Twee vrouwen na een bombardement, Poble-Sec, Barcelona, 14 maart 1937
Het rode doosje in dit verhaal bevatte geen chocolaatjes, het bevatte honderden ongepubliceerde foto's van een periode uit onze geschiedenis, die van de burgeroorlog, waarvan we vaak denken dat we er niet meer over kunnen vertellen, maar waarover we steeds weer een nieuw randje ontdekken. In dit geval komt het in de vorm van Afbeeldingen van fotograaf Antoni Campañà en velen van hen zijn te zien in de tentoonstelling oneindige oorlog dat hij Nationaal kunstmuseum van Catalonië heet welkom de 18 juli.
Tijdens de oorlog, Campañà klampte zich vast aan zijn camera om te overleven. Geef een beeld van wat er gebeurde als een manier om op de been te blijven in een wereld die instortte. Zonder zelfcensuur. Geen concessies aan beide kanten.
Barricade. Ziekenhuisstraat, Barcelona, 25 juli 1936
Door meer dan 5.000 afbeeldingen militievrouwen, vluchtelingen die in 1937 vanuit Malaga naar Barcelona kwamen, de ruïnes achtergelaten door de bombardementen, de begrafenis van Durruti, de tentoonstelling van de mummies van de Salesas-nonnen op de Paseo de Sant Joan, de terugtrekking van het republikeinse leger of Franco-parades.
Toen de putschisten de oorlog wonnen en eindigden, de fotograaf nam honderden van deze foto's en stopte ze in de rode doos, waar ze verborgen bleven tot de familie vond ze in 2018, bijna 30 jaar na zijn dood.
Nu brengt het Museu Nacional d'Art de Catalunya meer dan 300 foto's van Campañà samen in The Infinite War, een groot aantal van hen ongepubliceerd (zelfs niet de auteur zelf had ze gedrukt) en allemaal van grote artistieke kwaliteit en historisch belang.
De tentoonstelling zal verschillende facetten van de fotograaf belichten, hoewel zal zich vooral richten op het werk dat hij deed tijdens de burgeroorlog. De meeste afbeeldingen komen van Campañà familiefonds, die bij het museum 63 foto's uit het picturistische stadium van vóór het conflict heeft gedeponeerd.
Chaos na de bombardementen, Barceloneta, Barcelona, 29 mei 1937
En het is dat toen Campañà begon met fotografie, hij opviel door zijn picturistisch werk, een facet waarvoor hij wereldwijd werd onderscheiden en dat al deel uitmaakte van de eigen collectie van het museum als vertegenwoordiger van het Catalaanse picturalisme.
Diagonalen, gehakte en gedurfde frames ze worden zijn bondgenoten om de realiteit vast te leggen, je werk sneller en directer toen het zijn beurt was om de verschrikkingen van de burgeroorlog te portretteren.
Vluchtelingen uit Malaga in het Montjuïc-stadion, februari 1937