Arlington Road.
Negen jaar zonder bezoek Brittannië Het zijn er veel. te veel. Dus toen de kans zich voordeed om de Cotswolds in Zuidwest-Engeland te verkennen, hoefde ik niet lang na te denken. Ik wilde terugkeren naar een land vol geschiedenis en persoonlijkheid en dit via Instagram kunnen delen.
De pittoreske regio van de Cotswolds ligt in de driehoek gevormd door de steden Birmingham, Oxford en Bristol , en beslaat een deel van vijf Engelse graafschappen: Gloucestershire, Oxfordshire, Warwickshire, Wiltshire en Worcestershire. De dichtstbijzijnde luchthavens zijn Bristol, Birmingham en vervolgens Londen . We vliegen van Barcelona naar Birmingham en starten de tour vanaf daar, het noorden van de Cotswolds oversteken in zuidelijke richting.
Het was de perfecte plek om te doen een ongecompliceerde roadtrip : korte trips, droomlandweggetjes, stenen dorpen ontleend aan een sprookje, honderdjarige hotels en pubs vol met lokale mensen die graag hun verhaal willen vertellen. Klinkt goed, toch? Zo begint zes dagen en vijf nachten in de prachtige Cotswolds en de meest instagrambare plekken. Dames en heren, hier komen we!
DAG 1
Bij aankomst op birmingham 's Middags haalden we onze huurauto op en we starten de route in de richting van het stadje Ilmington , waar we onze eerste nacht zouden doorbrengen. Onderweg doorkruisten we de stad Stratford upon Avon , waar shakespeare werd geboren.
We hadden haast om op tijd te zijn voor het diner (houd er rekening mee dat Engelse tijden niet de onze zijn), dus we sloegen Stratford over en gingen rechtstreeks naar onze bestemming: **The Howards Arms**, een klassiek lokaal etablissement aan de tegelijkertijd een pub, restaurant en bed&breakfast. Toen ik uit de auto stapte, merkte ik al de geur van open haard vanaf de straat.
The Howards Arms heeft slechts acht kamers enigszins up-to-date inrichting (laten we het zo zeggen) maar precies wat je zou verwachten. Een open haard die elke dag van het jaar brandt, familiefoto's in zwart-wit, een bar waar ze de beste lokale bieren schenken en waar de lokale bevolking aan het eind van de dag samenkomt om het stuk te bespreken...
Verrassend genoeg heeft een gerenommeerde chef-kok die een vleugje moderniteit brengt in dit kleine familiebedrijf van meer dan 400 jaar oud . We hebben ervoor gekozen om de klassieke huishamburger te proberen en een? essex witte wijn , genaamd New Hall Pinot Gris , waardoor we verliefd werden. En als toetje, de meest aanbevolen, is de sticky toffee pudding met toffeesaus en clotted cream.
Engels ontbijt in het Howard Arms pub-hotel in Ilmington.
DAG 2
De volgende ochtend wachtte ons een dag vol bezoekjes en stops, dus kozen we voor een Engels ontbijt zonder poespas. Daarnaast vroegen we om de tafel naast de open haard om het een meer Brits tintje te geven. Ik denk dat het een van de beste ontbijten van de reis was? en de vriendelijkheid van het personeel dat het ons heeft geserveerd, verdient ook te worden benadrukt.
De dorp ilmington Het heeft drie straten, dus we gingen er snel doorheen en gingen naar onze volgende stop: ** Chipping Campden of Campden **, zoals de lokale bevolking het noemt. Deze stad is de geboorteplaats van de beroemde arts&crafts-beweging dat werd geboren in 1902 en dat veronderstelde de herstel van vakmanschap en de cultuur van wat met de hand wordt gedaan versus het proces van industrialisatie dat destijds in Londen plaatsvond.
Een bezoek dat u zal helpen deze beweging beter te begrijpen die zo diep geworteld is in het gebied van de cotswolds is het Court Barn museum, gelegen in hetzelfde dorp. Het is de moeite waard om door de hoofdstraat te wandelen en de kleine winkeltjes te bekijken die allerlei handgemaakte artikelen verkopen: van sieraden tot briefpapier en decoraties.
Onze volgende stop was de Broadway-stad en zijn beroemde toren. Na het bezoek gingen we naar de stad Broadway om door de straten te slenteren en te eten bij een van de beste hotels in de Cotswolds, The Lygon Arms . Het hotel beschikt over 86 kamers en 5 restaurants maar altijd een sfeer van warmte en een hechte behandeling behouden dankzij de kleine afmetingen van de kamers en de lage plafonds van het honderdjarige gebouw.
