Tentoonstelling in het Petersen Automotive Museum
Las Vegas, Indiana, Detroit, Riverside... In de afgelopen drie jaar verschillende ruimtes gewijd aan het tentoonstellen van verzamelvoertuigen zijn gedwongen hun activiteit te sluiten.
de fal rendement, een enigszins verouderd model en de evolutie van het algemeen belang zijn enkele van de oorzaken.
Als er één land is dat absolute toewijding aan de autogeschiedenis belijdt, is het **Amerika** de trotse thuisland van Henry Ford , die in de 19e eeuw de productieketens bedacht en aan het begin van de 20e eeuw de motorhoofdstad vestigde in de stad Detroit, die momenteel duidelijk in verval is.
Al die fascinatie voor wat naar brandstof rook, vertaalde zich enige tijd later in een opvallende wildgroei aan musea gewijd aan auto's in het algemeen en aan klassieke verzamelobjecten.
Bezoekers van het Gilmore Museum
Deze tempels gewijd aan vier wielen beleefden drie decennia geleden glorieuze momenten en verschenen in het hele land als een aantrekkelijk en winstgevend businessmodel.
Veel autoverzamelaars besloten deel hun stukken voor de contemplatie van het grote publiek en ze openden zelf hun eigen ruimte of gaven hun juwelen tijdelijk af aan een museum.
Momenteel maakt de zeepbel van automusea in de Verenigde Staten echter niet haar beste moment door. Drie jaar lang is een flink handjevol van hen gedwongen hun deuren te sluiten overweldigd door een duidelijk gebrek aan winstgevendheid.
Dit is het geval bij het Hudson Museum van Hostetler in Indiana, de Auto Collections in Las Vegas, de Walter P. Chrysler in Detroit of de Riverside International in Californië.
De situatie is zo verwoestend dat sommige gespecialiseerde media zoals de Hemmings Daily hebben zelfs een debacle voorspeld , waarin hij zijn lezers uitnodigde dat als ze een favoriet museum hadden, 2018 het juiste jaar was om het te bezoeken of, beter nog, om een goede donatie te doen.
Automusea maken, net als veel andere culturele instellingen, zelden winst met kaartverkoop, maar in de afgelopen drie jaar die winsten zijn gekelderd.
Interieur van een klassieke auto in het Volo Auto Museum
Als gevolg van die sterke daling zijn veel collecties die door vermogende eigenaren voor het publiek werden opengesteld als ijdelheidsprojecten of zelfs belastingregelingen ze sluiten omdat hun weldoeners zich vervelen, het geld verliezen of sterven en hun erfgenamen besluiten het project te beëindigen.
We namen contact op met **Matt Anderson, president van de National Association of Automobile Museums** in de Verenigde Staten om de oorzaken van deze verliesreeks te onderzoeken: "Over een paar jaar, een flink aantal automusea, zelfs andere soorten musea, zullen sluiten" , bevestigt Anderson in gesprek vanuit Michigan.
"Elk museum dat gebaseerd is op de eenvoudige visie van zijn oprichter of zijn collectie, staat in de loop van de tijd voor een uitdaging, vooral als die oprichter de belangrijkste bron van financiële steun is. Om een museum op de lange termijn te laten overleven, heeft het een duidelijk doel, een inkomstenstroom en een duurzame schenking nodig die de levensduur van de oprichter overschrijdt.".
Toch ziet Matt Anderson geen afstand tot de jongere generatie. "Ik denk helemaal niet dat de nieuwe generaties interesse in klassieke auto's verliezen, zoals in sommige persberichten wordt gesuggereerd."
"Autoverzamelaars en -liefhebbers zijn altijd een relatief klein percentage van de bevolking geweest. Ik denk dat het soort auto's waarin jonge mensen geïnteresseerd zijn, aan het veranderen is," Anderson reflecteert.
Historische auto's, een aas in het gat
"Enthousiastelingen hebben de neiging om auto's te prijzen die in productie waren toen ze jong waren. Voor babyboomers betekent dat vroege Mustangs en muscle cars van eind jaren 60. Voor mensen van in de 30 en 40 jaar zijn het Camaro's en C4 Corvettes. Het is gewoon de natuurlijke evolutie van de hobby."
In tegenstelling tot wat zou kunnen worden verondersteld, nieuwe technologieën werken meer als bondgenoot dat als vijand van dit soort instellingen.
"Het internet is vooral een geweldige aanvulling geweest voor automusea. Het stelt ons in staat om het publiek over de hele wereld te vergroten via websites en sociale netwerken. Digitale catalogi geven het publiek meer toegang tot onze collecties. Netwerken zoals Facebook en Twitter stellen ons in staat om op ongekende manieren met onze bezoekers te communiceren en stellen ons in staat om hun reacties op onze tentoonstellingen en programma's in realtime te controleren", zegt Anderson.
Daarom heeft de voorzitter van de Nationale Vereniging van Automobielmusea praat liever over natuurlijke selectie die van de crisis in de sector.
"Ik weet niet zeker of ik de huidige situatie als een crisis classificeer. Automusea (en alle musea in het algemeen) moeten altijd innoveren en zichzelf opnieuw uitvinden om zich aan te passen aan smaken en interesses. Musea die flexibel blijven en bereid zijn om te gaan waar de mensen zijn (YouTube, Facebook en wat er daarna komt) zullen blijven."
