Het lijkt misschien gek maar als u voor het eten een glas wijn drinkt of een wandeling maakt, Voordat je iets doet, sluit je even je ogen. en je ademt twee of drie keer, je zult merken hoe alles anders aanvoelt. Dat is waarom het zo is, met onze ogen gesloten en diep ademhalend, terwijl we ons voorbereiden om aan deze reis van te beginnen achteraf wegen en ritmes vertraagden in de Empordà.
En dat doen we door in de Can Fornaca-bos , in Caldes van Malavella, vergezeld van Montse Moya i Cardona, bostherapeutische gids van Selvans, een entiteit die zich inzet voor de bescherming van de volgroeide bossen van Catalonië door middel van toeristische activiteiten zoals shinrin-yoku of bosbaden.
"Het gaat om bieden" een economisch alternatief voor boseigenaren – in Catalonië zijn ze bijna allemaal privé – zodat ze niet gekapt worden”, legt hij uit. Het voorstel, loop zo langzaam mogelijk en in totale stilte, Het lijkt eenvoudig, maar is het niet. “Veel mensen krijgen angst. Er zijn mensen die het geruststellend vinden om een auto in de verte te horen, ze voelen dat de mensheid dichterbij is”.
Om 900 meter af te leggen, zonder val, duurt het drie uur. En uiteraard, de geest doet zijn ding: hij raakt afgeleid, hij vergelijkt zichzelf, hij verveelt zich, hij slaat zichzelf, hij geeft zich op en, bah, ineens gaan de zintuigen open, de aandacht wordt getriggerd en men begint de vlinders op te merken, de textuur van de bladeren, de spinnenwebben die glanzen als glasdraden... en zich ervan bewust te zijn dat de lucht gezondheid is –de beroemde terpenen die bomen afgeven, een echte boost voor ons immuunsysteem– en dat het bos ons omarmt.
Anaïs de Villasante verzorgt proeverijen en combinaties met wilde bloemen bij Vinyes d'Olivardots, in Capmany.
Het handhaven van deze aanleg om te luisteren en deze gedwongen spaarzaamheid is wat we gedurende dit zullen proberen te doen wellness reis wat houdt in? landelijke picknicks Y Michelinsterren diners, wijngaarden Y rijstvelden, kleine hotels en grote resorts, workshops om van eten je medicijn te maken en massages, wijnproeverijen en yoga...
Wijn en yoga? “Wijn is niet alleen een alcoholische drank, het is het resultaat van een zeer geduldig proces dat aandacht en aandacht nodig heeft ; Het is een voedsel dat met alle zintuigen wordt geproefd en volgens een ritueel.
Bovendien is de druif een zeer lokale vrucht, zeer gezond en bevat polyfenolen, net als bosbessen, met verjongende en antidepressieve effecten”, verdedigt Anna Pérez, yogaleraar en mede-eigenaar van meer Geli, een jonge vrouw ecologische en familiale wijnmakerij met uitzicht op het Montgrí-massief. Heeft hij je overtuigd?
Koken in het Arkhé de Pals hotel, in de Empordà.
Omdat uiteindelijk Dit is waar deze reis over gaat, welke reis dan ook: om onze blik te verruimen, om mensen te ontmoeten die ons de dingen anders laten zien. Zoals Montse. Zoals Anna. Zoals Matthias Hespe en Marta Romaní, die van de macrobiotische kookschool Espai Cuinar Sa van Girona en de Mindful eten workshops van Hotel Arche del Pals, respectievelijk leren ze ons hoe we ons met voedsel kunnen verbinden om de beste versie van onszelf te worden.
Of zoals Oriol Dalmau, de bioloog die verantwoordelijk is voor het milieuproject van PGA Catalonië Resort. Waar we zien alleen een golfbaan, Oriol ziet het op een na belangrijkste wetland van Catalonië.
Een heiligdom van vlotten, meren en beekjes die als leefgebied dienen voor schildpadden, hagedissen, slangen en talloze vogels. Sommige soorten zijn uniek, endemisch. Ze zijn zo comfortabel dat ze zijn aangemoedigd om te nestelen.
“Golfbanen hebben een slechte reputatie vanwege hun hoge verbruik van hulpbronnen, maar Vooroordelen moeten worden weggenomen. als we het beheren als een natuurpark en het fungeert als broedgebied voor inheemse soorten, dan verandert de situatie volledig”.
