Niemeyer Center Tower
Er gebeurt iets in Avilés als getalenteerde mensen zoals Woody Allen, Norman Foster, Oscar Niemeyer of Carlos Saura hebben toegezegd hier te komen werken. Iets heeft de wijn als ze het heiligen. En de oogst is goed. Woody Allen heeft niet veel verdienste. Het is al thuis. Hij is zes of zeven keer naar Asturië gekomen. In Avilés presenteerde hij de wereldpremières van 'Cassandra's dream' en 'You will meet the man of your dreams'. Hij veranderde de plot van 'Vicky, Cristina, Barcelona' zodat de stad tussenbeide kwam in de plot. Ze bellen nog steeds vanuit Brazilië en de VS om de conciërge van het Palacio de Ferrera hotel te vragen naar de nachtelijke concerten in de Franse Tuin zoals die in de film.
Woody Allen verzekert dat als hij niet met pensioen gaat in Manhattan, hij dat in Asturië zal doen, hoewel niemand wil dat hij met pensioen gaat. De Britse Norman Foster nam het over het Innovation Island-project , misschien wel de meest ambitieuze van degenen die tegenover het land staan. De transformatie van 575.000 m2 van het estuarium van de Avilés dat sinds de jaren vijftig is gewijd aan de zware industrie tot een omgeving voor het goede leven - een jachthaven met een cruiseterminal, lofts voor kunstenaars, architecturale kubussen voor technologisch en cultureel gebruik, een grote boulevard - die wordt aangetrokken door het juweel in de kroon, het Oscar Niemeyer Internationaal Cultureel Centrum.
Hier verschijnt de figuur van de Braziliaanse architect. De gedurfde modernisering van de stad wordt geleid door een 103-jarig genie. En hij rookt nog steeds. Een man die, als hij bijvoorbeeld de hoofdlijnen van het auditorium uitlegt - die samen met de koepel, de toren, het polyvalente gebouw en het open plein naar de monding de vijf ruimtes van het complex vormen -, het heeft over akoestiek en zichtbaarheid, normale concepten die sommige 'ster'-architecten paranormaal maken. Het Niemeyer Center is zijn belangrijkste werk in Europa en de architect heeft het aan Asturië gegeven.
Interieur van het Palacio Valdés Theater
De inspiratie voor je nieuwste werk? De rondingen van de Braziliaanse vrouw. In feite zijn er maar drie rechte muren in het hele centrum (kijk ernaar, zoals Wally). Avilés brengt ze op 26 maart in première. De eerste die zoveel wellust wilde zien was Brad Pitt . De acteur, een goede liefhebber van architectuur, verscheen bij verrassing in Avilés. “Hij arriveerde zonder waarschuwing en binnen een paar uur stonden er al honderden fans voor de deur van het Palacio de Ferrera. Brad – hij noemt hem bij zijn voornaam – moest de Niemeyer gecamoufleerd achterlaten in de auto van een bouwvakker”, zegt Natalio Grueso, directeur van het Centrum.
Je gsm is een Congo waard. Op de agenda staan de namen van Sam Mendes, Kevin Spacey, Stephen Hawking, Vinton Cerf, Woody Allen zelf... allemaal zullen ze op de een of andere manier deelnemen aan Niemeyer. Want de uitdaging begint nu. “Het doel is dat dit emblematische werk wordt een ruimte van creatie en vrijheid . Een van de pijlers zal de productie en export van eigen content zijn. Links met het Guggenheim in Bilbao zijn onvermijdelijk. Het is een kenmerkend gebouw dat op zichzelf in staat is om een stedelijke ruimte te regenereren.
Maar "de Niemeyer is geen museum, Het is een plek waar alle kunst een plek heeft ”, legt hij me uit naast een foto van Oscar Niemeyer (rokend) in de kantoren van het Centrum in het Palacio Valdés Theater, een prachtig theater in Italiaanse stijl dat werd gebouwd toen Avilés 12.000 inwoners had. Carlos Saura tekent de inaugurele tentoonstelling van de Niemeyer, van een multidisciplinair karakter, getiteld Het licht. "Avilés is een geplaveide stad", vertelt een landgenoot gewapend met een baret en een hazelnootstok me sarcastisch in de Ruiz Gómez-straat. Waarom niet. Maar hij vertelt me in een modernistische straat die het historische centrum, uitgeroepen tot historisch artistiek gebied, verbindt met het Niemeyer Center, de enige ingreep van de Braziliaanse architect in Spanje.
Op een magische wandeling die je op slechts 500 meter van de middeleeuwse stad, een van de best bewaarde in Spanje en waar het op regenachtige dagen naar brandhout ruikt, naar de architectuur van de 22e eeuw. En hoe goed je eet. In de 17e-eeuwse arcades van de schilderachtige Calle Galiana is telefoongesprek , geleid door Eva in de eetkamer en Fran in de keuken, een jonge en deugdzame chef-kok die heeft gewerkt met Ferran Adrià bij El Bulli en Sergi Arola bij de kunst . Snacks en gerechten om te delen, zoals gestoofde rijst met foie en zee-egels.
Gaten bij Casa Gerardo
Een paar treden verder, op Plaza del Carbayedo, ligt Casa Tataguyo. Zijn longaniza is mythisch. Brad – laten we hem Brad noemen – wilde een goed verslag van haar geven toen hij door Avilés liep. Als u op zoek bent naar een klassiek ciderhuis met zaagsel op de vloer en gegoten cider in de lucht, gaat er niets boven Lin Huis. Voor zoetekauwen beveelt Pilar Varela, de eerste vrouw die burgemeester van Avilés wordt, de Vidal Zoetwaren.
In de buitenwijken van Avilés bevinden zich Michelin-sterrenrestaurants. Koldo Miranda personifieert de metamorfose van Avilés. Het belichaamt de roadmap die de stad nastreeft: van vervuilende zware industrie tot hypermoderne oefening. In het geval van Koldo, gastronomie. Zijn ouders kwamen uit Baskenland om bij Ensidesa te werken en hij groeide op in Asturische keukens tot hij in 2006 het Michelin-sterrendom bereikte. Het 'oor', de slogan die zo typerend is voor chef-koks, ontgaat hem zelfs als hij rijdt. Hij vertelt enthousiast over de keukens van Peru en Japan. Als hij dat doet, spreekt hij niet, hij dicteert kookworkshops (in feite geeft hij ze les); en eet niet, verslindt. Heeft gevonden de niche van een auteur in de Creoolse keuken : "Mijn keuken aanbidt de Nikkei (Japans-Latijn), Amazone en Chifa (Chinees-Peruaanse) tradities". Het Koldo Miranda Restaurant is gevestigd in een oud Asturisch landhuis uit het einde van de 18e eeuw in La Cruz de Illas, Castrillón, vier kilometer van Avilés, waar de chef-kok jarenlang heeft gewoond.
In het zandgebied van Salinas loopt de Ewan Eten , een gastrobar met een moderne uitstraling. En de Asturische bonenstoofpot? In het huis van Gerard. Pedro en Marcos Morán bereiden enkele Michelin-sterbonen die zo voluptueus zijn als de rondingen van een vrouw uit Rio de Janeiro.
Dit rapport is gepubliceerd in nummer 38 van Traveller magazine.