Een explosie van kleur na het grijs dat ons de laatste tijd vergezelde
Een cirkel als symbool van de perfectie van de cyclus; bloemen om die cyclus en zijn evolutie te bevriezen in de wedergeboorte die de lente met zich meebrengt; en kleur, veel kleur, om te breken met dit grijs dat ons heeft omhuld door het leven op pauze te zetten. De nummer 32 van de Olite-straat, in de wijk Tetuán in Madrid, hij is knap geworden, heel knap, en de verantwoordelijken zijn het genie en de vitaliteit die voortkomen uit elk werk dat de handtekening draagt van Boa Mistura.
Ze schrijven op hun Instagram-account dat deze interventie, de eerste die ze hebben uitgevoerd na de quarantaine, voor hen is geweest “Het begin van een nieuwe cyclus. De lente van dit nieuwe normaal. Niets was logischer dan het moment in bloei te bevriezen, gekoppeld aan leven en vruchtbaarheid. Iets wat nodig is om een cirkel te sluiten en opnieuw te beginnen”.
Het begin van een nieuwe cyclus. De lente van dit nieuwe normaal
Een idee, dat van herboren worden, dat al voor de opsluiting was bedacht, toen ze aan dit project begonnen te werken. "Je moest die oneindige cyclus op een gegeven moment bevriezen en bloei, gekoppeld aan de lente, leek ons het meest symbolische moment”, legt Pablo Purone, een van de leden van Boa Mistura, uit aan Traveler.es.
En toen gebeurde het leven, of hield op te gebeuren zoals we het kenden, en kunst maakte die magie om perfect bij het moment te passen, in dit geval om terug te keren. "Vele keren de werken worden hertekend naarmate de tijd vordert. Stukken die met een betekenis zijn bedacht, muteren en passen zich aan het vitale moment aan, soms individueel van elk en soms collectief, zoals in dit geval”.
Daarom spreekt Purone in de voorwaardelijke over de titel van de muurschildering. "Zou kunnen worden genoemd" Nieuw Normaal . Hoewel, zoals gebeurt bij sommige Afrikaanse stammen waarin eigennamen muteren naarmate de persoon verschillende relevante vitale mijlpalen doormaakt, dit werk zou in de toekomst van naam kunnen veranderen als we door deze nieuwe en onzekere cyclus gaan”.
Wat niet zal veranderen, althans op korte termijn, is de breuk in het landschap die deze ingreep veronderstelt. “Het is een kloof van kleur en beweging in de monotone ritmes van de stad. In zekere zin verandert het het gebouw in een landmark, een referentiepunt in de buurt”.
Een kloof van kleur en beweging in de monotone ritmes van de stad
Purone beweert dat “De kans krijgen om een project van deze omvang uit te voeren in het centrum van Madrid is bijna ongewoon, dus het was meteen een 'ja ik doe' van onze kant”, toen de architecten die de vloeren van het gebouw rehabiliteerden het voorstelden. “Ze hadden de moed en visie om maak van de gevel iets bijzonders in de straat”.
En hij vond het leuk. Nogal. “Ik denk dat we uit zoveel negativiteit, angst en onzekerheid komen, dat het werk een stok tussen de spaken van dat wiel is geweest. Het is een vitaal, kleurrijk werk op straat, dat in deze maanden een verboden en 'gevaarlijke' plek was. Alle buren hebben haar op dezelfde manier omarmd als wij, deels denk ik omdat deze situatie ons op een soortgelijk emotioneel punt heeft gebracht.
Leven en kleur in de straten