Hier maakt de vrijmetselarij haar debuut. discreet natuurlijk
voor de vraag " ** welke woorden komen in je op als je over vrijmetselarij praat? " _ ,**_ we denken zeker in termen als "geld", "sekte", "occultisme", "rituelen", "samenzwering", "demon", "Franco", "geheimen"... Tenminste, dat waren de antwoorden van de meerderheid van de aanwezigen route door vrijmetselaars Barcelona die zaterdagochtend.
weinig gesproken over "zoeken", "gemeenschap", "kathedralen" of "kennis". Veel losse zwarte legende hieromtrent discrete, niet geheime, samenleving.
Ze zijn geen sekte , noch brengen ze offers aan de duivel in het midden van een grote orgie. Evenmin spannen zij samen om de wereld vanuit de hoogste sferen te domineren.
Een wandeling over de Carrer Bisbe
Vrijmetselaars zijn niet zoveel dingen als we gewoonlijk geloven, maar er zijn er nog veel meer die we niet kennen. En als er een stad is om in zijn voetsporen te treden, leer er wat meer over en oude vooroordelen uitbannen, dit is Barcelona.
Barcelona is zonder twijfel hermetisch en maçonniek. In werkelijkheid, Het is waar het grootste aantal vrijmetselaars in heel Spanje te vinden is. : van de ongeveer 5.000 die er zijn op het hele Spaanse grondgebied, ongeveer ongeveer 2.000 ze zijn hier.
Hoewel de stad niet zoveel symbolen heeft als andere Europese, zijn er toch enkele overblijfselen die die jaren overleefden toen ze, net als de communisten en homoseksuelen, bloedig vervolgd door het Franco-regime.
De dictator had een broer van hem, Ramón Franco, onder de vrijmetselaars . Ze zeggen dat, bewogen door wraak na twee keer geprobeerd te hebben om deze samenleving binnen te gaan en te zijn afgewezen en zinspelend dat hij het voorwerp was van een joods-maçonnieke samenzwering die zijn persoon aanviel , Niet alleen bevolen om de leden van de loges op te sluiten of te diskwalificeren , maar gaf ook instructies om ze te schieten en verwijder hun symbolen van gebouwen, monumenten en begraafplaatsen.
We zouden het bijna wonderbaarlijk kunnen vinden dat de arus bibliotheek, op 26 Passeig de Sant Joan en de plaats waar we deze route starten, volg intact.
De bibliotheek was oorspronkelijk eigendom van de journalist en toneelschrijver Rossend Arús, de grote promotor van de vrijmetselarij in Catalonië in het midden van de 19e eeuw.
Interieur van de Arús-bibliotheek
Toen hij zonder problemen stierf, legde hij in zijn testament vast dat zijn woning aan de stad zou worden geschonken met de bedoeling om de arbeidersklasse op te leiden.
Vrijmetselarij, anarchisme en arbeidersbeweging zijn zijn drie grote specialiteiten. Het was bovendien de eerste openbare bibliotheek in de stad en als symbolische handeling krijgt elk nieuw vrijmetselaarslid een kaart van de Arús-bibliotheek.
Ondanks het bevel tot inbeslagname van de Franco-politie, werd de bibliotheek nooit gevorderd, het was net gesloten, en iemand, die zeer invloedrijk moet zijn geweest, zorgde ervoor dat er niets mee gebeurde totdat, in de jaren zestig werd het heropend.
Klein, met edele houten meubels en toegankelijk via een majestueuze trap met Ionische zuilen, zou kunnen worden gezegd dat, Naast een bibliotheek is het een museum.
De grond is als een schaakbord, Een kompas en een vierkant Ze bevinden zich boven de schilden van de verschillende Catalaanse lodges en bij de ingang, een replica van het Vrijheidsbeeld.
Allemaal, symbolen geassocieerd met vrijmetselarij . Ook het Vrijheidsbeeld, ja. Nou, het heeft te maken met vrijheid die het volk verlicht en de Franse Revolutie, een model om te volgen voor de arbeidersbeweging.
Arus-bibliotheek
Een revolutie waarvan het motto was Liberté, égalité, broederschap, een embleem dat dit genootschap ook deelt en dat, volgens de Diario Masonico-website, “Het is van vrijmetselaars oorsprong, niet alleen vanwege de morele fundamenten die deze woorden bevatten, maar omdat de vrijmetselarij ze beschouwt als emanciperende en regenererende principes van denkende wezens en van de burgerlijke samenleving waarin ze samenleven”.
