Salon Asnières-sur-Seine vandaag
Metalen klinknagels en een zeildoek markeerden het begin van een nieuw tijdperk voor Louis Vuitton en voor iedereen die van de wereld van reizen en mode houdt. De toename van sneltreinen en de popularisering van het gebruik van de stoomboot zorgden ervoor dat mensen meer en beter gingen reizen - laten we niet vergeten dat in 1873 De reis om de wereld in 80 dagen werd gepubliceerd, het werk van Jules Verne dat zo goed het gevoel weergaf van een leeftijd die gretig was voor exotisme - dus ontdekkingsreizigers, levensgenieters en estheten van allerlei pluimage (hoewel vooral de hogere klassen) begonnen stevige en elegante koffers en koffers die hen in staat stelden om op avontuur te gaan in tijden waarin het label verschillende kleding nodig had voor lunch, thee, diner...
Terwijl de concurrenten hetzelfde oude ding bleven doen, Louis viel op door deze verandering in details en creëerde een emblematisch product dat trends heeft gezet zonder zijn DNA te veranderen. in 165 jaar geschiedenis.
Modefoto uit de jaren 60 op het Mistral-perron, een luxe trein die Parijs en de Côte d'Azur met elkaar verbond
Condé Nast Traveler heeft het voorrecht gehad om zich te verdiepen in wat was zijn huis aan de rand van Parijs? en blader (met toestemming) door hun zwart-wit familiefoto's, evenals de mogelijkheid om neem een van de mythische bloembakken in handen, die doosjes die de zakenman ontwierp om bloemen te sturen als dank aan zijn trouwe klanten.
Maar, Waar kwam meneer Vuitton vandaan en hoe kwam hij in dit kleine landhuis in Asnières-sur-Seine terecht? De oorspronkelijke Vuitton vestigde zich hier met zijn gezin in 1859, vijf jaar na de opening van zijn eerste winkel in de Franse hoofdstad.
Het duizelingwekkende succes van zijn creaties dwong hem om meer ruimte te zoeken in dit kleine stadje, dat later de stad overspoelde en dat toen op korte afstand lag. Het voordeel was duidelijk: de ligging naast de rivier maakte het mogelijk om goederen, zowel grondstoffen als reeds gemaakte koffers, te vervoeren in directe verbinding met het Gare Saint-Lazare , dicht bij de winkel in de rue des Capucines.
Verblijf van het huis Asnières-sur-Seine met een portret van Louis Vuitton gemaakt door Yan-Pei-Ming
In het bovenste deel van het atelier, geïnspireerd door de futuristische stijl van de Eiffeltoren en zo open en helder dat het niets te maken had met de benauwende werkplaatsen van de stad, vestigde Louis zijn huis. Het is echter noodzakelijk om verder terug te gaan om het traject van een man die, hoe kan het ook anders, een reis voor het leven uittekende.
was geboren in Anchay, in het Juragebergte , binnen een familie die al generaties lang timmert. Als dertienjarige puber begon hij uit noodzaak aan een pelgrimstocht te voet die hem van dit bergachtige gebied tussen Zwitserland en Frankrijk naar Parijs bracht , waar hij in 1837 aankwam na twee jaar van vitale en arbeidsleertijd.
De lichtstad bood toen, zoals Chopin in een persoonlijke brief schreef, de grootste luxe en de grootste armoede. Onze jonge hoofdrolspeler hij ging werken in de werkplaats van mijnheer Maréchal, in de rue Saint-Honoré, gewijd aan het inpakken van reizende aristocraten.
Het was dit werk dat Louis ertoe bracht... een relatie opbouwen met die hogere klasse die in de toekomst uw klantenkring zou zijn , waardoor de stukken een symbool van sociale status worden waarin beroemdheden zoals Paul Poiret en Sarah Bernhardt.
In feite was het Eugenie de Montijo , keizerin en liefhebbende echtgenote van Napoleon III, een van de eersten die haar savoir faire vertrouwde. Deze fase stelde hem in staat om zich die veelzijdige koffers voor te stellen die zich zouden aanpassen aan de behoeften van de meest elegante reizigers.
Laten we niet vergeten dat in die tijd dames droegen tot vijf verschillende jurken per dag (en welke jurken, hoepelrokken inbegrepen). Door de structuur van koffers, van binnen en van buiten goed te kennen, ontstonden creaties zoals de kledingkast, ontworpen voor degenen die lange reizen per boot maken en met de dubbele functie van koffer en kleerkast.
Voordat Vuitton op het toneel verscheen, hadden de koffers een gebogen deksel zodat de regen eraf zou glippen: aan hem hebben we die te danken met een plat deksel, gemakkelijker te stapelen en met een voering zodat het hout niet opzwelt door tot vochtigheid. Hij was ook de maker van het onschendbare slot, dat door al zijn prototypes wordt gedeeld.
