Irkoetsk
Van de olkhon eiland , een duizelingwekkende race verlaat ons op het postkantoor van Irkoetsk . Alleen vandaag kunnen we daar de kaartjes ophalen die ons naar toe brengen Ulaanbaatar . De tickets voor de route tussen twee landen (Rusland-Mongolië) zijn het moeilijkst te verkrijgen, dus hebben we besloten om ze via een agentschap te kopen, met de pech dat ze niet op tijd naar Spanje werden gestuurd. 15 minuten voordat het kantoor sluit, we bereiken de laatste mogelijkheid om de route met de trein af te leggen. Toen begonnen we te genieten van Irkoetsk.
De stad vindt zijn oorsprong in 1652, het jaar waarin de Kozakken het gebied omvormden tot een tussenstop voor de bonthandel omdat het het perfecte punt van vereniging is tussen de Europees Rusland, China en Mongolië. De bonthandel breidde zich in de loop der jaren uit. Dit, samen met de talrijke goudmijnen en de verbanning van kunstenaars en aristocraten vanwege hun deelname aan de opstand tegen tsaar Nicolaas I, maakte Irkoetsk welvarend en kwam in aanmerking Het Parijs van Siberië.
Irkoetsk
In de straten van de stad, 19e-eeuwse houten huizen weerspiegelen de puurste stijl van Siberische architectuur, afgewisseld met af en toe een Sovjet-gebouw. Met een kaart in de hand laat een interessante wandeltocht ons lokale historische musea, verschillende standbeelden, kerken en kathedralen zien. We zijn vooral verrast de kathedraal van de Driekoningen, naast een mooie wandeling langs de Angará-rivier waar we het toeristische bezoek beëindigen om terug te keren naar de trein.
Driekoningenkathedraal
De rails die Irkoetsk en Ulan-Ude met elkaar verbinden, bieden het meest spectaculaire uitzicht op de Trans-Siberische met het Baikalmeer als hoofdrolspeler van de 8-uur durende reis. 38 bergen, 248 bruggen en 33 tunnels maken de route compleet. Merk op dat als curiositeit: dit stuk werd gebouwd door Russische veroordeelden en soldaten ; en het is het meest complexe deel van de reisroute vanwege de ligging, aan de oevers van het meer.
al in Ulan-Ude, de hoofdstad van de republiek Boerjatië , ontdekken we burgers met voornamelijk Aziatische facties, die sporen achterlaten van de voormalige Mongoolse heerschappij. De stad, die tot de jaren tachtig gesloten bleef als basis voor geheime militaire centra, is de perfecte snack voordat je de grens met Mongolië oversteekt.
Een van de vele boeddhistische tempels in Ulan-Ude
Een deel van de inwoners van Ulan-Ude zijn volgelingen van de sjamanisme , maar het boeddhisme is de belangrijkste religie. Daarom staat de omgeving van deze unieke stad vol met kleurrijke boeddhistische tempels. Etigel Khambin, een van de belangrijkste, herbergt het mysterie van Lama Dashi Dorzho , die in 1927 stierf en nog steeds zijn bijna ongeschonden lichaam bewaart. Velen beschouwen het als een wonder en gaan op bedevaart om hem te aanbidden en beweren dat hij een Boeddha is geworden.
In het historische centrum van de stad steekt het ene monument boven het andere uit. Het gaat over grootste buste van Lenin ter wereld. Het is 7,7 meter hoog en domineert het centrale plein van de stad.
Sculptuur naar Lenin
Andere toeristische attracties zijn het etnografisch museum, het Museum van Buryat geschiedenis , het Stadsmuseum, de Opera- en ballettheater en de Hodegetria-kathedraal.
De laatste stop in Rusland leert me iets meer over dit enorme land. De landschappen, cultuur, gebruiken en mensen; ze laten iets meer in mij achter dan een nieuwe stempel in het paspoort. We zijn klaar om de sprong naar Mongolië te maken . Wat zal het nieuwe lot voor ons in petto hebben?
Wat zal het nieuwe lot voor ons in petto hebben?