Nu is het gewoon een kwestie van de puntjes op de i zetten en dat beseffen Franse Revolutie en Vrijmetselarij gaan hand in hand.
Haar eigen leden beschrijven de vrijmetselarij, waar het woord 'metselaar' komt van het Franse 'maçon' wat 'metselaar', 'bouwer' betekent en dit op zijn beurt van het Germaanse woord 'makon' en waarvan de betekenis 'doen' zou zijn, als een instelling, in wezen, filosofisch, filantropisch en vooruitstrevend, met als doel het zoeken naar waarheid, de studie van ethiek en de praktijk van solidariteit , terwijl we werken aan morele en materiële verbetering van de mensheid.
De vrijmetselarij van vandaag is vooral verantwoordelijk voor studeren vraagstukken op het gebied van kunst, filosofie of literatuur. In de vrijmetselarij is er maar één voorwaarde: Je kunt niet praten over religie of politiek.
Traditie beweert dat De oorsprong van de vrijmetselarij ligt in Egypte , onder de leraren en architecten die de bouw van de grote piramides leidden. Anderen vinden hun oorsprong in Israël. , bij de bouw van de Tempel van Salomo, door Hiram van Tyrus, vermoedelijk de eerste metselaar.
De bewezen en meest geaccepteerde historische oorsprong plaatst echter het begin van de vrijmetselarij in de 13e eeuw, afkomstig van de gilden van middeleeuwse kathedraalbouwers.
Lantaarnpalen van Passeig Lluís Companys
naar beneden gaan Passeig Lluís Companys richting het Parc de la Ciutadella, vinden we een route gemarkeerd door lantaarnpalen in de vorm van kompassen en vierkanten, ontworpen door de maçonnieke architect Pere Falqués. Hun missie was om de maçonnieke vooruitgang en de kennis die het met zich meebracht te verwelkomen. de Wereldtentoonstelling van 1888 naar de stad.
Aangekomen bij Parc de la Ciutadella via de ingang die leidt naar Passeig Lluís Companys, een sculptuur van Hermes (Griekse god van handel en vindingrijkheid) ontvangt de bezoeker, maar het is bij de deur die leidt naar Passeig de Picasso waar de vrijmetselarij haar grote enscenering maakt, discreet natuurlijk.
Daar ontmoeten we degene die bekend staat als het Castell dels Tres Dragons, een gebouw van de architect Domenech i Montaner gebouwd tussen 1887 en 1888 als café-restaurant voor de Barcelona Wereldtentoonstelling van 1888.
Gebouwd met industriële materialen zoals bakstenen, ijzer of glas, in het hoogste deel zie je schildvormige panelen die, in blauw op wit, een naturalistisch thema van planten en dieren afbreken, inclusief een flink aantal drankjes en likeuren (vergeet niet dat het de tentoonstellingscafetaria was).
Castell dels Tres Dragons gevel
In het midden van deze campus valt op een zeester (dier dat, zoals het maçonnieke symbool, heeft vijf punten) met een 'G' in het midden. Deze brief is een van de grote symbolen van de vrijmetselarij, zoals het verwijst naar: 'GADU', de grote architect van het heelal , naam waarmee God wordt aangeduid als de eerste oorzaak van het heelal.
Vrijmetselaarssymboliek was vroeger voor iedereen zichtbaar, maar op een verborgen manier, omdat het een reëel risico was om ontdekt te worden. Dus, geheimhouding en discretie ze maken traditioneel deel uit van de maçonnieke wereld. Zoals bijvoorbeeld de gebruik van een handcode bij het begroeten van elkaar met elkaar te identificeren.
Ons de volgende halte is direct bij de ingang van het Centre Cívic Convent de Sant Agustí, een gebouw waarvan de deur verschillende symbolen heeft die we al voor onszelf identificeren: een vierkant en een kompas , die staat voor democratie; een boom , symbool van kennis en waarheid in veel religies; en een schild doorboord door een pijl , overwinningssymbool.