Het restaurant waar we aten was bar&grill , en hoewel ik gezond wilde eten om het Engelse ontbijt tegen te gaan, koos ik voor de tong met citroenboter . Ik kon de toetjes niet weerstaan en liet me aanbevelen... Je kunt niet weggaan zonder hun onconventionele zelfgemaakte ijs te proberen? , zoals de croissant ijs . Ik verzeker je dat het 100% smaakt naar een Franse croissant!
Onmogelijk om niet verliefd te worden op de straten van Chipping Campden.
Een wandeling over Broadway maken Ik stond versteld hoe goed voor alles was gezorgd: bloemen op de vensterbanken en in de deuropeningen, gekleurde spandoeken van links naar rechts, tuinterrassen... Alles was onberispelijk!
Dit detailniveau wordt herhaald in alle steden in de omgeving, elke dag van het jaar, zo idyllisch zijn de Cotswolds. We laten onze stop bij Sudeley en zijn kasteel achter met de bedoeling genoeg tijd te hebben in **Burton-on-the-Water**, het Venetië van de Cotswolds.
De windstoot rivier Het doorkruist het centrum van dit stadje en creëert een heel bijzonder beeld: lage stenen bruggen die een zeer ondiepe rivier met kristalhelder water oversteken, met cafés en pubs aan de ene kant ervan, en banken om het landschap te bewonderen.
Burton-on-the-water is een van de bekendste plaatsen in de regio , elke dag bezocht door vele toeristen, hoewel **Chipping Campden of Broadway** ook niet zou ontbreken.
De oudste herberg van Engeland, The Porch House.
We hadden de ?? slachtingen, twee kleine steden die heel dicht bij Burton liggen dus gingen we er een zoeken nog idyllischer plaatje . Ze zijn in slechts vijf minuten bedekt, de halte is essentieel, ook al zijn er geen terrassen of restaurants.
Het zijn rijen stenen huizen die de loop van een beek volgen. Voor liefhebbers van fotografie is het ideaal omdat er reflecties in het water ontstaan waardoor je mooie en zeer heldere beelden kunt vastleggen.
We konden niet veel meer tijd met de Slaughters doorbrengen, want die nacht verbleven we in de oudste herberg in engeland : The Porch House , in het dorp Stow-on-the-Wold . Op weg naar Stow kozen we voor een route met smallere wegen, die alleen worden gebruikt door lokale boeren in hun met modder besmeurde Range Rovers om het vee te controleren. En we kwamen een aangename verrassing tegen.
Uiteindelijk gingen we inchecken om Het Verandahuis , a boutique hotel gelegen in het centrum van de stad , met 13 gerenoveerde en prachtig ingerichte kamers , een combinatie van eeuwenoude houten balken met stukken hedendaagse decoratie. Het werd opgericht in het jaar 947 en we hadden het geluk om in hun beste kamer te blijven, de suite die is verdeeld over twee verdiepingen en eruitziet als iets uit een verhaal.
De voorzieningen zijn handgemaakt, het heeft een Nespresso-apparaat en een radio roberts om een vintage touch aan de ruimte te geven. We aten bij zijn restaurant en ik koos voor een vegetarisch gerecht, gebakken aubergine , vergezeld -ja- door een ongelooflijk dessert, de britse aardbeien pavlova.
Teleporteren naar de tijd van Jane Austen in Blenheim Palace.
DAG 3
De volgende ochtend probeerde ik wat tot nu toe is de beste croissant van mijn leven , tijdens het ontbijt in Het Verandahuis . Als je daar blijft, mag je het niet missen! Ze hebben ook een goede selectie bosvruchten die ze zelf plukken , en die perfect combineren met muesli en yoghurt die ze aanbieden in hun minibuffet.
Na die geweldige start van de dag hebben we verkend marktplein opbergen Y St Edward's Church , die een zeer merkwaardige zijdeur heeft genesteld tussen twee bomen. En we besteedden er geen tijd meer aan want het prachtige Blenheim Palace wachtte op ons .
Het bezoek wekte onze eetlust, en van daaruit gingen we naar Burford, een van de idyllische dorpjes van de Cotswolds. Wat Burford kenmerkt, is zijn steile hoofdstraat dat biedt een heel ander perspectief dan de rest van de steden die op de vlakte zijn gebouwd. Het staat bekend om de verscheidenheid aan ambachtelijke winkels en restaurants met verborgen patio's.
We besloten om een broodje te eten in een van deze patio's en de beroemde te proberen? boerderij ijs of boerderijijs met karamelsmaak tot op het zout . Die middag de stad Bibury , door William Morris beschouwd als het mooiste dorp van Engeland vanwege de huizenrij op Arlington Row.
We namen afscheid van Bibury en gingen op weg naar Cirencester , de grootste van de steden die we tot nu toe hadden bezocht en de hoofdstad van de Cotswolds . We checkten in bij het hotel. Koningshoofd , gelegen in het centrum, pal naast het marktplein en de kerk.
