"Hier hebben we geen cherubijnen, geen hemelpoorten, geen diners met Elvis en Jezus", legt de... Egyptoloog Hala Sayed , onze gids. In haar onberispelijke blouse en witte spijkerbroek die haar de uitstraling van een filmster geven, zegt ze dat het leven na de dood wat ze zich hadden voorgesteld oude Egyptenaren Het was niet zo ver van het leven op aarde. Op deze septemberochtend staan we in de bijna lege grote zaal van het Cairo Museum, een indrukwekkend zalmkleurig gebouw aan de Tahrirplein . Het is erg vroeg en de bussen vol bezoekers zijn er nog niet.
De graven , zoals Hala uitlegt, waren ze vroeger versierd met alledaagse redenen : mensen die graan malen of bier maken, seksuele scènes... Ze toonden ook geliefden die de overledene weer wilde zien, als hun gezinnen of huisdieren . Deze zeer prozaïsche versie van het Paradijs was niet te wijten aan een gebrek aan verbeeldingskracht (laten we niet vergeten dat dit mensen waren die zich de godin Ahti konden voorstellen met het hoofd van een wesp en het lichaam van een nijlpaard), maar omdat "ze heel goed leefden ”, zegt Hala. “ Het paradijs was Egypte zelf”.
Maar het heden is, althans voor Joe, mijn twaalfjarige zoon, veel minder hemels. Om negen uur 's ochtends is de temperatuur al rond de 32 graden en hebben we amper geslapen. Het is het begin van de week dat we door Egypte gaan reizen, Caïro bezoeken en Nijlcruise , met haltes bij tempels en graven die de rivier begrenzen tussen de steden in zuid egypte, Aswan Y luxor . Dit is de reis van onze dromen en vandaag is een grote dag: het museum, de Piramides van Gizeh en de sfinx.
Passagiersschiproute tussen Aswan en Elephantine Island, een historisch contactpunt tussen Egypte en Soedan.
De Edfu-tempel, die in 57 voor Christus werd voltooid. C., tijdens het bewind van Cleopatra VII.
Maar als Joe's kleur verandert van zijn gebruikelijke kleurtje in de late zomer in lichtgroen, neem ik aan dat hij er weinig mee te maken heeft. de jetlag en de hitte. Terwijl ik accepteer dat ik de dag moet verliezen, zoals gewoonlijk gebeurt met moeders die met kinderen reizen, Hala neemt de touwtjes in handen.
Bel de tourcoördinator en binnen enkele minuten hebben ze een plan bedacht waar iedereen het mee eens is: ze halen Joe op met de auto (hij moet veel meer rusten dan Giza zien) en brengen hem naar het hotel, brengen me in contact met de dokter zodat hij me kan vertellen hoe het met hem gaat en Ik ga met Hala naar de piramides. Het is maar goed ook, maar ik voel me nog steeds schuldig omdat Joe de dag gaat missen waar hij het meest naar uitkeek. Ik beloof je dat ik je hier terug zal brengen.
Hala en ik staken de druk middagverkeer praten over allerlei onderwerpen: onze kinderen, de politiek achter de Arabische lente en de korte voorzitterschap van de Moslimbroederschap in Egypte. Het is Cairo van al het leven, en werkt sinds 1990 bij Abercrombie & Kent , een bedrijf dat draait meer dan veertig jaar reizen naar Egypte organiseren . Zoals de meeste gidsen die met het bedrijf in dit land werken, van wie velen zijn universiteitsprofessoren of voormalige diplomaten , heeft een master in islamitische kunst en architectuur en is bezig met een doctoraat.
laat mij de .... zien nieuwe buurten die opkomen tussen Caïro en Gizeh , die zijn gefuseerd en één megalopolis vormen met a totale bevolking die 21 miljoen raakt . Hij vertelt me ook over nieuw administratief kapitaal wie bouwt de voorzitter Sisi ongeveer 50 kilometer van Caïro en die, wanneer voltooid, de grootste geplande stad ter wereld . Dit is een van de dingen die ik het meest heb gemist aan reizen: de ontspannen maar diepgaande gesprekken die plaatsvinden op momenten van transit.
De Grote Piramide van Gizeh is de enige overlevende van de zeven wonderen van de oudheid.