Het zou kunnen worden opgevat als een boodschap die ons vertelt over de overwinning van de kennis van de vrijmetselarij. Maar dat is slechts een interpretatie. Het architecturale complex heeft nog twee ingangen en beide met het plein wijzend naar de centrale deur, dat wil zeggen, op de rechterdeur van het klooster wijst het plein naar links.
Detail van het Castell dels Tres Dragons-gebouw
Plaats echter bij de linkerdeur waar nu het Museu de la Xocolata staat, werden de symbolen verwijderd in Franco's tijd , en mogelijk naar rechts gericht. Dit geeft ons te begrijpen dat de centrale deur het was de hoofdingang van de lodge die elkaar daar ontmoette. Er wordt aangenomen dat tijdens de Napoleontische verovering zich daar een Frans garnizoen verzamelde.
We verlaten de smalle straatjes van El Born om richting een zonniger deel van de rivier te gaan.
In de Passeig de Isabel II is een van de meest representatieve gebouwen van Barcelona, het Xifre-huis . De eigenaar, José Xifré i Casas, was de rijkste Catalaan van de 19e eeuw toen hij een groot fortuin vergaarde in Cuba en de Verenigde Staten. Het huis presenteert een reeks van medaillons met opvallende karakters en met mythologische motieven waaraan velen een maçonnieke betekenis verlenen.
Naar Josep Xifré hij was geïnteresseerd in alles wat niet riekte naar christelijke traditie, zodat je afbeeldingen kunt zien zoals a caduceus, tekens van de dierenriem, de hoorn des overvloeds, de god Neptunus en, onderscheidend van de anderen, de godin Urania toont ons een merkwaardige klok die alleen de nummers 12, 1, 2, 3, 6, 9 toont. Als je ze allemaal optelt, is het resultaat 33, het vrijmetselaarsgetal bij uitstek.
Maar als er een werkelijk opmerkelijk punt in de vrijmetselaarsgeschiedenis van Barcelona in dit gebouw bevindt zich het ** Restaurant 7 Portes **, dat zich in het onderste gedeelte van Casa Xifré bevindt.
Bij binnenkomst lijkt het misschien niet zo, maar zijn geblokte vloer verraadt hem , omdat het in een openbaar gebouw een symbool is van zijn geweest ontmoetingsplaats logeren, zoals het gebeurt in de Arús-bibliotheek.
Interieur van het 7 Portes Restaurant
Bovendien wordt aangenomen dat het getal zeven dat de naam van het pand draagt, gerelateerd is aan de vrijmetselarij, aangezien zijn vorm lijkt op de magische sleutel die alle deuren van kennis opent. In een andere volgorde was het restaurant het eerste in de stad met stromend water en werd de eerste foto in Spanje daar gemaakt.
In de Gotische wijk, het Huis van de Kanunniken Het diende, zoals de naam al aangeeft, als huis voor de reguliere kanunniken van de kathedraal van Barcelona en boven de voordeur houden twee engelen een schild vast met bepaalde maçonnieke symbolen : een kompas, dat de techniek weergeeft; vallende sterren, symbool voor durf en innovatie; en een roos, die spreekt over schoonheid, maar ook waarschuwt voor het geheim van de sub rosa: de dingen die daar worden gezegd, blijven daar.
Ten slotte gaan we richting Carrer de la Portaferrissa nummer 11, een van die smalle en sombere steegjes die beginnen vanaf de Rambla en waar een merkwaardig gebouw, momenteel een hostel, ons begroet met een brede weergave van maçonnieke symbolen dat we op dit punt van onze route al meer dan in staat zijn om moeiteloos te lokaliseren en te associëren: driehoek, vierkant, troffel, kompas, boom, ster en rozen, onder anderen.
Onze route door Masonic Barcelona eindigt hier, maar de stad staat vol met gebouwen en hoeken die de stempel van deze samenleving behouden. En nu je weet hoe je ze kunt identificeren, misschien is het tijd om je eigen tour te maken achter zijn symbolen en geschiedenis.
Kan je begin bijvoorbeeld met het beroemde Park Güell, goed Ze zeggen dat de maker, de nog bekendere Antoni Gaudí, een vrijmetselaar was en liet talloze inwijdingssymbolen verspreid over het park achter. Zie je jezelf in staat om ze te vinden?
Zie je jezelf in staat om ze te vinden?