Onze nieuwe kamer binnen Kings Head Hotel heeft ons weer verliefd gemaakt . Houten balken, welkomsthapje met gin-tonic zijn details die het verschil maken. We hadden diner inbegrepen en beloofde het hotelrestaurant omdat er veel lokale klanten waren? (dat is altijd een goed teken). We probeerden de welshwarebit , een Engelse bruschetta en een klassieker onder de klassiekers, de fish&chips met zijn tartaarsaus.
Vintage foodtruck in Cirencester Park.
DAG 4
Cirencester werd wakker met de voorbereidingen voor de zaterdag Arts & Crafts markt . Toen de ambachtslieden hun kraampjes rond de kerk begonnen op te zetten, zwermden de lokale bevolking (en wij) door het gebied om te zien wat er aan het koken was. Een vintage foodtruck bood koffie, thee en gebak aan.
We probeerden de toren opnieuw te beklimmen, maar mijn argument dat we uitdrukkelijk naar Cirencester waren gegaan om het uitzicht vanaf de toren te zien, kwam niet uit. Een goed alternatief is Cirencester Park, particulier bezit maar open voor het publiek van 20.00 tot 17.00 uur. . Het is een groot groen gebied met een zeer aangename sfeer, wandelende gezinnen, mensen die paarden berijden, een koffiekar en zelfgemaakt gebak met houten tafels om te genieten van een zonnige zaterdag...
Na de wandeling in het park en het proeven van een van de taarten, stapten we in de auto en gingen naar de? pittoreske **Tetbury**. We beginnen onze reis door de gelukkigste hoeken, de Kerk van Santa Maria en we gaan door voor Lange straat waar de beste antiquairs in de omgeving zijn geconcentreerd . Onze eetlust was gewekt en we besloten onze vrienden niet weg te houden van Royal Oak , waar we een tafel hadden gereserveerd om te eten. Dat was waarschijnlijk de lekkerste burger van de reis , de friet bleef ook niet ver achter. De middag zat vol plannen dus namen we afscheid van Tetbury. Een zeer ongewoon bezoek wachtte ons in Engeland: **de wijngaarden van de Woodchester Valley**, die we hadden kunnen ontdekken door toedoen van een zeer bekende en innemende boetiekwijnmakerij.
ze hebben ons gemaakt wijngaard tour , ze legden ons het proces van het maken van hun wijnen uit, we proefden verschillende specialiteiten en ze gaven ons een aantal zeer nuttige culturele inzichten in de variëteiten van Engelse wijnen.
De Woodchester Valley was een grote verandering van het landschap. Plotseling als je de stad achter je laat Nailsworth , je komt in een vallei waar twee hellingen samenkomen; in beide zijn de glooiende wijngaarden te zien. trok onze aandacht Amberley, een klein stadje met prachtig uitzicht over de vallei. Vanaf daar rijden we verder richting de Stroud-vallei.
Lezen met uitzicht in de charmante Hammonds Farm B&B.
We besloten niet te stoppen in de stad Stroud omdat onze bed&breakfast op het platteland lag en we daar zin in hadden. breng de middag door midden in de natuur . Het was een zeer wijs besluit want daar wachtte ons een verrassing, de Hammonds Farm Bed&Breakfast .
De kamers hebben een eenvoudige maar zeer gezellige inrichting: warme kleuren, wit timmerwerk, rustiek parket, ramen met uitzicht op de stroud vallei en een beetje zelfgemaakte welkomstkoekjes die gasten altijd blij maken . Het is een plek die je beetje bij beetje boeit vanwege zijn eenvoud, charme en de nederigheid van de familie achter dit kleine bedrijf.
Ze vertelden ons dat we om 18.30 uur klaar moesten zijn. een wandeling maken met zijn alpaca's. Het was een hele ontdekking dankzij de vader van het gezin, die voor hen zorgt en hen het beste kent. We mochten ze aanraken, we lachten met ze, we leerden hun lichaamstaal en we keken met de hele kudde naar de zonsondergang in de vallei , waaronder enkele nieuw opgenomen pups die eruitzagen als kleine bolletjes pels.
Omdat we geen eigen restaurant hadden, gingen we eten bij een? honderdjarige pub 20 minuten gelegen. Crown Inn is de typisch Engelse pub, precies zoals we het ons hadden voorgesteld, gebouwd in een ciderhuis in 1633. Voor het avondeten koos ik voor de? spinazie cannelloni, ricotta met ratatouille en gemarineerde tomaten.
Nieuwe vrienden in Chavenage House.
DAG 5
Na acht uur diepe slaap in de super kingsize bed van Hammond's B&B alles ziet er beter uit, en als je toevoegt het ontbijt dat ze met veel zorg voor je bereiden op basis van producten ecologisch noch u vertellen.
