Het drama van stekkers in hotels
"Ik knoop mijn schoenen vast en ben ongelukkig", schreef Cortázar. Of zoiets. Ongeluk schuilt achter de kleine dingen . Trauma's en drama's verschuilen zich achter de groten, maar ongeluk, authentiek en onverklaarbaar ongeluk, is de erfenis van kleine dingen: vuile schoenen in de metro, van een pastagerecht uit het verleden of een ontbrekende plug.
Stekkers. Het zijn kleine en lelijke gadgets, maar in staat om onze stemming te beheersen. Het hangt van de stekker af of we de mobiel opladen om die WhatsApp te ontvangen (of niet) die we verwachten (en uiteindelijk schrijven we zelf), dat we zulke teksten op tijd kunnen bezorgen en dat we ons haar drogen en zien er niet uit als verlaten puppy's.
Hier zijn vijf hotel-plug-situaties die ons gek kunnen maken. Ze nemen ons mee uit
ENKELE STEKKERS
In de EBM (Era of the Waning Battery) waarin we leven, is dit een goed idee. We hebben ze in handen nodig. En we vragen er niet om de tien meter gangpad, want dat is gulzigheid. Nou ja, dat vragen we.
SLECHTS GELEGEN
Zo erg als schaarste is het gebrek aan oog . Waarom wil ik tien stopcontacten aan die lamp die ik niet bij het raam ga aandoen en geen op de werktafel waaraan ik moet worden vastgeketend?
VERBORGEN
Soms wil je Sherlock bellen (idealiter in Cumberbatch-versie) om erachter te komen waar ze in godsnaam de stekker in hebben gestopt. Ze staan meestal achter een zwaar bed . In dat geval moet je iemand bellen die aan crossfit doet (of misschien Cumberbatch kan) om het te verplaatsen en kunnen we alles aansluiten wat moet worden aangesloten.
NAAR ELKE BESTEMMING, ZIJN GATEN
Soms ligt de verantwoordelijkheid bij het hotel en soms niet. Ons etnocentrisme dwingt ons te denken dat de hele wereld is aangesloten op twee kleine ronde gaatjes. Grote fout. Omdat we zo gereisd zijn: waarom bewaren we niet alle adapters die we hebben verzameld/stelen/gekocht? van al onze reizen? Ze bezetten niet en we hoeven er niet voor te bedelen bij de receptie. Ga ook niet naar Radio Shack om er een te betalen, wat een sabelmarterjas . Er zijn tijden dat we onze lieve moeder zouden verkopen voor een adapter.
EEN DRAAGBAAR STATION MET STEKKERS NAAR GOGÓ?
Er zijn mensen die op de hoogte zijn van de EE (Socket Shortage) die met haar reizen, maar ik vind dat het werk aan de hoteliers moet worden overgelaten. We hebben de vaatwasser niet naar het huis van een vriend gebracht voor het avondeten. Nou, dat: wat vinden ze ervan? Bovendien neemt een station daarvan wat een paar schoenen in beslag. Hoewel die schoenen overblijven als We kunnen die WhatsApp waar we op wachten niet lezen omdat onze mobiele telefoon geen batterij heeft.