Jeremy Irons, een gelukkige eenzame bezoeker van El Prado.
“Kunst haalt het stof uit het dagelijks leven”, Pablo Picasso zei een keer en Jeremy Irons herhaalt het nu in de documentaire Schilders en koningen van de Prado (in theaters 9, 10 december en 23 januari ) . Kunst is onze gemeenschappelijke taal, het maakt geen onderscheid tussen talen of landen, het verenigt vooral verschillen en het Prado Museum, viert dit jaar zijn tweehonderdste verjaardag, Het is een duidelijk voorbeeld van die alliantie dankzij de schoonheid en de weerspiegeling van verleden en heden.
Geregisseerd door de Italiaan valeria parijs en verteld door de onmiskenbare stem (en gezicht) van de Britse acteur Jeremy Irons, Pintores y reyes del Prado biedt een andere historisch-artistieke wandeling door de galerijen en gangen van de kunstgalerie van Madrid. beginnend met Carlos V en zijn toewijding aan het schilderij waarvoor hij opdracht heeft gegeven Titiaan, De Glorie, degene die hij bewonderde en waarin ze de oorsprong van een unieke kunstcollectie in de wereld traceren.
200 jaar kunst.
Titiaan wordt vaak aangeduid als "de vader van het Prado". De Venetiaanse schilder was de eerste die verliefd werd op de Spaanse vorsten. Te beginnen met Carlos V, gevolgd door Felipe II. Van hem gaven de koningen de opdracht tot schilderijen van andere soortgelijke Venetiaanse renaissancekunstenaars. De Trastámara, de Habsburgers, de Bourbons Ze waren grote kunstverzamelaars, ze kochten, gaven opdracht en lieten zich fotograferen om hun paleizen te versieren, die sporen die ze voor eeuwig in leven lieten. En uit deze vruchtbare relatie tussen schilders en koningen werd het Prado Museum geboren, ingehuldigd op 19 november 1819 onder het bewind van Fernando VII.
1.700 tentoongestelde schilderijen en een catalogus van meer dan 7.000 maken het Prado in een van 's werelds grootste musea, een kunstgalerie die de geschiedenis van de kunst herziet dankzij de investering voor het plezier, voor ijdelheid en voor het prestige van de Spaanse monarchie, vertelt Jeremy Irons, wiens vertelling is gearticuleerd uit scènes, anekdotes, gegevens die niet altijd een noodzakelijkerwijs chronologische volgorde volgen.
Goya is een van de hoofdrolspelers van de documentaire.
De acteur uit Lolita of The House of the Spirits loopt alleen en gelukkig door de galerijen van het museum en stopt bij de schilderijen die door andere gasten in de documentaire worden benadrukt, zoals Miguel Falomir, directeur van het Prado; De architect Norman Foster; curatoren, historici van de instelling en vijf vrouwen buiten haar, maar emotioneel heel dichtbij, de danseres Olga Periket, de fotograaf Kleine Pilaar, ik decorontwerper Helena Pimenta, Laura Garcia Lorca, voorzitter van de García Lorca Foundation en Marina Saura, actrice en dochter van de schilder Antonio Saura, die zich de wekelijkse bezoeken met haar vader herinnert sinds ze een kind was.
De emotionele vereniging van bezoekers met het museum en met de kunstenaars die het huisvest is veel belangrijker dan de waarde op zich, zegt de documentaire door de stem van Irons. Alle geïnterviewden kiezen hun favoriete werk of proberen er maar één uit te kiezen. Van de afdaling, van der Weyden; naar The Lavatory, door Titiaan; Goya's executies of degene die Dalí koos toen Jean Cocteau hem vroeg wat hij zou redden van het museum als het in brand zou vliegen. "Ik zou de lucht met me meenemen, met name de lucht in De meisjes van Velazquez dat is de beste luchtkwaliteit die er is”, antwoordde hij.
Irons, een luxe verteller.
Velazquez en Goya Zij zijn de hoofdrolspelers van de documentaire. Ook Rubens, El Greco, El Bosco, Ribera, Zurbarán. Hoewel Francisco de Goya y Lucientes onder hen allemaal opvalt als een invloedrijke kunstenaar en omdat de kunstgalerie huizen 932 van zijn werken, de grootste collectie ter wereld
EN DE VROUWEN?
Onder de 1.700 tentoongestelde werken er zijn maar zes of zeven vrouwen, zegt een van de conservatieven. Een paradox: in het privéleven waren ze opgesloten, in de kunst waren vrouwen en hun lichamen een fascinatie. Onder die artiesten is Clara Peters, stilleven pionier; Y Sophonisba Anguissola, die een dame was van koningin Elizabeth van Valois, en aan wie het Prado dit jaar samen met Lavinia Fontana een tentoonstelling wijdt ter gelegenheid van het tweehonderdjarig bestaan.
De lucht in 'Las Meninas' is de beste ter wereld, zei Dalí.
VERLEDEN, HEDEN EN TOEKOMST VAN HET MUSEUM
Een ander thema dat de ruggengraat van de documentaire vormt, is de uitbreiding ervan in de Zaal van de Koninkrijken, in het Buen Retiro-paleis, Van waar Jeremy Irons spreekt, een enorme lege ruimte die oorspronkelijk een plek was voor feesten, dansen en internationale recepties, versierd met schilderijen om de bezoekers te fascineren en die binnenkort zijn pracht zal herwinnen in een project genaamd Hidden Trace, ondertekend door Lord Norman Foster en Carlos Rubio, dat geeft nog meer leven aan dit museum dat "deel uitmaakt van de identiteit, geschiedenis en het gezinsleven" van Madrid.
9 december in de bioscoop.