Iconische nappa laarzen van Panama Jack.
Ik was een jaar of twaalf toen een van mijn eerste neven en nichten een beetje ruzie had met haar moeder omdat ze haar gele schoenen niet wilde kopen. Ik herinner het me nog goed omdat ik toen dacht... gele schoenen? Waar zouden ze het over hebben? Wat een vreemde zaak!
Mooi zo, de 'gele schoenen' waar mijn moeder en mijn tante naar verwezen waren eigenlijk Panama Jack-schoenen, die een van hun momenten van pracht beleefden onder de jongeren van de jaren 90.
De iconische laarzen geboren in 1989 voor de vreugde en vreugde van de gehavende voeten van de bergbeklimmers - aan hen overgegeven door zijn weerstand tegen water en zijn zeer comfortabele rubberen zool, flexibel, resistent en hechtend– Ze veroverden ook het uiterlijk van de kinderen die grunge wilden zijn, gecombineerd met houthakkershemden, heavy band t-shirts en bloemenjurken.
Oude illustratie van het tijdschrift Panama Jack for Life.
De oprichter van het bedrijf, Antonio Vicente, had vanaf het begin zijn doel duidelijk: schoenen van hoge kwaliteit maken in zijn kleine werkplaats in de stad Elche in Alicante, waar het hele productieproces vanaf het begin werd gecentraliseerd. Zijn rode draad: dagelijks avontuur als levenswijze. Avontuurlijke referenties zijn altijd aanwezig geweest in hun ontwerpen en campagnes. In de afgelopen winter was bijvoorbeeld de luchtvaart de hoofdrolspeler. Zijn naam lijkt die van een onverschrokken ontdekkingsreiziger op te roepen zoals Allan Quatermain of Indiana Jones.
De klassieke vintage nappaleren laars is altijd de koningin geweest en is nog steeds de koningin maar sinds tientallen jaren maken de werkplaatsen ook sportschoenen, enkellaarzen, schoenen, sandalen en bootschoenen, allemaal met dezelfde geest. De emblematische laarzen zijn ook gemaakt met verschillende huiden, binnenvoeringen, klinknagels, veters...
Drie decennia vakmanschap en avontuur
Afgelopen jaar Het 30-jarig jubileum van het bedrijf uit Alicante werd gevierd, wat niet alleen opschept over producten die 100% in Spanje zijn gemaakt, maar ook benadrukt dat ze lang meegaan. Wie houdt er niet een paar prachtig geschaafde oude Panama Jacks in hun kast?
Er zullen maar weinig mensen in Spanje zijn die dit merk, dat in 22 landen over de hele wereld wordt verkocht, niet herkennen, maar de waarheid is dat het altijd een laag profiel heeft in de media en netwerken. Alsof hij de wereld wil laten zien dat een product als het zijne voor zich spreekt.
Ze veronderstellen, ja, om door te gaan met dezelfde ambachtelijke processen vanaf het begin. Een paar jaar geleden was er een korte poging tot decentralisatie in Azië, maar het project werd al snel teruggedrongen, omdat Vicente niet tevreden was met het resultaat.
Een van de campagnes van de Spaanse firma.
De mythische laars keerde terug naar huis en vandaag wordt elk paar nog steeds met de hand gemaakt (en met genegenheid vertellen ze ons): “We richten ons op authentieke mensen die dagelijks op zoek zijn naar avontuur, degenen die waarde hechten aan natuurlijke stijl en zich op hun gemak willen voelen, hetzij in de stad of in de bergen”.
Ze willen weinig meer van het bedrijf toevoegen, behalve dat het voor hen een prioriteit is om goede arbeidsomstandigheden voor het team te garanderen en door te groeien in eco-duurzame productie die de lokale industrie ondersteunt. Daarnaast werken ze samen met de Vicente Ferrer Foundation, Uno entre cien mil en Un Abrazo de Luz.
Panama Jack werkte jarenlang samen met Ruta Quetzal.
Aan de andere kant hebben ze andere manieren gehad om hun betrokkenheid bij het respecteren van het milieu tot de verbeelding te laten spreken. Niemand vergeet zijn samenwerking met de Quetzal-route - die plaatsvond tussen 1992 en tot 2016, jaar waarin Miguel de la Quadra Salcedo stierf en niet meer werd uitgevoerd, dat educatieve en culturele uitwisselingsproject dat generaties jonge mensen in die prachtige expedities door 20 landen die avontuur en geschiedenis combineerden. De klassieke laars was in feite een icoon van de Ruta Quetzal en andere projecten zoals de opgravingen van Atapuerca.