Ansjovis van L'Escala, in restaurant Vicus, in Pals.
of als Eloi Madrà, meester kurkschiller van de Gavarra's en een van de weinige mannen die nog met kurkeiken praat. "Elke keer dat je een fles wijn opent, moet je de kurkstop zien als een kleine schat die minstens 50 jaar oud is", vertelt Eloi ons terwijl ze luistert naar de klik van haar bijl die door de bast van een oude kurk snijdt eik.
“In de VS geloofden ze dat om de kurk te krijgen, je de boom moest doden en ze maakten een associatie zodat mensen zouden stoppen met het drinken van wijn met natuurlijke stoppen”. De schil van de kurk – haalt hem eruit, zoals ze in Andalusië zeggen – is een “kleine chirurgische ingreep” dat gebeurt met het grootste respect voor de boom.
Een unieke historische traditie - het duurt maar een paar weken tussen juni en juli – die cultuur en natuur, menselijke activiteit en bosbeheer combineert in een gebied waar 60% van 's werelds cava- en champagnekurken vandaan komen. "Zonder boom geen stekker en geen industrie" . Nu heet het bio-economie, maar we werken hier al eeuwen zo."
Een moment van het afpellen van de kurk.
Mike Duff en Michelle Wilson, eigenaren van de heks van het stadje Púbol hebben ook hun oren getraind om te begrijpen wat de omgeving en hun idyllisch landgoed, dat vroeger toebehoorde aan de schilder Casademont, wilde een eetbaar bos worden en autonoom functioneren, zonder afval achter te laten, om te ontvangen yoga retraites –Michelle is beeldend therapeut–, wielrenners –Mike is trainer–, muzikanten die willen optreden in de natuur –hij is ook DJ– en reizigers met een interessant gesprek.
"We proberen op de best mogelijke manier te leven om gasten te laten zien dat het kan." en dat omvat Experimenteer met gefermenteerd. “Het is een manier om de oogst te behouden, maar ook een vorm van gastronomie. In Londen zijn er al hipsterbars waar je azijn drinkt en verschillende soorten zuurkool proeft”.
De "bijbel" van de gefermenteerde.
Als we wijnstok waren, zouden we waarschijnlijk in de Garbet landgoed, de mooiste van de vijf wijngaarden van Bodegas Perelada, met uitzicht op de zee van Cap de Creus, maar... “Stel je voor dat je dorst krijgt met al dat water voor je, met nauwelijks regen, met zoveel wind en deze zonnesteek.
Om de plant te laten overleven, moet je een heroïsche wijnbouw”, zegt Dolors Vilamitjana, public relations van de grootste en meest heterogene wijnmakerij in de Empordà.
Maar nogmaals, de dingen zijn niet wat ze lijken: "We willen niet veel produceren, maar profiteren van onze verschillende wijngaarden om een voorstelling te maken van de persoonlijkheid van het land van de Empordà”.
De ambachtsman en bioloog Martin Ley, eigenaar van Cerámica Ley, in de stad Peratallada.
het land van Vinyes d'Olivardots niet veel gastvrijer. "Ons Ze zeiden dat het onmogelijk was om hier wijn te maken." herinnert zich Carlota Pena, die op 28-jarige leeftijd de intuïtie van een oude boer laat zien.
“In het voorjaar van 2019 merkte ik dat er veel kamille groeide, dus ik heb het omgehakt en gedroogd. Toen we in juli een hittegolf hadden, begreep ik waarom: ik moest het infuseren en de wijngaard ermee besproeien om het af te koelen. We werken met de kosmos, met de baan van de maan, met bio-indicatorplanten, met schapen, kippen, katten...”.
En met Anaïs de Villasante, oprichter van Geuren naar het bos en gids voor bewuste proeverijen die gepaard gaan met wilde bloemen. Met hen we eindigen deze reis zoals we hem begonnen: aandacht voor het bos en wat er in ons beweegt. “Ga naar de planten, stel je voor en vraag toestemming als je iets wilt. Je zult zien dat de natuur ons altijd voorschotelt wat we nodig hebben”. Wat heb je nodig?
Dit rapport is gepubliceerd in de nummer 147 van het Condé Nast Traveler Magazine (zomer 2021). Abonneer u op de gedrukte editie (€ 18,00, jaarabonnement, door te bellen naar 902 53 55 57 of via onze website). Het aprilnummer van Condé Nast Traveler is beschikbaar in de digitale versie om ervan te genieten op je favoriete apparaat