Het virale beeld van het jaar bovenop de Everest heeft een grote leugen verspreid
De menselijke jam op het dak van de wereld als metafoor voor menselijke domheid is nu officieel de meest becommentarieerde foto in de geschiedenis van het hooggebergte . Voordat de waarheid onder een sneeuwstorm wordt verborgen, verheffen de hoofdrolspelers van wat er op het dak van de wereld is gebeurd hun stem tegen de leugens van de nep nieuws.
Eerst was het de foto en, zonder reactietijd, de video is uitgebracht . Als het stilstaande beeld eruitzag als een fotomontage, was de video een bad van harde realiteit als metafoor van menselijke domheid . Meer van 200 klimmers in de vorm van een veelkleurige slang 2 uur in de rij staan om de top van de Everest te bereiken.
Het dak van de planeet veranderde in een pretpark met mensen die op hun beurt wachten om een selfie te maken zonder filters op 8848 meter hoogte. De kritische stemmen lieten niet lang op zich wachten en de vraag rees uit het niets bij de liefhebbers van het hooggebergte: Was dat bergbeklimmen, massatoerisme of de banaliteit van avontuur?
** Nirmal Purja ** is de auteur achter de foto van afgelopen 22 mei. De Nepalese bergbeklimmer had de top van de wereld bereikt en in volle afdaling zag hij de menigte achter zich. Hij trok zijn handschoenen uit en hoewel zijn vingers gevoelloos waren van de kou, erin geslaagd een foto te maken die al deel uitmaakt van het beste en het slechtste dat de menselijke soort kan bereiken door eenvoudige koppigheid.
Zijn doel was: vereeuwigen wat een dodelijke val zou zijn in de ogen van elke voorzichtige en ervaren klimmer. “Ik wilde de foto maken als bewijs van wat er gebeurde. Natuurlijk schrok ik toen ik die gigantische staart zag. De wind was ongeveer 35 km/u. Als het nog 5 kilometer was geweest, waren er die dag meer doden geweest', zegt de auteur van de foto tegenover de internationale media.
Om de verspreiding van het nepnieuwsvirus tegen te gaan, plaatste hij zijn getuigenis op zijn Instagram-account in het licht van de groeiende controverse die hem ervan beschuldigde deel uit te maken van het probleem: “ Ik ben ervan overtuigd dat de natuur voor iedereen is en niet alleen voor de rijken . Persoonlijk vind en vind ik dat de kosten van vergunningen gelijk moeten blijven”. Hier verwijst hij naar de stemmen die al een tijdje veeleisend zijn duurdere vergunningen zodat Everest geen miljoenenbedrijf wordt waar de natuur het belangrijkst is. Vandaag de dag, op de top van de Everest stappen kost tussen de 35.000 en 135.000 euro per persoon. En dat zonder de onkosten op te tellen van de bureaus die hun deel van de taart willen.
Maar Nirmal Purja heeft nog een andere oplossing die niets met geld te maken heeft: "Overbelastingsproblemen kunnen eenvoudig worden opgelost door enkele vaste lijnen voor eind april , dus klimmers hebben een volledige maand (mei) om te kiezen wanneer ze de top willen bereiken met maximale bewegingsruimte.” En hij laat een aanbeveling achter voor al die dwaze mensen die niet van bergbeklimmen houden en alleen komen om het verlangen naar exhibitionisme te bevredigen: “ Voor degenen die eraan denken om in de toekomst de Everest te beklimmen: neem geen kortere wegen en breng geen gevaar voor je veiligheid ”.
De tenten overspoelen de buitenwijken van Everest
Het was onvermijdelijk dat de klimmers memevoer zouden worden op sociale media, hoewel de gang van zaken plaats maakte voor een ongemakkelijke stilte toen het nieuws van de tragedie is gearriveerd : 11 doden na de menselijke jam op de top van de Everest samengevat in een voorspellende foto en video. Het gevoel dat we iets heel erg fout doen opgegroeid tussen gerenommeerde experts en getuigenissen . Maar deze tragische cijfers verbergen een grote leugen: geen van de klimmers stierf als gevolg van congestie op 's werelds hoogste top.
Dit is gecertificeerd door de sherpa's die de overleden klimmers vergezelden. Het is waar dat de Ministerie van Toerisme in Nepal heeft dit seizoen een recordaantal vergunningen afgegeven om de Mount Everest te beklimmen ( 381 vergunningen ), zaten de klimmers die die noodlottige dag stierven echter niet vast in het knelpunt aan de top.
Dat wil zeggen, er is geen direct verband tussen de doden en de foto van de file bovenaan..
Wat de overledenen gemeen hebben, is dat: ze weigerden het advies van hun sherpa's te accepteren, die hun cliënten aanraadden te stoppen wanneer ze de verslechtering van hun fysieke toestand zagen. Anjali Kulkarni, een van de klimmers die stierf, volgde de instructies van Sherpa Gyaljen niet op: "Ze kon niet eens het gebied bereiken waar andere klimmers naar verluidt in de val zaten. Het laatste decennium om de top te bereiken", vertelde hij aan The Himalayan Times.
