Rome in de zomer: coole plannen om het te overleven (en goed te leven)
STRAND
Ze zeggen dat het soms raadzaam is om afstand te nemen en perspectief te nemen en dan dichterbij te zijn. Ik zal lontano houden; zie buurman Zoiets gebeurt in Rome, omdat deze tijd van het jaar handig is om te ontsnappen naar de Tyrreense Zee , waar de stranden van Ostia of Fregene ze steken hun kop uit.
De eerste, verworpen door de Italianen in openbare bijeenkomsten (omdat het vies en slecht onderhouden was) en privé bewonderd met een zekere blos vanwege zijn vreemde aantrekkelijkheid , wordt gecontroleerd door de bekende mannen van eer. Zoals Joe E. Brown tegen Jack Lemmon zou zeggen in de laatste reeks van: Witte rokken en gek doen : "Niemand is perfect".
Rome, zomer liefde-haat
De andere, dichter bij Civitavecchia , behoudt een eeuwige charme omdat het de plaats is waar het einde van Het Dolce-leven . Het is moeilijk om te parkeren, maar daar zijn ze de beste hapjes (Italiaanse tapas) in de hele stad.
Ze beginnen om zes uur 's avonds, maar zet de wekker niet als je een dutje doet, want een persoon is al verantwoordelijk om het met een megafoon te verkondigen terwijl hij in zijn minitractor over het zand loopt. Alsof ik de molen of de melkboer ben . Een man uit een ander tijdperk die mensen aanmoedigt om een spritz met gebakken groenten te hebben in een relaxte sfeer. Het contrast is even magisch als verontrustend. Voor geheelonthouders, de opties natuurlijk aloë vera sap, grattachecca (populair dessert met handmatig gekrast ijs met stukjes fruit) of de chinotto (frisdrank gemaakt met bittere sinaasappel) zijn ongeëvenaard.
De laatste scène op het strand van Fregene
BERG
Een paar kilometer van de mammoetstad liggen de Colli Albani, ook gekend als Castelli Romani, een van de meest bochtige plaatsen waar de keizers de zomer doorbrachten, altijd op zoek naar water en vegetatie . Nemi, Frascati, Grottaferrata, Rocca di Papa of Castel Gandolfo (waar de zomerresidentie van de paus zich bevindt) zijn enkele van de belangrijkste. Het bijzondere is dat er geen kastelen zijn, maar hun middeleeuwse architectuur bovenop de bergen betekent dat ze van een afstand en met perspectief kijken (deze manier van kijken zal hen helpen in het leven) ze zien eruit als verdedigingswerken die de Italiaanse hoofdstad beschermen.
Koel af... in de buurt van de residentie van de paus
Meren, wonderbaarlijke terrassen met cafés, villa's en archeologische overblijfselen ze tekenen de contouren van een ideaal gebied om te ontsnappen aan de drukte. U kunt het geweldige gastronomische aanbod niet missen, vooral in Ariccia, frasquette truffel (oude tavernes met eindeloze houten tafels waar arbeiders wijn dronken en vlees aten). Onder hen allemaal, en ver van het historische centrum, staat de Selvotta , verborgen, alsof ze afstand doen van de nieuwe tijd, bang voor toerisme en aanpassing aan barre omstandigheden. Daar blijven ze als sterrengerecht de bucatini alla amatriciana met veel pecorino kaas (veel zouter dan Parmezaanse kaas).
