"We moeten leren nuttig te zijn", advies van vader op zoon.
“Minari is een heerlijk kruid dat voor alles te gebruiken is: soep, kimchi…” legt de hilarische oma die speelt . uit Youn Yuh-jung in de film die de naam van die plant draagt, op zoek naar een plek bij de rivier waar hij kan ontkiemen.
Minari het zou een beetje zijn als de peterselie van alle sauzen in de Koreaanse versie. Een kruid dat gemakkelijk te planten is, royaal groeit en een zeer unieke smaak geeft. Een perfecte metafoor voor het gezin vertolkt door Minari, de film waarin de Zuid-Koreaans-Amerikaanse Lee Isaac Chung shot van jeugd- en jeugdherinneringen om na te denken over de realiteit van Aziatische immigranten en de afgezaagde Amerikaanse droom. Als zelfs die twee woorden vandaag zinvol zijn.
Omgeven door minari.
"Ik voel dat de Amerikaanse droom is zo verschillend voor elke persoon die in dit land woont, en we praten er zo veel over dat ik niet meer weet wat het betekent”, legt de regisseur uit via Zoom. “Als je mij vraagt wat de Amerikaanse droom is, weet ik het niet. Ik weet alleen wat dit land voor mij heel goed doet: meer gelijkheid en democratie creëren, vooral op een plek die zo raciaal divers is. In Los Angeles, waar ik woon en zo divers is, in een jaar zo moeilijk als dit, helpen families en gemeenschappen elkaar. Ik veronderstel dat dat is de droom waar Martin Luther King het over had, dat is de droom waar ik het over wil hebben en degene die mijn ouders naar de VS trok.”
Door film en literatuur zijn we zo gewend aan die droom, dat de geest van ambities wordt gezocht in steden, in steden van succes, in New York, in Los Angeles, in Boston, dat de vastberadenheid van deze vader van familie (gespeeld door Steven Yeun) in slagen door vanuit het niets een boerderij te runnen in het midden van de vlaktes van de Ozarks, Arkansas, we zijn verrast. Hoe het zijn vrouw schokt, hoe het zijn kinderen schokt. Het zijn de jaren 80. Het stel woont al jaren in de VS, hun kinderen zijn geboren in Californië, van daaruit gaan ze naar het hart van het land, om geld te blijven verdienen als kippenseks terwijl hij dag en nacht Koreaanse producten verbouwt.
Je hebt Steven Yeun gezien in 'Okja' of 'The Walking Dead'.
Na tientallen jaren van het verbieden van Aziatische immigranten, zagen de jaren tachtig een hausse in de aankomst van Chinese en Koreaanse bevolkingsgroepen. In dat decennium kwamen er elk jaar 30.000 Zuid-Koreanen naar de VS, wordt genoemd in de film. En Jacob, de vader van dit gezin, ziet de zaak duidelijk. Al maakt de aarde het je niet zo makkelijk.
Minari's verhaal is gedeeltelijk het verhaal van Lee Isaac Chung. Op veel manieren. Zijn Zuid-Koreaanse immigrantenouders verhuisden hem en zijn zus ook, Van Californië tot Arkansas de landelijke droom van de vader volgen. Voor hem, weinig dan, was dat landleven, van vrijheid puur plezier. Zelfs in die hoek van het land waren ze een raciale en culturele eigenaardigheid. Maar de film is ook het najagen van zijn eigen droom, die van filmregisseur. Na jaren in de industrie, verschillende films van gemengd en bescheiden succes, was Chung klaar om op te geven, de handdoek in de ring te gooien, toen hij besloot het advies van Willa Cather: "Hij zei dat zijn werk begon toen hij stopte met het bewonderen van anderen en begon te herinneren."
Vroeger (en nu) was (en is) het platteland.
Chung begon te herinneren en die herinneringen werden omgezet in dit delicate verhaal, heel subtiel, gevoelig en enorm lichtgevend, gecamoufleerd en geïnspireerd door die vlaktes, die vruchtbare landen van de immense Ozarks. Dit plateau (of bergen) van meer dan 120.000 km2 strekt zich uit tussen Oklahoma, Arkansas en Missouri. De regisseur groeide op in Lincoln, Arkansas, en wilde zo dichtbij mogelijk filmen, maar uiteindelijk ze vonden het perfecte stuk land in het nabijgelegen Tulsa, Oklahoma, waar hij de aanhanger of stacaravan heeft geplaatst waar het gezin verblijft, ouders, twee kinderen en die grootmoeder die onlangs uit Korea is aangekomen, beladen met kruiden en minarizaden, dat prachtige kruid dat zich overal aanpast en royaal groeit. Pure Amerikaanse droom.
Het kleine gezin.