Garajonay: bijna Jura
"La Gomera is als een vlaai , van wie cusp van karamel is de Garajonay ”, de eilandbewoners grafisch definiëren. Dit imposante laurierbosreservaat bekroont in feite het eiland Colombina met de altijd vochtig en schaduwrijk kader van een betoverd bos . Verklaard Werelderfgoed sinds 1986 beslaat het nationale park Garajonay 3.984 hectare, wat neerkomt op: tien procent van het eilandoppervlak. Zijn eigenaardige kenmerk is de zogenaamde “horizontale regen” , door de permanente boomopname van de passaatwindwolken. In totaal worden hierin tot wel 40 soorten endemismen samengebracht tertiair fossiel bos , Kom binnen laurier, mossen, heide, faya's, varens, oleanders, tejenistes, viñátigos, barbusanos, aardbeibomen... , naast beken en sommige diersoorten. De legende gaat dat, op zijn hoogtepunt, in de Alto de Garajonay , a 1.487 meter hoogte, Aboriginal prinsen Gara en Jonay hebben zichzelf in brand gestoken , waaraan het park zijn naam ontleent. In zijn hart valt de Cederbos en in de buurt, chipude fort , met een vlakke en uitgestrekte top, totem voor de Guanchen, in een enclave met een bevoorrecht panoramisch uitzicht.
Oosten Tertiair tijdperk landschap (zodat we elkaar begrijpen, dat van de eerste zoogdieren die de, al uitgestorven, gigantische hagedissen vervingen) is overweldigend voor zijn contrasten en voor zijn bijna mythologisch aspect.
Zodra de bezoeker iets weet over de legende van Gara en Jonay, is het tijd om de tastbare geschiedenis op te snuiven en het park binnen te gaan om meer te weten te komen over de Hoe waren de landschappen voordat de mensachtigen verschenen? . En deze natuurlijke ruimte verwelkomt u met een hele tentoonstelling van originele bergformaties : zijn de rotsen , die hier op een andere manier worden gepresenteerd dan op de rest van de Canarische Eilanden. In tegenstelling tot de naaktheid en roodheid van zijn buren, zijn de rotsen van Garajonay slanke puntige vormen van een grijsachtige tint , tot aan het hoofd gekleed in een intens groen. De drie meest karakteristieke kregen elk een naam: Agando, Zarcita en Ojila , aanhankelijke denominaties die elk huisdier zou kunnen krijgen, wat de waardering van de lokale bevolking voor deze rotsen laat zien.
Echter, zonder het te eten of te drinken, de heuvel op, de droge heidevelden beginnen zich eerst te vullen met palmbomen en later de dichte groene landschappen van de laurisilva . Alsof het het verhaal van het lelijke eendje is, ontdekt de bezoeker verbaasd dat voor hem opengaat een dichte groene zwaan , met als hoogtepunt de uitbundige vulkanische massieven. En met deze belofte in het verschiet komen we aan bij de Slachting van Peraza , net voor het betreden van het park. In dit gezichtspunt kan de natuurlijke lijn die het dorre van het groene scheidt perfect worden waargenomen (zolang de mist het respecteert).
Maar wat dit park echt speciaal maakt, is zijn laurierbos , a bos dat heel Europa bedekte in het Tertiair , waarin verschillende soorten groenblijvende bomen te herkennen zijn. Het bewonderen is een uniek bos aanschouwen vanwege zijn lengte en omdat het een prehistorisch ecosysteem is. Wat is het geheim van zijn eeuwige jeugd? Het is makkelijk: La Gomera is het stilste eiland van de archipel , degene die de afgelopen millennia de minste seismische activiteit heeft ondergaan. Dat, samen met het kalme klimaat en de lage vraatzucht van de mens, heeft deze kroon, die het hart van het eiland bevolkt, tot een perfecte tijdcapsule gemaakt, die zich niet bewust is van veranderingen.
Voor degenen die bang zijn voor het struikgewas is er de Grote Lagune , een recreatieruimte gelegen in a oude krater . Het is de enige enclave in het park die herinnert aan de vulkanische oorsprong van het eiland. In de bruine vlakte zijn rustplaatsen en schommels voor kinderen, maar ook het startpunt voor paden zonder verlies waarmee u een idee kunt krijgen van hoe de bossen zijn zonder bang te zijn gedesoriënteerd te raken. In het midden van de lagune zijn enkele stenen gerangschikt in de vorm van een cirkel, een mini-Stonehenge (die veel afstanden bespaart) met een rots in het midden die, naar men zegt, de kracht heeft om jonge vrouwen helpen zwanger te worden . Dus wees voorzichtig, anders maakt een meisje (of "mullalla", zoals ze het op deze eilanden uitspreken) een fout en mengt rust met een verrassing na negen maanden.
oh! het dichtst bij een velociraptor die hier te vinden is, zijn de gigantische hagedissen , enge en ongevaarlijke dieren die vrij rondlopen en die enige voeding kunnen geven doordat ze overal kunnen verschijnen. Door hun donkere huidskleur lijken ze vriendelijk en ongrijpbaar, hoewel het niveau van interactiviteit met mensen nul is.
En nog een laatste feit: het park ligt in het centrum van het eiland, dus toegang vanuit elke stad is gemakkelijk en niet meer dan veertig minuten met de auto nodig.
Kaart: Zie kaart
Adres: Nationaal park Garajonay. La Gomera. Canarische Eilanden Zie kaart
Jongen: Landschap
Officiële website: Ga naar het web
Facebook: ga naar Facebook