De Tuin van de Engel sluit zijn deuren
De **barrio de las Letras in Madrid** kleedde zijn kruispunten aan met cafés die de geur van tabak en beschimmeld hout afgaven, met kruidenierszaken waar de oude Romeinse weegschaal nog werd bewaard om groenten te wegen, met boekwinkels waar de vloer kraakte bij elke stap , met bloemrijke balkons vanwaar de gebruikelijke buren elkaar van de ene kant van de straat naar de andere begroetten. Maar deze woorden klinken al als echo's van een verleden dat nooit leek te gebeuren.
Als we de straten rond Huertas aftasten, ontdekken we nu dat de cafés zijn vervangen door souvenirwinkels, fastfoodrestaurants en toeristenflats die in handen zijn gevallen van makelaars.
Maar de Tuin van de Engel leek in de tijd te zijn verankerd, onverschrokken en onveranderlijk. tot de transformatie waartoe de consumptiemaatschappij en de globalisering ons hebben gedwongen. En dat is zo geweest totdat we neerstorten op zijn sluiting.
De honderdjarige bloemenwinkel El Jardín del Ángel sluit
EEN EEUWIG JAAR DIE DE OORLOG OVERLEEFDE
Die bloemenwinkel leek bijna de tuin die een grote adellijke dame van de 19e eeuw om te bouwen om te genieten van de geuren van exotische bloemen uit andere werelden. zou er wel eens op kunnen lijken naar het laboratorium van een botanicus of te toevluchtsoord van een monarch.
Maar nee, de Tuin van de Engel was gewoon een bloemenwinkel die in 1889 werd gebouwd bovenop de begraafplaats van de kerk van San Sebastián . Deze begraafplaats lag daar meer dan drie eeuwen totdat Carlos III besloot alle begraafplaatsen uit het centrum van Madrid te verwijderen . Er waren de overblijfselen van Juan de Villanueva, Ventura Rodríguez en Lope de Vega zelf , dat is waarom het bekend stond als de "kunstenaars begraafplaats".
De begraafplaats werd destijds gehuurd door de kerk aan de familie Martin , de architect van dit bedrijf dat de burgeroorlog, zo bloedig in Madrid, heeft weten te overleven. In feite viel op 20 november 1936 ** een bom aan de achterkant van de kerk, waardoor de hele voorkant van de bloemenwinkel** werd opgeblazen.
Het pand werd herbouwd en de bloemenhandel vervolgde zijn reis door de 20e eeuw, via verschillende eigenaren tot het einde van het eerste decennium van de 21e eeuw. De laatste huurders gingen de uitdaging aan in 2009, een droom die met de op handen zijnde sluiting eerder deze maand werd afgebroken.
De reden voor de sluiting van deze emblematische plek in de stad ligt een beetje in de lucht. De laatste huurders hadden al een zeer gespannen relatie met de huidige verhuurder, die de priester van de blijkt te zijn Kerk van San Sebastián.
We hadden geen tijd om Ana in de kinderkamer te zoeken, maar de mensen die verantwoordelijk waren voor de bloemenwinkel hadden ons al verteld dat de priester niet bereid was om hen te helpen bij de rehabilitatie en hervorming van een bloemenwinkel die uit elkaar begon te vallen.
Inderdaad, na naar de kerk te zijn gegaan en een interviewweigering te hebben ontvangen, beperkt de pastoor zich tot het zeggen dat het land toebehoort aan de aartsbisdom van Madrid en dat het daar is waar we informatie moeten opvragen.
Vanuit de persdienst van het aartsbisdom maken ze duidelijk: “ Het land is eigendom van de kerk en is verhuurd aan anderen . We geloven dat het ook een bloemenwinkel zal zijn die daar zal worden gehouden maar ze moeten het nog rehabiliteren ”. Tot op zekere hoogte worden we getroost, maar is dat zo makkelijk?
EEN VERONTREINIGDE BUURT
De Tuin van de Engel is al helemaal ontmanteld . Sommige arbeiders doen moeite om de tegels uit de kas te halen en als we ze bijna luid vragen wat ze precies doen, maken ze de situatie duidelijk: “Je moet alles demonteren”.
We kunnen er niet langs, er is niets meer van wat was. staat naast me doña Isabel, 89 jaar oud en al meer dan een halve eeuw inwoner van de wijk Huertas. “De man van mijn zus werkte op het ministerie van Buitenlandse Zaken en stuurde daar elke dag bloemen vanuit de Tuin. Wat ze met de bloemist hebben gedaan heeft geen naam, nou ja: Don Pedro Pablo Colino, de priester ”.
Doña Isabel trouwde in de jaren vijftig droeg een boeket uit de Tuin van de Engel . Ze vertelt het opgewonden, met haar ogen vol van een gisteren dat vandaag uit elkaar valt. "Ze vertellen het niet. maar ze hebben de huur verhoogd en kunnen die niet betalen . Dat kan niet, en nog minder als het de kerk is die huurt”, vertelt een verontwaardigde Isabel.
Het gevoel van de buren van de buurt is vergelijkbaar . Ze stoppen en zeggen bij de kiosk in Puerta del Ángel of bij de deur van de tabakswinkel: "Wat ze zoeken is geld verdienen", zegt de heer Alfredo, een verontwaardigde inwoner van de Calle San Sebastián en een boekhandelaar, die al 78 jaar loopt. de hond voor de vernielde bloemenwinkel.
Een bloemenwinkel die al deel uitmaakt van de geschiedenis, omdat huren nu deel uitmaakt van het credo van speculatie, een gebed waaraan de kerk zich ook heeft toevertrouwd. Het werd gebouwd op een kerkhof en het zal een kerkhof worden.
Kerk van San Sebastián in de buurt van Las Letras