In Cairo , verleden en heden verstrengelen zich op manieren die je nergens anders ter wereld ziet, en terwijl we spraken, kwamen we dichter bij de piramides die opdoemen over het grootste deel van het stedelijke landschap. Met het aantal keren dat ik foto's heb gezien van de Grote Piramide van Gizeh , de oudste om drie uur enige overlevende van de zeven wonderen van de oudheid , dacht ik een idee te hebben van hoe het live zou zijn.
Ik had het fout. De grootte, textuur en de manier waarop het licht erop valt wanneer de zon weerkaatst op de woestijn, gefilterd door intermitterende wolken, is iets om persoonlijk te voelen . Hala heeft het bezoek voor de middag gepland, op een moment dat de hitte iets minder benauwend is en de drukte zich begint te verspreiden. Er lopen mensen rond, maar het lijkt erop dat het vandaag een vrij rustige dag is. Zelfs vóór Covid, toerismecijfers waren na de revolutie van 2011 niet meer genormaliseerd.
De overheid hoopt ze weer te vergroten met grote projecten zoals de Groot Egyptisch Museum , waarvan de openingsdatum bijna tien jaar is uitgesteld. Het enorme silhouet van glas en beton is in de verte te zien, ultramoderne faciliteit die een miljard dollar heeft gekost en waaraan De 5.600 voorwerpen die uit het graf van Toetanchamon zijn gehaald, worden verplaatst , naast andere waardevolle elementen. Er zijn genoeg stukjes om zowel de bekende Caïro museum zoals de nieuwe, die, wanneer hij eind 2022 eindelijk zijn deuren opent, het wordt het grootste archeologische museum ter wereld.
Er zijn nog minder mensen binnen. Ik passeer slechts één persoon terwijl ik de steile, lage tunnel beklim die naar de grafkamer , die wordt gevonden in het centrum van de grote piramide . De bewaker vertelt me dat als ik in het midden van de kamer sta en mijn ogen een paar minuten sluit, ik een vreemde energie zal voelen. Hij laat me met rust om het te proberen, en ik voel iets, zoals... een soort stilte, balans.
Het kan zijn omdat ik weet dat ik onder meer dan twee miljoen granietblokken zit, die elk meer dan twee ton wegen. Of misschien is het omdat ik alleen ben op de exacte plaats waar Het lichaam van farao Khufu lag ongeveer 4500 jaar geleden.
Aswan is een belangrijk contactpunt tussen Egypte en de rest van Afrika, bekend om de specerijenhandel.
Egypte , althans zoals wij die kennen, zou niet zijn ontstaan zonder de Nijl . Dit is te voelen in de anderhalf uur vliegen van Cairo a Aswan , voor sommigen 800 kilometer naar het zuiden r. De Saharawoestijn bedekt de 94 procent van het land , en het grootste deel van de bevolking woont een paar kilometer van de rivier.
Van bovenaf de stroken vruchtbaar land aan weerszijden van de oevers vormt een smaragdgroene slang die over een uitgedroogd land glijdt. bijna alle dagelijkse aspecten van het leven in Egypte of ze kwamen gedicteerd door de overstromingen van de Nijl . Zelfs de 70 dagen dat het duurde een lichaam balsemen ze waren hierdoor te wijten: de Nijl wordt overstroomd wanneer de ster Sirius na een afwezigheid van 70 dagen weer aan de hemel verschijnt; de wedergeboorte van de aarde vertegenwoordigde ook de wedergeboorte van de doden.
Ook de belastingen van de farao waren hiervan afhankelijk: de meeste tempels hadden een nilometer , een diepe putachtige structuur ontworpen om het waterniveau te meten; hoe hoger het was, hoe meer burgers in rekening werden gebracht. Met de boot door dit land toeren lijkt me het meest geschikt, een tocht door de wateren die het oude Egypte in stand hielden en dat doen ze tot op de dag van vandaag nog steeds.
De stad van Aswan Het is al duizenden jaren de aanspreekpunt tussen Egypte en de rest van Afrika , evenals een belangrijk handelscentrum. Naast de enorme prooi die in 1970 werd voltooid, een deel van zijn bekendheid komt van de aandelenbeurs van twee zeer kostbare goederen: de specerijen en de kamelen.
