Gastronomische benodigdheden
De rest is toeristisch. De rest (vakanties, wachtrijen, handdoeken en airco's, ik kan niet met airco's in pinguïnstand) is voer voor de kippen. Het trieste wiel van een gelukkige hamster met zijn iPhone en zijn Zara-gayumbos. Laat ik eerlijk zijn: ik haat toeristen. Een oprechte, diepgewortelde en onverzettelijke haat. Een smetteloze haat en zelfs met zijn punt van tederheid als je verder kijkt dan de stompe en de klap met de handschoen in het gezicht van de zomerwandelaar (dat klopt, jij). Jij en je fotoalbums op Facebook voor Machu Picchu en het Louvre. Nou oké.
Echter, als LadyViolet Ik zei dat "ik kan zo tegenstrijdig zijn als ik wil", ik zal niet minder zijn. Dus hier zijn een handvol tips en taken voor het meest weerbarstige plezier. Doel van deze roadmap: wegkomen en eten en drinken en niet achterom kijken.
Een goede reistas. Het lijkt voor de hand liggend - nou, dat is het niet. We hadden het over reistassen zoals God het destijds bedoeld heeft Goede mannen : Een goede leren tas, of het nu een leren Vuitton Carryall is (de 911 van de weekenders) of een ander merk dat zorgvuldig met leer omgaat, als het goed is, is het zijn geld waard en wordt het na verloop van tijd nauwelijks afgeschreven. Je hoeft er geen drieduizend euro aan uit te geven. Voor de prijs van een iPad heb je een meer dan degelijke tas met de tekst 'deze man zorgt voor zijn spullen'.
Een goede reistas, belangrijk
Een handvol boeken. Ik heb het niet over receptenboeken (in godsnaam) maar over gastronomische literatuur, die er is. Wauw als die er is. Drie essentiële werken zijn Parada y fonda van Víctor de la Serna, To drink or not to drink van Manuel Vázquez Montalbán of de Alexandre Dumas kookwoordenboek. En om u de gastro-hipster smarts te geven: Marinetti's Futuristic Kitchen.
tijdschriften . Papier. Inkt en zwart op wit. Vellen die je kunt vouwen, krabbelen en zelfs gebruiken om vissen in te pakken. Kinfolk is beauty, Fool (Zweeds gastronomisch notitieboekje waarachter Lotta Jörgensen en haar man Per-Anders Jörgensen, fotograaf van Mugaritz of Noma) uitmuntendheid is en Apicius is avant-garde, het essentiële haute cuisine-notitieboekje dat sinds 2003 door Montagud-editores wordt gepubliceerd van Javi Antoja en Guillermina Bravo. Liefde voor een schijntje op elke pagina.
Een camera, een notitieboekje en een pen. En nee, we gebruiken de iPhone en Evernote (waar we van houden) niet. Een notitieboekje - dat van Smythson is geweldig - om op het tafelkleed te planten en een pen om elk idee op te schrijven, elk essentieel gerecht en elk vermoeden . Software kan nooit de schoonheid (en directheid) evenaren van het geluid van de mijn die een blanco pagina krast.
Een Michelingids. Ondanks 50 Best (we hebben onze maren), ondanks zoveel fantastische blogs die we vanaf hier toejuichen (zoals Observación Gastronómica van onze goede vriend Philippe Regol), ondanks de democratisering van gidsen en de “dictatuur van de zwager” van Tripadvisor. Ondanks alles: Michelin. de waarachtig bijbel voor fijnproevers ; de meest onafhankelijke, strenge en tijdloze van de gidsen. De enige die ons zal overleven.
Een kurkentrekker. Zonder kurkentrekker ga ik het huis niet uit.
_ Mogelijk bent u ook geïnteresseerd..._*
- 51 verlangens die ervoor zorgen dat je wilt reizen
- Ode aan koffie en de meest verslavende cafetaria's van Spanje - Architectuur en gastronomie - De nieuwe generatie culinaire activisten - Alle artikelen van Jesús Terrés