De sterrencast van Ryan Murphy.
Een made in Hollywood-einde is hetzelfde als zeggen "en ze leefden nog lang en gelukkig". In een made in Hollywood-einde winnen de goeden en verliezen de slechteriken. Het meisje eindigt altijd bij de jongen, de goede. De schuldigen worden gepakt, de onschuldigen gaan vrijuit. Dat was de witte, zeer blanke moraal die regeerde in de Gouden Eeuw van Hollywood, die van de geboorte van supersterren, die blank, heteroseksueel en natuurlijk van opmerkelijke schoonheid moesten zijn.
Ryan Murphy Hij groeide op in de jaren 70 en hield van Hollywood, de gouden jaren, de jaren 30, de jaren 40, de jaren 50... maar hij vond er nooit een referentie in, een model dat hem vertegenwoordigde als een jonge homoseksuele man. Murphy is vandaag veranderd in een televisiegoeroe, een pionier op het gebied van diverse televisie, en produceert Hollywood, zijn eerste serie voor Netflix die dat geliefde Hollywood opnieuw uitvindt.
“Ik wilde een serie maken over begraven geschiedenis. En ik wilde iets hoopvols en optimistischs doen, een viering van Hollywood uit de jaren 40." legt de maker uit van hits als Glee of American Horror Story. "Ik wilde een gelukkig einde geven aan sommige mensen die vreselijke dingen hebben moeten doormaken in Hollywood."
De H in Hollywood is niet stil.
Maar een authentiek happy end, zonder retrograde censuur. Zonder limieten. Murphy stelde zichzelf een grote vraag:** "Als deze mensen hadden mogen zijn wie ze waren in de jaren '40 en dat beeld op het scherm hadden gezet,** zou het de weg van Hollywood hebben veranderd en mijn leven als kind hebben veranderd opgroeien? in de jaren 70 zonder referenties?
Het antwoord op die vraag wordt blootgelegd door realiteit en fictie te vermengen. Het is enerzijds gebaseerd op dat tankstation op Hollywood Boulevard waar: Scott Bowers (auteur van het boek) Volledige service, waarin hij de lakens schudde van alle grote figuren uit die gouden jaren) beheerde diensten en afspraken voor sterren die hun seksuele realiteit moesten verbergen. Hij zocht jongens voor Cole Porter, vrouwen voor Katharine Hepburn, hele harems voor George Cukor's feestjes... Dat benzinestation, nu verdwenen, is een van de belangrijkste instellingen in de serie Hollywood, Golden Tip heet, de manager Ernie (Dylan McDermott), en het is een tweezijdig paspoort naar Dromenland, land van dromen, het wachtwoord om meer te krijgen dan benzine en een metafoor voor de dromen die klanten en medewerkers zoeken.
Het tankstation dat je naar Dreamland brengt.
In werkelijkheid slaagden de medewerkers van dat tankstation, aspirant-sterren, er nooit in om voorbij de slaapkamer van de reeds gewijde mensen te komen (volgens Bowers). In de Murphy-serie kan die onzichtbare muur worden doorbroken.
Een van de medewerkers Jack (David Corensweet) hij is een oorlogsveteraan die in Hollywood arriveert om de droom van zovelen na te jagen. Je eerste stop? De deuren van de ACE studio's. In werkelijkheid is de mythische deur van de Paramount-studio's, aan Melrose Avenue, in Los Angeles, met meer dan 100 jaar geschiedenis en duizend filmverhalen erachter: Twilight of the Gods, The Ten Commandments, The Godfather, Titanic, Forrest Gump...
In die historische studio, die vandaag de dag nog steeds te bezoeken is tijdens rondleidingen, vermengden de sterren zich met regisseurs, kappers, productiehoofden in de kantine, de eetkamer. Een plek die al verdwenen is, maar die Murphy voor zijn serie heeft kunnen reconstrueren met even dezelfde stoelen uit de originele kantine.
Wanneer ze je raken met de deuren van Hollywood in je gezicht.
Geconfronteerd met de eerste weigeringen, belandt Jack in bars, waarschijnlijk op Sunset Boulevard. En pas als hij succes boekt, eet hij waar de grootste namen in Hollywood al 100 jaar eten, in Musso en Frank Grill, de hetzelfde restaurant Dat Tarantino gebruikt in zijn laatste film Er was eens in Hollywood. Die rode leren hokjes en tafels, de obers met rode jasjes en vlinderdassen, de steaks van enkele centimeters dik...
EN DE OSCAR GAAT NAAR…
Een andere van de sets die Murphy in Hollywood nieuw leven inblaast en herbouwt, is: Het huis van George Cukor een van de belangrijkste regisseurs van dat Hollywood (Philadelphia Stories, My Fair Lady...), die volgens Scotty Bowers en de roddels van de stad, hij vierde echte bacchanalen in dat herenhuis in mediterrane stijl in de Hollywood Hills, in de buurt van Sunset Strip. Vandaag, een privéwoning (het werd voor het laatst verkocht voor meer dan 5 miljoen dollar), schoten ze de buitenkant in een herenhuis in Pasadena en het interieur in een ander in Beverly Hills.
Musso & Frank Grill, een gouden klassieker die nog steeds open is.
Schwabs apotheek, ontmoetingsplaats van de personages, het is ook een andere locatie die is gereconstrueerd door het team van de serie en erg populair in de gouden eeuw van de cinema. Een apotheek? Ja, Klassieke Amerikaanse apotheken werden geboren als medicijnapotheken, maar ook als cafetaria's/ijssalons. Dit tweede deel trok de arbeiders van de nabijgelegen studio's aan. Helaas werd Schwab's in de jaren tachtig gesloopt.
En ze leefden gelukkig en aten patrijzen, terwijl ze proosten met Oscars... In hun heruitvinding van Hollywood, Murphy presenteert een Rock Hudson die zijn homoseksualiteit niet verbergt en een grote productie geschreven door een zwarte scenarioschrijver, met in de hoofdrol een zwarte actrice, met een Aziatische in de bijrol (de noodlottige en echte Anna May Wong). Ze komen allemaal binnen de 20e Oscar-ceremonie, die in 1948, die werd gehouden in het Shrine Civic Auditorium, evenementenruimte en Mason-tempel, nog steeds in bedrijf, die dat jaar en in de jaren 90 diende als podium voor de prijzen totdat het werd afgelost door het Dolby Theatre. In hun Moorse salon, waar ze acteurs en genomineerden van alle rassen binnenlaten, de hoofdrolspelers van de serie stappen eindelijk op Dreamland.
Katie McGuinness speelt Vivien Leigh.