'Mallorca', van María Forteza, een ongekend juweeltje.
"Mallorca waarvan de schoonheid zo vaak werd gezongen door dichters...". Zo heet de korte film Mallorca, door Maria Forteza. Geschoten tussen 1932 en 1934, en recentelijk gelokaliseerd bij de Spaanse filmbibliotheek, zou het kunnen de eerste geluidsfilm geregisseerd door een vrouw in Spanje. En je kunt het zien op het kanaal #DoréEnCasa tussen 5 en 8 mei.
Gemonteerd op een boot, op een cruise die de Middellandse Zee oversteekt, het anker weegt, de golven breekt en de kliffen van het Balearische eiland bereikt. Eenmaal in de haven, de Forteza-kamer komt binnen via de statige poort van Palma, loop door de straten van de Joodse wijk, de Almudaina, de kathedraal, de promenade met palmbomen, de haven, de patio's... En later gaat het verder langs de kust met de kleine vissersboten, door de baaien of natuurlijke havens, de bergen, de steile kust... Vandaag, wanneer we niet kunnen reizen naar Mallorca het is leuk om haar te zien zoals ze was in de jaren 30: zonder massatoerisme, weinig auto's, grote kuddes schapen...
Palma de Mallorca in de jaren '30.
María Forteza regisseerde het, volgens de proloog, als een eerbetoon aan Isaac Albéniz, de componist en pianist dat hij al een van zijn partituren aan het Balearen had opgedragen.
“Aanbieding: Verleid door de voortreffelijkheid van uw kunst, reizen we, opgewonden, de route die rusteloosheid voor ons heeft uitgestippeld, verlangend naar uw onsterfelijkheid. Daarom, als een vurig en eenvoudig eerbetoon, wij bieden uw onvergankelijke herinnering deze kleine cinematografische werken aan geïnspireerd door de esthetiek van je muziek”, lezen de eerste posters.
Daarna beginnen de beelden, een voice-over en muziek. Die beelden die dezelfde inspiratie zoeken die Albéniz in zijn tijd vond. Zeven minuten en veertig seconden die in 1982 in de Spaanse filmbibliotheek arriveerden en dat ze, om het nu te kunnen zien, gelukkig een paar dagen voor de opsluiting waren gescand. Ondertussen gaat het onderzoek verder naar de film die het eerste geluid zou kunnen zijn dat door een vrouw wordt geregisseerd, vooruitlopend op de wilde kat, **door Rosario Pi (1935), ** een andere baanbrekende filmmaker, herkende ze, ja, hoewel niet zoveel als ze zou moeten.
María Forteza, de eerste vrouwelijke regisseur van een geluidsfilm: 'Mallorca'
Het probleem bij het vinden van meer informatie over het filmen van Mallorca en María Forteza? Het gebruikelijke. “Zijn naam komt niet voor in de pers van die tijd. Niemand in de kringen van de geschiedenis van de Spaanse of Balearische cinema lijkt het te kennen of in een context te plaatsen”, zegt Josetxo Cerdán, directeur van de Spaanse filmbibliotheek. “Het weinige onderzoek dat we hebben kunnen ontwikkelen, onderstreept wat feministische geschiedschrijving en theorie al tientallen jaren onderstrepen: vrouwen zijn uit de geschiedenis gewist. En in het geval van María Forteza lijkt dat letterlijk te zijn gebeurd: zowel uit de geschiedenis van de Spaanse cinema als uit de sociale geschiedenis is gewist waarmee we online toegang tot diverse bronnen kunnen reconstrueren”.
Ook hebben ze voorlopig geen records gevonden over filmen of productie. Dat zou kunnen betekenen, zeggen ze van de Filmoteca, dat maar heel weinig mensen de film zagen buiten de promotors ervan. Een andere reden waarom de film in de vergetelheid raakte, werd aan de kant geschoven en tot nu toe zou niemand de naam María Forteza hebben gehoord. Gelukkig is de Filmoteca vastbesloten om meer gegevens te verzamelen en het onderzoek voort te zetten. En terwijl iedereen we kunnen in de jaren 30 rondlopen op Mallorca film kijken op #DoréEnCasa.
Isaac Albéniz, een ander verliefd op Mallorca.