Ik krijg veel vragen over hotels en voor een tijdje is het moeilijker voor mij om aan te bevelen, is dat? hoe vertel je iemand waar hij moet wonen? Ik ben er heel duidelijk over dat we niets waardevoller hebben dan tijd en, net als Mark Strand, denk ik dat “elk moment is een plek waar je nog nooit bent geweest” Daarom moet je elke minuut zo voorzichtig zijn dat het zal zijn, want het zal niet in een mum van tijd weg zijn. De klok wacht niet op ons.
Ze vragen me, ik sta erop, veel (in de Fearless Consultation is het een van de grote thema's, samen met slecht passende breuken -de andere bestaan niet-) en ik probeer efficiënt en eerlijk te zijn; maar het is onmogelijk. Omdat lang geleden het hotel (ik ben er precies) niet langer een noodzakelijke service was om een bestemming te kennen? de reden waarom je reist Hoe niet belangrijk te zijn. Daar dromen we van de zwembaden van Anabel Vázquez, de bloemen in de residentie of de Savoy's cocktailbar in de stad, die plekken waar je een beetje meer lijkt op het idee dat je van jezelf hebt, is het dat we niet kunnen dromen? Ik denk dat we dat moeten doen.
Vanuit mijn hart denk ik dat de klassieke gidsen en lijsten fantastisch zijn: Relais & Châteaux, Toonaangevende hotels ter wereld of natuurlijk onze lieverd Gouden lijst van Conde Nast-reiziger , ik trek ze constant aan. Ik denk ook dat het tijd is om zoek hard naar die andere kleine dingen, voor mij (ik moet ouder zijn) zijn er steeds meer die me slepen: de katoenen doeken, de kaarsen die landschappen herinneren, het hout onder het tafelkleed, kijk naar de zee , discretie in de regel, de stilte tijdens het ontbijt , wilde vis, warme lakens, objecten met geschiedenis , geschiedenis in steen, verhaal gemaakt ervaring, koele nachten. De mooie dingen. Schoonheid omdat ja.
Da-licentie, Estremoz (Portugal).
Hotelísimos , dit nieuwe gedeelte dat we vandaag beginnen, gaat daar precies over: liefde voor leuke hotels. Ruimtes waar details soeverein zijn, plekken om te zijn. Ze passen hier (uiteraard) vanaf grote klassiekers van de internationale hotelindustrie —waar je de parné moet verlaten— tot kleine herbergen niet zo op de luxe route? : Ik verveel me net als jij (en jij) door dat achterhaalde idee van luxe. Volgende. Huizen om te verdwalen en huizen om te vinden (Omdat het niet hetzelfde is). Het stedelijke en het pastorale, het oude en het nieuwe. Er zal maar één regel zijn: schoonheid. Nou ja, twee: schoonheid en plezier.
Ik heb (we hebben, want ik ga Laura vragen om een scène te illustreren) een tafel vol knipsels, literaire aantekeningen, kaarten en doeken; ook enkele notities, zoals deze van Bella del Señor ("de zoektocht naar het absolute door liefde" in de woorden van Mario Benedetti) door albert cohen : "In dat hotel in Agay , ze dachten alleen aan zichzelf en aan elkaar volledig kennen, aan het openen van hun leven tussen twee banden, aantrekkelijk gebruikelijk. Gelijkaardige nachten, vermoeide gezichten, verleidelijke pauzes, en ze zou haar vingers over de blote schouder van haar minnaar laten glijden om haar beloning uit te drukken of hem te verblinden en hij zou zijn ogen sluiten ”. Dat is nee?