Ze gaan naar hen toe op zoek naar de 'primitieve'
En, zoals Anderson zegt: "musea hebben het grote voordeel authentieke ervaringen te zijn, plaatsen waar mensen echte verhalen en echte auto's kunnen ervaren. Authenticiteit raakt nooit uit de mode."
Moeten ze dan rekenen op de hulp van publieke instellingen om te overleven? Anderson is duidelijk: "In wezen musea zijn onderwijsinstellingen en een goed opgeleide bevolking zou in het belang van elke democratische regering moeten zijn. Ik denk dat het belangrijk is voor de overheid om musea te ondersteunen door middel van subsidies op lokaal, staats- en federaal niveau en door beleid te promoten dat non-profitorganisaties vrijstelt van bepaalde belastingdruk."
En Matt Anderson beëindigt het interview in de overtuiging van de continuïteit van dit type museum: "Sommige zullen sluiten, andere zullen openen, maar ik ben er absoluut van overtuigd dat het automuseum, als genre op zich, zal niet verdwijnen".
" Er is veel om over te praten in autonome voertuigen. Bovenal, dit zal de belangstelling voor historische auto's vergroten. Oudere mensen zullen zich de auto's herinneren die in hun jeugd met de hand werden bestuurd, terwijl jongere mensen uit nieuwsgierigheid zullen komen om die 'primitieve' machines te zien."
Het gezegde 'vernieuwen of sterven' is hier van toepassing
DEGENEN DIE NOG EEN GOEDE GEZONDHEID GENIETEN
Ondanks deze zorgwekkende trend van de afgelopen jaren, is de waarheid dat: Anderen van deze instellingen blijven goede spieren behouden en genieten van een goede gezondheid.
Het is het geval van Volo Automuseum , in Chicago , die in 1960 werd ingehuldigd in een enorme boerderij door de gram familie . Momenteel heeft het 33 gelijktijdige belichtingen waar ze te zien zijn Amerikaanse voertuigen uit de jaren 50 tot 80 en legendarische auto's uit film en televisie , zoals de Bluesmobile van The Blues Brothers of KITT van Fantastic Ride.
Een ander opmerkelijk geval is dat van het **Gilmore Museum, gevestigd in Hickory Corners (Michigan)**. Het opende zijn deuren in 1966, toen Donald S. Gilmore besloot om, op voorstel van zijn vrouw, zijn uitgebreide collectie auto's tentoon te stellen, waaronder een 1913 Rolls Royce, een Pierce Arrow uit 1920 of een Ford Model T uit 1927.
Vandaag de dag, het is het grootste automuseum in de Verenigde Staten, met bijna 400 tentoongestelde stukken over een uitbreiding van 36 hectare, verdeeld in verschillende vintage constructies, zoals een Silk City Diner uit 1941 of een Shell tankstation uit de jaren '30.
Recenter in de tijd is de Petersen Automotive Museum , opgericht in 1994 op **Wilshire Boulevard in Los Angeles** op wat ooit een warenhuis was, ontworpen door de Amerikaanse architect Welton Becket.
Drie jaar geleden werd het gebouw volledig opnieuw ontworpen en heeft momenteel meer dan 100 voertuigen te zien in zijn 25 galerijen. Onder zijn schatten bevinden zich Lightning McQueen van Cars, de Batmobile van Batman Returns, een Jaguar XKSS die toebehoorde aan Steve McQueen of een De Tomaso Pantera die eigendom was van Elvis Presley.
Buitenkant van het gerenoveerde Petersen Museum
Een van de laatste die zich bij de lange lijst heeft gevoegd, is de Simeone Foundation Museum die in 2008 opende in Philadelphia. Het is gericht op raceauto's en is bedacht door de gepensioneerde neurochirurg Frederick A. Simeone.
Het bestaat uit 65 auto's in de vaste collectie, naast andere aanwinsten voor tijdelijke tentoonstellingen. Enkele van zijn meest begeerde exemplaren zijn een Ferrari 250 Testa Rossa uit 1958, een Chevrolet Corvette Grand Sport uit 1963 of een Porsche 917LH uit 1970.
EN WAT IN SPANJE?
In lijn met de gegevens uit de Verenigde Staten wilden we weten waarom Wat is de situatie van dit soort instellingen in Spanje?
Hiervoor hebben wij contact opgenomen met de Stichting RACE die een verzameling klassieke voertuigen heeft die het aan het publiek blootstelt. Sinds die stichting ze hebben geweigerd bezoekgegevens te verstrekken vanwege het feit dat ze in "vakantieperiode" zijn, hoewel ze dat wel wilden benadrukken "Stichting RACE heeft geen museum maar een privécollectie, dat is niet hetzelfde".
Anders is het geval van Salamanca Automotive History Museum , waarvan het expositiecentrum een relevante bestemming in de stad is en blijft, het verkrijgen van een constante groei en het jaar na jaar toenemen van het aantal bezoekers. Van de 29.854 mensen die het in 2011 bezochten, is het zelfs gestegen tot 64.631 in 2017.