"Kamelen zijn de meest loyale gedomesticeerde dieren, en ook de meest onhandelbare", legt Mohamed Ezzat uit, de geestige egyptoloog met een groot gevoel voor humor die ons de komende dagen zal vergezellen. We maken gebruik van het vrije uur voordat we terugkeren naar het schip om rond te wandelen over de Aswan kruidenmarkt.
Met zijn ondeugende glimlach vertelt hij ons dat de kameel van zijn oom stopte twee weken met eten en drinken om zijn baasje te vergezellen, hij was ziek en lag in bed. Mohamed zweert dat hij een paar dagen later dezelfde drugsdealer een hasjsigaret met zijn neus zag roken.
We stoppen bij de kruidenwinkel Mohamed's favoriet om een kopje intens te drinken muntthee met de eigenaar, die geduldig wacht terwijl we alles opsnuiven, en we vertrekken met kleine zakjes komijn helder oranjegeel, kardemom bedwelmende geur en dukkah , een kruidenmengsel dat spectaculair is vermengd met humus.
Een stadsmarktkraam in Edfu met een groot assortiment kruiden te koop.
Een felucho, een traditionele houten boot, krijgt de wind in de zeilen.
De cruise is Sanctuary Sun Boat IV , een ruim schip in art-decostijl met 40 kajuiten en veel ruimte om te liggen en het leven voorbij te zien gaan op de Nijl . De riviertocht heeft een bepaalde routine. We beginnen bijna altijd met een excursie naar een tempel , we keren terug om op de boot te eten, we gaan naar buiten om een andere tempel te zien, we keren terug naar het avondeten en beginnen aan de mars naar de volgende halte.
De eerste middag, nog in Aswan , we rijden verder felucca , a traditionele houten zeilboot . Terwijl de kapitein blootsvoets van de ene naar de andere kant vaart, de twee zeilen beherend om hard te draaien en de wind te vangen, wijst Mohamed de belangrijke plaatsen aan, zoals de uitbundige Aswan Botanische Tuin , op de kookeiland , en de 1899 Old Cataract Hotel (nu beheerd door Sofitel), waar de verfilming van de roman van Agatha Christie , Dood op de Nijl, 1937.
Het is ook hier waar alle beroemdheden die Aswan bezoeken , van de Britse archeoloog Howard Carter tot prinses Diana . Mijn favoriete moment is de late namiddag, wanneer we terug op het schip zijn en indrukken delen terwijl we ons opladen met koude dranken en eindeloze kommen gezouten pinda's. Joe en ik lopen over de rivier met onze ogen van oever naar oever, kijkend naar de kinderen springen in het water van de dokken en ze begroeten ons als we passeren . Het spinnen van de bootmotoren begeleidt de vissers komen thuis . Op een middag, als de zon ondergaat en het landschap in gouden tinten verlicht, zien we drie jongens die een dozijn paarden leiden om in de rivier te zwemmen.
Al de tempels die we onderweg bezoeken zijn indrukwekkend: de Kom Ombo , voor sommigen 48 kilometer van Aswan , heeft wat beschilderde plafonds die nog intact zijn, en karnak , in de buurt luxor , wordt gevonden tempelcomplex wiens behuizing gewijd aan? Amun-Ra is hij grootste religieuze gebouw in de geschiedenis . Maar Tempel van Isis in Philé is misschien wel het meest ontroerend. Het is de plek waar een inscriptie gedateerd uit het jaar 394 d. c. , en naar schatting is dit het laatste voorbeeld van de hiërogliefen van het oude Egypte.
Deze losse lijn op de god Mandulis is het laatst bekende overblijfsel van a schrijfsysteem geheel en de manier van leven die ermee gepaard ging, die hier na drie millennia eindigde. Mohamed wijst op de plaatsen waar de christenen die de tempel in de 5e eeuw overnamen, de gezichten van Egyptische goden misvormden. Hij laat ons enkele kleine kruisjes zien die zogenaamd de orde van maltees tijdens de kruistochten , de graffiti achtergelaten door de Napoleons troepen in 1799 en een eerbetoon , gegraveerd op de bovenkant van een van de buitenmuren, met de namen van verschillende gesneuvelde Britse soldaten in Soedan in 1884.
