Palafitte 41, van Hotel Palafitte
De eerste keer dat ik verbleef in een palafette over de zee Zelf had ik het etablissement gelokaliseerd terwijl ik mezelf aan het documenteren was voor mijn reis naar het betreffende eiland. Houten palapa's met penca daken op a Caribische Zee intens blauwe kleur trok mijn aandacht en ik twijfelde niet: "Ik moet er in slapen!", zei ik tegen mezelf. Door mijn ervaring ontdekte ik dat een bestemming die zogenaamd "idyllisch" is voor de rest van de wereld, dat niet voor jou hoeft te zijn.
Eenmaal daar was slapen een onmogelijke missie. En het is dat Niemand weet zeker hoe ons lichaam zal reageren op onbekende omgevingen. . De bed was gigantisch zelfs met een baldakijn en de zee verscheen voor mijn immense, mooie en rustige terras. Maar je kunt niet in slaap vallen.
Ik gaf eindelijk mijn Caribische slapeloosheid de schuld geluid van de jungle , naar de zee, naar die kleine visjes die om de twee minuten springen op zoek naar voedsel, naar de insecten die door de stof proberen te komen die mijn bloed begeren, naar de buren op hun huwelijksreis. Mijn ervaring had niets te maken met die van de rest van de hotelgasten , die vredig sliep, gewiegd door de golven die zachtjes op de kust braken.
Eco-Lodge Punta Caracol
Blijkbaar hebben 'stadsdieren' zoals ik auto's nodig op de weg , de vuilniswagen of de telemarketing om één uur 's nachts, zelfs, als je me opjaagt, de gevechten door de gipsplaten muren. Hoewel we echter dol zijn op schrijnendheid en hoge tonen, brengen andere soorten geluiden ons in verwarring, verstoren ze de slaap en veroorzaken ze ongemak (het maakt niet uit hoeveel we op de juiste plaats zijn). meest luxe Y perfect van de wereld) .
Hoe moet ik dat weten? Want inderdaad, ik ben weer gaan 'slapen' in een paalwoning. Dit keer in een vijfsterren op een meer omgeven door bergen en wijngaarden . Echt, niemand beledigd, het is misschien (zo niet de beste) een van de beste hotels geweest waar ik tot nu toe het geluk heb gehad om in te verblijven. Maar ik kon ook niet slapen.
Bewust van mijn probleem, probeerde ik een andere verklaring te vinden, aangezien de golven bij deze gelegenheid erg zwak waren (want ja, een meer heeft golven) en slechts één inheemse vogel vermaakte me 's nachts met zijn lied. Ik kon het niet vinden en ik haat het om deze oude herinnering aan een kamer van 68 vierkante meter met een jacuzzi zo groot als het meer zelf dat het overziet.
Jacuzzi in een kamer in Hotel Palafitte
Dus ik ben tot een conclusie gekomen: tenzij ze een paalwoning bouwen op de vijver van de Opname met verkeer in de buurt Alcalá-poort en de menigte atleten met hun fietsen, skates en driewielers, ik zal nooit meer slapen in een kamer die op het water rust... Want het zal het enige zijn dat in die kamer rust.