Chinatown in al zijn glorie
Als je door Chinatown loopt, duurt het soms enkele minuten om een paar meter te lopen, omdat toeristen molen rond de kraampjes . Ze kiezen de partij 'I Love new york'-t-shirts die ze aan iedereen die ze kennen gaan dragen, of onderhandelen over een nep-Rolex. Ondertussen ontlaadt een groep mannen met schuine ogen uit hun niet-geïdentificeerde geslacht kruiwagens die van hand tot hand gaat door zeer lange gangen waarvan men nooit weet waar ze eindigen.
Naast het zien van de Boeddhistische tempel Boeddhistische tempel in de oostelijke staten , de Georgische Kerk van de Transfiguratie en de Chinees in Amerika Museum , dat in 2009 zijn nieuwe hoofdkantoor (215 Centre St.) opende, is er eigenlijk niet veel anders te doen in Chinatown. Hier kom je om te genieten van de chaos, enkele van de lekkernijen uit hun kraampjes te proberen en door de drukte te snuffelen. Amusement is hierin gegarandeerd drukke buurt , vooral als je van alledaagse taferelen houdt: oude mensen die xiang qi spelen of in de tempel en vooral veel mensen winkelen.
Veel van de borden zijn geschreven met Chinese ideogrammen, andere in het Engels, maar als je de medewerkers van de chaotische voedsel-, parfum- of diverse winkels probeert te vragen, communicatie wordt zo bergopwaarts alsof we verdwaald waren in Peking zelf.
Als dit nu gebeurt, is het mogelijk om je voor te stellen hoe de verstandhouding tussen de een en de ander moet zijn verlopen in de oorsprong van de buurt, toen de eerste immigranten halverwege de negentiende eeuw arriveerden en vooral uit 1965, het jaar waarin de grote golf plaatsvond , dankzij veel meer toegeeflijke immigratiewetten door de Amerikaanse regering. Aan de andere kant van het land, aan de Californische kust, hadden de Chinezen al bijna een eeuw voordeel: ze kwamen rond 1852 aan, aangetrokken door de goudkoorts, en bleven daarna als arbeiders werken bij de aanleg van de spoorlijn die koppel de twee kosten. Velen van hen reisden naar New York. Hier ging een nieuwe wereld van mogelijkheden open.
Hun natuurlijke neiging, waar ze ook waren, was altijd om zich in getto's te vestigen, dat wil zeggen in wat de Chinatowns zouden worden genoemd die nog steeds bestaan in sommige steden in de Verenigde Staten en die over het algemeen geen erg goede reputatie genoten. Eigenlijk al een tijdje dit gebied werd beschouwd als een van de gevaarlijkste gebieden van de stad . Hoewel het gebied nu volkomen veilig is, is het niet verwonderlijk dat bijna geen New Yorker hier iets heeft gemist (behalve een paar slimme die al toeristische bezoeken begonnen te brengen aan het exotische en ongewone van deze buurt in het hart van New York.
Het oorspronkelijke gebied van Chinatown (de Mott, Pell en Doyers straten ) breidde uit en verwelkomt nu niet alleen de helft van de Chinese bevolking van de hele stad, maar krijgt ook het gezelschap van immigranten uit andere delen van Zuid-Azië. Momenteel, na de Dominicaanse kolonie, de Chinese gemeenschap is de dichtstbevolkte in New York.
Kaart: Zie kaart
Jongen: Buurten