Het hele complex is een indrukwekkend voorbeeld van moderne techniek: eind jaren zestig, vanwege het risico dat de tempel onder water zou komen te staan door overstromingen veroorzaakt door de nieuw gebouwde aswan dam, de Egyptische regering en UNESCO hebben alle gebouwen verplaatst , steen voor steen, naar de dichtstbijzijnde agilkia eiland , waar het vandaag de dag nog steeds is. De tempel is getuige geweest van de gebeurtenissen van de afgelopen 2000 jaar en de lagen geschiedenis die erop zijn aangebracht, zijn net zo indrukwekkend als de structuur zelf.
De Egyptoloog Mohammed Abdelrehim vertelt me hoe het leven was luxor in de jaren zeventig: "We vonden botten en verkochten halskettingen van harskralen aan toeristen." Mohammed, die opgroeide in een wijk in de buurt van de Vallei der Koningen, is een levenslange vriend van Mohamed, onze vorige gids.
“Hier is het alsof je Paco wordt genoemd”, grapt hij voordat hij zegt dat we hem Mohammed Bueno mogen noemen. Hij neemt ons mee op een privétour door de oude necropolis waarin is begraven Nieuwe Koninkrijk royalty's , in diepe graven uitgehouwen in de omliggende dorre heuvels. Het nieuwe koninkrijk van Egypte is de naam die aan de periode tussen 1550 en 1070 a. c. en wat was een gouden eeuw van Egyptische kunst , met grote politieke stabiliteit. Mohammed is bekend luxor van boven naar beneden.
Met zijn intellectuele baard en ontdekkingsreizigerhoed ziet hij eruit als een typisch leergierig, betrouwbaar personage uit een Indiana Jones-achtige film. Als we langs de half afgebroken huizen die rond de archeologische zone staan, passeren, vertelt hij ons dat de regering er een aantal heeft gekocht om door te kunnen gaan met de opgravingen, aangezien er zijn graven die nog niet zijn ontdekt . Mohammed zegt dat het, toen hij klein was, gebruikelijk was dat als er in een huis een tapijt werd opgetild, tunnel gegraven door de familie om schatten te zoeken.
De laatste hiërogliefeninscriptie van het oude Egypte is te vinden in de tempel van Isis in Philé.
We wachten bij de ingang van de graf van Amenhotep II terwijl de bewakers de deur openen. Mohammed heeft een opening van het graf gepland die, zo vertelt hij, is verstreken 20 jaar gesloten en dat is nu alleen te zien in privé bezoeken verslechtering te voorkomen. Joe en ik zijn misschien de eerste mensen die haar in een jaar komen opzoeken.
We blijven ons verbazen over hoeveel geluk we hebben dat we deze plek kunnen betreden, en ook rustig aan doen en goed observeren. Gidsen mogen de graven niet betreden , dus Mohammed legt ons van tevoren uit waar we op moeten letten. En gelukkig, want anders had ik de hele tijd gehypnotiseerd met hem doorgebracht. graf dak, geschilderd als een nachtelijke hemel , met een diep donkerblauw gespikkeld met gele sterren.
Dan gaan we alleen het graf van koning Toetanchamon binnen en de bewaker zegt dat we moeten naderen zie de mummie van dichtbij . We kijken in het gezicht koning Toetanchamon , op een paar centimeter afstand en door een glasplaat.
het graf van de koningin nefertari heeft wat muurschilderingen kostbaar. Dankzij de aanwijzingen van Mohammed vinden we de koningin zelf in een van de reliëfs, met een oog van horus tatoeage (Blijkbaar is het de eerste tatoeage die in een kunstwerk wordt weergegeven). Ook zien we de rode lijnen waarmee a meesterschilder corrigeerde de streken van de meest beginnende ambachtslieden.
bij terugkeer naar Cairo , Hala neemt ons mee naar het nieuw ontdekte wahties tombe op de Saqqara necropolis , ongeveer 24 kilometer ten zuidoosten van de piramides van Gizeh . We lachten, misschien een beetje onterecht, ten koste van de arme Wahtye, die 4.100 jaar geleden leefde en, zoals Hala ons grijnzend vertelt, echt wilde dat iedereen wist hoe belangrijk hij was. Het graf staat vol met enorme afbeeldingen van hem die de grootsheid van een persoon lijken te willen benadrukken die, hoewel hij dat was, priester van een koning, hij was geen royalty.