Omslag van de Louis Vuitton-catalogus uit 1901 in het Engels
Het huis van Asnières-sur-Seine is geen museum en lijkt er ook niet op. Het gaat maar een paar keer per jaar open voor publiek, op zeer exclusieve basis, en het ziet er nog steeds uit zoals het ooit was: een thuis. Tot de jaren 60 woonde hij hier Josephine, de vrouw van George Vuitton, zoon van Louis.
afstammelingen houden van Patrick-Louis Vuitton , de achter-achterkleinzoon van Louis, die in november 2019 stierf, is diep gehecht geraakt aan dit familiebezit, waarvan het decor inspireerde tot *enkele details van de lente/zomer 2020-collectie van Nicolas Ghesquière.
Naast de knetterende open haard –die niet origineel is, maar een replica– drinken we een kop koffie en wandelen we door de avonturen van de familie en de firma. was de ambitieuze George (1857-1936), die het bedrijf leidde, die breidde dit huis uit en transformeerde het in een art nouveau herenhuis met veel decoratieve details geïnspireerd op de Japanse cultuur.
huis gevel
De meubels en lijstwerk hebben geen randen en tonen zachte vormen uit de natuur. Ze worden ook gewaardeerd in de prachtige glas-in-loodramen met bloemmotieven, het werk van een lokale kunstenaar.
George werd opgeleid in Engeland en aan hem hebben we te danken de Monogram print, die hij in 1896 bedacht om kopieën door concurrenten te voorkomen, een plaag die het bedrijf vanaf het begin heeft geleden.
Toen gebruikers hun bagage met hun eigen naam personaliseerden, besloot George Vuitton dat ze dat maar beter konden doen... met die van zijn vader. Hij stierf in 1892 zonder ooit te hebben gezien hoe de initialen LV een van de krachtigste logo's in de geschiedenis van design werden.
Louis Vuitton Huisbureau
Louis heeft de beslissing van zijn zoon misschien niet helemaal begrepen, maar dat was het zeker een hit van effect die onze dagen heeft bereikt het doorlopen van mijlpalen van stijl zoals de producties met modellen in Vogue in de jaren 50 en 60, het sterrenstelsel van de jaren 70 en 80 uitgerust met de stukken van het huis of de mythische modellen van de jaren 90 gekleed in LV van top tot teen door het werk en de gratie van Marc Jacobs.
Artiesten zoals Murakami hebben ook met het concept gespeeld en Nicolas Ghesquière claimde het opnieuw in de Petite Malle borsttas uit 2015. De samenwerking van Kim Jones met Supreme of de toevoeging van Virgil Abloh voor mannen zijn ze al modegeschiedenis, die langgerekte schaduw van die adolescent van nederige afkomst die de koffers van de rijken pakte.
Als George zijn hoofd ophief, zou hij zien dat dit probleem - dat zijn climax bereikte in de jaren '90 met de introductie van logomania in de rapcultuur door Dapper Dan in Harlem– tot op de dag van vandaag, hoewel het bedrijf, net als anderen, weet te profiteren van het ironische spel.
Buitenkant van de fabriek van Asnières-sur-Seine
In lijn met andere iconen van luxe, behoudt Vuitton een deel van zijn identiteit door een service te bieden die dicht bij de klant staat. Speciale commissies verdienen vaak een bezoek aan de fabriek in Asnières, een magische plek waar zo'n tweehonderd ambachtslieden tot op de millimeter voor elk detail zorgen. Ze kennen maakt deel uit van de ervaring en er is zelfs een traditie dat wie de bestelling plaatst, kan de laatste nagel raken.
Meestal is de vakman die aan een klus begint ook degene die hem afmaakt, het is geen ketenproces. Onder de geur van hout - populier, licht en elastisch, beuken, homogeen en gemakkelijk te bewerken, en okoumé, licht en zacht - worden enkele curiositeiten ontdekt.
Bijvoorbeeld ze gebruiken gelijmd katoen om de stukken te plakken in plaats van metaal, zodat het eindproduct niet zo zwaar is.
Een van de speciale bestellingen
Louis Vuitton heeft zestien ateliers in heel Frankrijk , maar het is in Asnières waar ze zich met lichaam en ziel wijden aan die stukken die zijn afgestemd op de specifieke behoeften van de klant (heel specifiek, zo niet, vraag het Ferran Adrià, die naar hen toe kwam zodat zijn keukengerei beschermd reisde).
Elke bestelling vereist vier maanden tot een jaar werk en wie het geluk heeft deze werkplek te bezoeken, kan ook een kijkje nemen in de geschiedenis van het bedrijf. De tijdcapsule Het is een fragment van de tentoonstelling die de wereld rondreist en de rondleiding door het huis laat zien: van het kofferbed voor lange reizen tot uiterst zeldzame eigentijdse stukken, zoals de jewel bag van Yayoi Kusama, met ruimte voor andere rariteiten, zoals de parfum landmarks Sur la Route en Turbulences.
Pure geschiedenis van de reis en de kunst van het goed doen.
*Dit rapport is gepubliceerd in de nummer 136 van het Condé Nast Traveler Magazine (februari). Abonneer u op de gedrukte editie (11 gedrukte nummers en een digitale versie voor € 24,75, door te bellen naar 902 53 55 57 of via onze website). Het februarinummer van Condé Nast Traveler is beschikbaar in ** de digitale versie om ervan te genieten op uw favoriete apparaat. **
George Vuitton en Joséphine Patrelle met hun kinderen