We namen afscheid van de familie en beloofden dat we op een dag zouden terugkeren, op weg naar ons volgende bezoek: l ac ** Voerhandgreep **, op de county of gloucestershire . Voordat we aankwamen, dachten we dat Chavenage Huis Het zou zijn engels herenhuis meer, dat ze ons het pand, de tuinen zouden laten zien en dat we zouden doorgaan met onze route door de Cotswolds . Maar zo was het niet, het was veel meer dan dat.
We waren gewaarschuwd dat het bezoek privé zou zijn omdat het landhuis was niet open voor het publiek dagelijks, iets dat al mijn aandacht trok. We gingen op de deur kloppen toen hij verscheen Caroline Lowsley-Williams , huidige eigenaar van het landhuis samen met de rest van haar familie. Nogal een karakter en een instelling in Chavenage.
We zagen meteen dat Caroline het paradigma was van Britse zwarte humor. Hij begon zonder enige censuur te spreken over de geschiedenis van het landhuis , hoe het in zijn familie kwam en de moeilijkheden die het tegenwoordig met zich meebrengen van een eigendom van deze stijl met zich meebrengt. Het meest bijzondere was het ontdekken van de hoeken en gaten en die verhalen over erfenissen, graven en butlers door de hand van de mensen die zijn opgegroeid in Chavenage en er nog steeds zijn.
Momenteel is het herenhuis erg in de mode vanwege de Poldark-serie, de BBC-adaptatie. Dankzij dit herstelt de familie de meest verslechterde delen van het huis.
Gevoel bij Downton Abbey na een picknick in Dyrham Park.
Na deze ervaring was het tijd om onze reisroute voort te zetten en de stad ** Tetbury opnieuw door te steken om Dyrham Park ** te bereiken. In Tetbury kochten we wat zelfgemaakte broodjes en gebak voor een picknick in Britse stijl ; zittend op het glinsterende gazon Dyrham Park , a herenhuis uit het einde van de 17e eeuw gelegen op een landgoed van 110 hectare ja
Het meest interessante aan dit bezoek was dat we naar de servicevloer konden gaan en het gevoel hadden dat we Downton Abbey waren binnengeglipt. De keuken met al zijn gebruiksvoorwerpen, het systeem van bellen dat communiceerde met de kamers van de heren, de bijkeuken, de gemeenschappelijke badkamer, de kleine kamers van de servicemedewerkers...
Ons volgende hotel was in ** Malmesbury ** maar eerst stopten we in het charmante stadje Kasteel Combe . We hebben ingecheckt bij The Old Bell, het oudste hotel in engeland (1220) en gebouwd naast een 12e-eeuwse abdij in het hart van Malmesbury. We hadden een diner inbegrepen in het verfijnde restaurant van The Refectory. We hielden van alles, van de service tot de inrichting van de kamer en natuurlijk het eten. Gestoomde tarbot met cannelloni en citrussaus was spectaculair? , en het zelfgemaakte ijs, goddelijk.
Onze suite -gelegen op de eerste verdieping- het had een van de meest spectaculaire Elizabethaanse bedden die ik ooit heb gezien. Ik vraag me af of het een antiek stuk of een reproductie was. In elk geval, Die nacht sliep ik als een echte koningin.
Verliefd op de hangende potten in de straten van Malmesbury.
DAG 6
Bad was de laatste stop op onze? rondrit . We besloten om onszelf de tijd te geven en op de secundaire wegen te rijden in plaats van via de M4 of A4. We hadden vaak van Bath gehoord, maar dit was ons eerste bezoek.
Het was een contrast als we bedenken dat we uit een oase van rust kwamen. Het leek zelfs een grote stad vol bedrijvigheid , terwijl het in feite alleen heeft 85.000 inwoners.
Tot onze grote spijt, Het was tijd om afscheid te nemen van een mooie reis. Om 15.00 uur begonnen we aan de weg naar de luchthaven van Bristol . Toen ik uit het raam naar het landschap keek, realiseerde ik me dat voor het eerst van de hele reis de lucht begon zich te bedekken met donkere wolken dat bracht regen
We waren zes dagen in Engeland en er was geen druppel regen gevallen! Naast geluk hebben met fantastisch weer Ik had het gevoel de Engelse cultuur te hebben herontdekt door hem gemarkeerd respect voor tradities , aan autochtonen en aan de gemeenschap; voor hem zorg voor openbare ruimtes , voor hem onvoorwaardelijke steun voor kleine bedrijven en voor de ambachten, en voor het vriendelijke karakter van alle mensen met wie we waren tegengekomen...
Als je daar een vleugje Britse humor aan toevoegt, heb je het allemaal. Een stukje van mijn reizende hart blijft in een van de Cotswold Hills.
U vindt alle informatie over de Cotswolds op www.cotswolds.com en op www.visitbritain.com
Bloemversieringen op de pensions van Castle Combe.