. …”
Het maakt niet uit of het grote huizen of kleine producenten zijn: thuis houden we van ze Jerôme Prévost, Georges Laval, David Leclapart, Louis Roederer of Frederic Bouchard ; met oneindige menu's of met een kaasplankje vanaf de bank en voor Netflix.
Een bijna mythologisch gebied ** (Avize, Aÿ, Bouzy, Le Mesnil-sur-Oger of Tours-sur-Marne, enzovoort tot zeventien kleine steden geclassificeerd als Grand Cru) ** en de zekerheid dat er geen drank is zoals het, zo absoluut verbonden met plezier, schoonheid en enthousiasme.
Ik geloof nog steeds dat we elke dag moeten vieren dat we leven, hoe houd je niet van champagne