Everest Boom
Met de waarheid op tafel vragen we, van Condé Nast Traveler, grote persoonlijkheden van onze berg, zoals **Lluís Gómez, vice-president van het Catalonia Hiking Centre (CEC) ** en bergbeklimmer op de Everest-expedities van 1983 en 1985 : “Je kunt de Everest beklimmen zonder zuurstof, maar je hebt wel een goede voorbereiding en een zeer goede fysieke conditie nodig. Dit wordt al vele jaren gedaan, maar het accepteren van doping (doping) van het gebruik van zuurstof en drugs zonder controle, verlaagt de moeilijkheid om toegang te krijgen tot de hoogste berg ter wereld. De werkelijke 8.848 meter wordt als het beklimmen van een top van 5.000 of 6.000 meter. Het bewijs hiervan is dat in 2019, van de meer dan 800 mensen die deze top hebben gekroond, slechts 1 klimmer deze zonder zuurstof heeft bereikt.
Gómez kijkt keer op keer naar de foto in kwestie en zoekt naar redenen die verder gaan dan wat met het blote oog te zien is: “Voor de regering van Nepal, deze activiteit is de grootste bron van inkomsten in vreemde valuta en agentschappen van het land (meestal buitenlanders) profiteren ervan om snel rijk te worden, waardoor veel onvoorbereide mensen de berg opgaan zonder zich zorgen te maken over de risico's die eraan verbonden zijn.
En laat een noodzakelijke reflectie hardop voor maak van professioneel bergbeklimmen geen kermis: “In de handen van de media en professionals is het de verantwoordelijkheid om alle waarheidsgetrouwe en volledige informatie door te geven aan de fans. Al kan het tegen hun economische belangen ingaan. Ook overheden en instellingen zoals de **International Union of Mountaineering Associations (UIAA)** hebben veel te zeggen..... “. Tot op de dag van vandaag publiceren ze nog steeds niets op hun officiële website.
Weg naar Everest
De media van haar kant Kilian Jornet , die enkele minuten na het winnen van de Zegama AIzkorri ultra trail een heel verstandige versie durfde te geven van alles wat er gebeurde: “De Everest is een berg die veel mensen willen beklimmen. Het is geen nieuw probleem, het begon al met de eerste commerciële expedities. Als er een jaar heel kort mooi weer is, zijn er meer problemen en meer doden. De Nepalese autoriteiten zullen een compromis moeten sluiten met de overbevolking en een regeling moeten opleggen ”.
Het probleem voor de Catalaanse makelaar is dat deze regeling een duistere kant zou hebben: “ Als je vergunningen invult, wordt de berg een elitaire berg zoals Montblanc , en uiteindelijk gaan alleen de mensen die meer geld hebben, niet de meest voorbereide. De berg is niet alleen voor klimmers; er is veel berg om te delen zolang het niet verslechtert ”.
Alsof dat nog niet genoeg is, is er nog een factor waarmee rekening moet worden gehouden in deze foto die de wereld van het hooggebergte in verlegenheid brengt, en het is het gezondheidsrisico dat die 200 klimmers liepen toen ze vast kwamen te zitten zonder vooruit of achteruit te kunnen gaan.
Volgens officiële cijfers is bekend dat 11 mensen stierven tijdens de afdaling, maar de rest van de overlevenden verhoogde de kans op lijden gevaarlijk hoogte psychose . Een recentelijk in het tijdschrift Psychological Medicine gepubliceerde studie verzamelde 83 rapporten van bergbeklimmers met optische, olfactorische of akoestische hallucinaties die zich boven de 7.000 meter voordoen. Iets als een stem van geweten , maar in plaats van goed advies te geven, beveelt hij een zekere dood aan door jezelf in de leegte te werpen of ideeën zo gek als een dutje doen in de middle of nowhere.
Het zijn stemmen die zonder meer verschijnen en verdwijnen: “Ze hebben bijvoorbeeld het gevoel thuis te zijn, of gebouwen om zich heen te zien. Maar de meest voorkomende is het derde man syndroom, ze voelen zich begeleid of vervolgd door een of meer mensen”, legt hij uit. Herman Brugger, bergdokter van het Eurac-centrum (Italië).
Ten goede of ten kwade wint een reflectie steeds meer aan kracht onder ervaren klimmers: verkeersopstopping op de top van de everest gebeurt vaak elk seizoen . Het verschil met andere jaren is dat er deze keer iemand een foto heeft gemaakt die het verschil maakt.
Ang Tshering Lama , een professionele bergbeklimmer die dit seizoen op de Everest was, vat het perfect samen: "De verkeersopstopping op de top doodde geen mensen. Ze stierven vanwege hun eigen domheid en ego. Als ze echte bergbeklimmers waren, zouden ze naar hun lichaam luisteren meer en weet wanneer je moet omdraaien Iedereen weet dat het beklimmen van de Everest een gevaarlijk spel is. Een spel dat met je leven kan worden betaald ".