Het wordt vergezeld van warm brood gemaakt in de stad Genzano. Het is ideaal voor vlees en, hoewel Italianen pasta niet met brood mengen, is het in dit geval een uitzondering omdat de overvloedige saus die op het bord achterblijft als de kruiden klaar zijn, perfect is voor het maken van de scarpetta (kleine boten in de Cañí-vocabulaire) . Het niet doen beledigt de eigenaar van het pand, gelegen midden in de natuur, buiten, omlijst door het geluid van krekels en een frisse en omhullende sfeer die je weghaalt van de hitte. Het is ook beledigend om het niet te begeleiden met witte wijn van Romanella (koud, koud, met een smaak halverwege druif en appel), en natuurlijk de porchetta en de fijn en fijn gesneden wilde ham. En aangezien de volgorde van de factoren het product niet verandert, onderstrepen dat hier de voorgerechten na de eerste gang worden gegeten uit angst dat het niet zal worden gewaardeerd zoals het verdient. Een beetje zoals de cocido maragato-stijl in Astorga. Als er nog wat over is, laat het dan over de soep gaan.
Bucatini alla amatriciana... HONGERIG
STAD
Het is perfect 's nachts, omdat de monumenten -en de doden- tot leven komen. Het staat vol met villa's - Pamphili, Ada, Torlonia - en uit bioscopen allemaal geopend, zoals die op Piazza Vittorio; vol daklozen en immigranten zonder wie Rome niet hetzelfde zou zijn; of de Cinema America Occupato, die er soms voor kiest om gratis klassieke films te vertonen in de muraglioni van de rivier, in de buurt van Castel Sant'Angelo. De meest verfijnde, en misschien wel aantrekkelijk voor de massa, is die van de tibereiland , de kleinste ter wereld, van waaruit het toegankelijk is via de oude Fabricio-brug en de Cestius-brug.
Plaatsnemen om ze aan de bioscoop te wijden
Voor operaliefhebbers is de Thermen van Caracalla ze zoeten hun rekken met functies uit een ander tijdperk: Turandot, M. Batterfly… Deze zomer, onder de Romeinse volle maan, zijn ze ook Elton John en Bob Dylan, een rocklegende dat blijft de kwellingen en zorgen van zoveel generaties uit de jaren zestig vertellen. Van onsterfelijke liedjes tot het recente 'Shadows in the Night', onder het toeziend oog van een ander spook misschien Alberto Sordy, die daar met zijn moeder woonde. "Ik ben niet getrouwd omdat ik geen vreemde in huis wilde halen", zei hij altijd.
In het midden van de Tiber een kleine openluchtbioscoop
Ik wil geen afscheid nemen zonder de Tiber, de slagader van de stad, de grootste in Italië na de Po en de Adige. Een rivier van meer dan 400 kilometer die door verschillende regio's loopt . Zijn cursus begon vanuit Toscane, maar Mussolini (geboren in Emilia Romagna) nam hem mee naar huis, naar de berg Fumaiolo, daar geboren te worden. Dat gezegd hebbende, niemand is perfect.
Trastevere terrassen
Zijn koers volgend, aan de ene kant van zijn oevers, naast het gebied van Trastevere en Porta Portese, verschijnt in deze zomerperiode een amalgaam van restaurants, pizzeria's, hamburgertenten, ambachtswinkels, trendy locaties en rondreizend tafelvoetbal. Een beeld, alleen 's nachts mogelijk, van licht, geur, smaak en kleur aan het water, dat ons roept, mist ons, vraagt ons de stad niet te vergeten, maar laat ons er niet bij daglicht naar kijken omdat hij weet dat we dat zouden doen. pijn lijden. De druppels die op ons gezicht spatten, vormen een navelstreng die niet wil breken, ondanks dat hij daartoe veroordeeld is. Zijn rimpel is niet meer mooi.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- De beste ijssalons in Rome
- Trastevereando in Rome
- Zomers naar Rome: met twee bolletjes - Van koffie tot ijs: we trappen Rome rond met bites - Rome met kinderen: veel meer dan ijs en pizza - Het beste ijs ter wereld
- Het beste straatvoedsel Rome (voor Romeinen)
- Ik, Rome
- Graffitisteden (naast Banksy)
- Roma Nuova: de moderne eeuwige stad
- 100 dingen over Rome die je moet weten - De beste plekken om te eten in Rome
- Plekken in Trastevere waar je geen enkele toerist zult vinden
- Rome Gids
Vergeet nooit de Tiber