De tempel van koning Seti I, ook bekend als de Grote Tempel van Abydos, gebouwd rond 1279 voor Christus. C. in de Vallei der Koningen.
Het tempelcomplex van Karnak in Luxor, aan de creatie waarvan gedurende zo'n 2000 jaar talloze Egyptische farao's hebben deelgenomen.
Later, terwijl we naar de islamitisch district van Caïro om de ... te zien Moskee-Madrasa van Sultan Hassan , van XIV eeuw Hala zegt iets in het Arabisch tegen de chauffeur. We stoppen een half uur later en Hala vraagt Joe met haar mee te gaan.
We zijn in een secundaire ingang, veel minder gebruikt, naar de Sfinx en de Piramides van Gizeh . Joe heeft geen tijd om ze zo grondig te onderzoeken als ik, maar hij krijgt de ervaring toch. Ik ben heel blij dat ik mijn belofte heb kunnen houden om naar hem terug te keren, en dat "ooit" pas een week later was.
Ik merk dat maakt foto's met de piramides op de achtergrond en stuur er een naar je vrienden. Upload het dan naar Instagram , zijn moment om zich over te geven aan die tijdloze menselijke behoefte, hetzelfde gevoeld door Wahtye, en de christenen van weleer, en de troepen van Napoleon: lanceer de boodschap aan de wereld " Ik besta. ik ben hier ook geweest”.
Beste momenten
Dag 1: de grootte van de Piramides van Gizeh , de verbazingwekkende vindingrijkheid van zijn structuur, fascineerde me. Als je niet claustrofobisch bent, is het de moeite waard om de grote piramide in te gaan naar de grafkamer die zich in het exacte midden van deze structuur van bevindt 4500 jaar.Dag 2: De feluccatocht door de Nijl bij zonsondergang naast de prachtige botanische tuin en het statige hotel was de perfecte afsluiting van een dag vol emoties.
Dag 3: Ik ben nog steeds getroffen door het idee dat eind jaren zestig alle gebouwen in de Tempel van Isis in Philé naar de huidige locatie om mogelijke overstromingsschade te voorkomen.
Dag 5: Ik kan niet uitleggen hoe uniek de ervaring van het privébezoek aan de? graf van Amenhotep II in de Koningsvallei , die lopen zonder dat er ook maar één persoon te zien is tussen de prachtig beschilderde muren.
reisplanning
Rami Girgis, die sinds 2005 bij Abercrombie & Kent werkt en meerdere jaren op rij op Condé Nast Traveler's Top Travel Specialists-lijst staat, ontwierp deze reis naar Egypte met twee belangrijke details: : a een week duur , en de aanwezigheid van een 12-jarige jongen.
Uw kennis over Egypte zijn uitgebreid: hij groeide op en studeerde in Cairo en werkte een aantal jaren als egyptoloog voordat hij naar? Verenigde Staten van Amerika . heeft talloze gedaan rondreizen door egypte , en keert minstens één keer per jaar terug om nieuwe bestemmingen te bekijken en gidsen te ontmoeten. Hierdoor is hij erin geslaagd om een compleet reisschema te ontwerpen, gebaseerd op een van de A&K Klassieke Nijlcruises , maar dat liet een beetje ruimte voor improvisatie.
Rami beheerde de speciale bezoeken aan de twee graven en, met de bedoeling om interessante details over de het oude egypte dagelijks leven een bezoek aan een tempel ingeruild voor een stop in Deir el-Medina , versus luxor , de ruïnes van een dorp waar de ambachtslieden woonden die aan de koninklijke graven werkten. De reis zelf bleek ook flexibel, van de mogelijkheid om te stoppen bij een etherische oliewinkel in Aswan naar een schoolbezoek om te ontdekken hoe het onderwijs in de omgeving is.
De diepe en blijvende band die zowel Rami als de lokale gidsen hebben met de lokale bevolking, geeft hen een verbazingwekkende behendigheid en ze slagen erin om gepersonaliseerde reizen Dat weg van het pakketreisgevoel . Een tiendaagse reis, waarvan drie in Caïro, met een riviercruise van vier nachten tussen Aswan en Luxor, kost ongeveer achtduizend euro en is inclusief accommodatie, volpension, rondleidingen (ook met kaartjes voor locaties en parken) en vervoer van en naar de luchthaven.