De decoratieve excessen zijn voorbij
“Eenvoud is eigenlijk heel ingewikkeld.”
Dit zijn de woorden van Sir Jonathan Ive, executive vice president of design bij Apple en de grote witte hoop in Cupertino zodat de manzanita-boot rustig door het brandhout van onze creditcards blijft varen. Om onszelf te situeren, deze man is de ontwerper achter de iMac, de iPhone, de iPad. of de witte koptelefoon die aanwezig is in elke verdomde Starbucks op de planeet . Voor ontwerpers van over de hele wereld is Ive "hun" Ferran Adrià. Het ware genie. Bekroond tot Royal Designer for Industry door The Royal Society of Arts en geestelijk erfgenaam van Dieter Rams, zijn invloed gaat verder dan schermen en draden . Veel verder.
“Als een object goed is ontworpen, verbind je je ermee . Je moet alles wat overbodig is, alles wat niet belangrijk is, wegstrepen. Het minder wordt meer toegepast op technologie heeft de manier veranderd waarop we ons verhouden tot de objecten die ons elke dag omringen. Het heeft alles veranderd. En op de een of andere manier kan ik het niet helpen, maar zie een verband (verbindingen, altijd verbindingen), een draad die zijn onmetelijke invloed verbindt met alles wat er in de restauratie met design is gebeurd gedurende de laatste tien jaar.
EEN VIERKANT PLAAT?
Vóór de Noma, de crisis, de tweede merken van grote chef-koks, de lijsten zonder te wachten en de menu's van twaalf dollar, verspilde de sector enthousiasme, pasta en een "bigger than life" die leidde ons tot het creëren van weelderige 'gastronomische ruimtes' waar luxe de boodschap was : vergulde, oncomfortabele rococo fauteuils, zwarte (zwarte!) muren, lampen van Starck en praal tot cascoporro.
Gelukkig eindigde dat allemaal, de sector interesseerde zich niet langer voor financiën en entertainment en alleen koks bleven over. Zoals we hier al aangaven: “Deze nieuwe luxe vervangt praal en goud voor hout, ruimte en naaktheid. Deze Scandinavische stijl ontvlucht het uitbundige en wil indruk maken zonder te verblinden. De verbinding met de persoon door natuurlijke materialen (hout, steen, huid) en een podium dat zich niet voordoet als je kathedraal, maar je thuis” . De race om authenticiteit en minder is meer had de restauratie en ook het ontwerp bereikt. En juist het design van restaurants is wat de Britten elk jaar belonen Restaurant & Bar Design Awards : de 'Oscars' van restauratieontwerp.
Een terugkeer naar de natuur
Het is de vijfde editie van enkele awards die de beste ontwerpers, architecten en interieurontwerpers belonen en die, kijk wat een toeval, vorig jaar een Spaans restaurant hebben gekroond: A Cantina, in Santiago de Compostela (ontworpen door Estudio Nómada). Het is interessant om de projecten te zien die zijn geselecteerd voor de prijzen van 2013 (ze mislukken in september) en te analyseren hoe ze de trends en ruimtes weerspiegelen van hoe bars eruit zullen zien, restaurants en eethuizen waar we verliefd werden ; waar we nieuwe vrienden zullen ontmoeten en een aantal onvergetelijke vriendinnen zullen vergeten.
Maar voordat je naar het appèl gaat onze 25 favorieten , laten we gaan met wat wel en wat niet in restaurantontwerptrends.
DINGEN DIE JA zijn
- Buiten tafelkleden. Dit is al meer dan een trend. Naaktheid is op tafel gekomen en grootheden als Quique Dacosta, Nerua, Coque, Ricard Camarena, Dos Palillos, Koy Sunkha, 41º of Tickets aankleedtafels zonder draad.
- Organische materialen. Hout (veel hout!) en edele materialen zoals beton en kaal microcement. Schoolborden waar de mensheid het overneemt van plasmaschermen in onze kleine hipsterharten. Krijtborden waar het menu en de wijnen worden begeleid met bloemen, krijt en leuke zinnetjes.
- Thuis beter. Het lijkt erop dat de nieuwe restaurants heel hard gaan voor die (prachtige) intentieverklaring van de meester Rafael Azcona "Like away from home overal". De bars willen je thuis zijn en dat vertaalt zich in planten, gerechten van je oma en open keukens. Alles in familie.
- Muziek. Maar muziek, geen lawaai. Voorbij zijn de dagen van dj's (nou ja), chill en chunda-chunda. De multicultubars die komen, maken plaats voor jazzplaten, vinyl aan de muren en after-dinner op het ritme van Jamie Cullum.
DINGEN NIET
- Balinees bed. De Ibiza-decoratie, de witte bedden, de polyester-destructie, de schurkenlounge en de ijsemmers met gewone champagne (ahem) hebben, godzijdank, hun dagen geteld. Gutti Nee. Quique Gonzalez ja.
- Lage tafels. Op een gegeven moment legde een genie van een binnenhuisarchitect, aangeraakt door de toverstaf, die verwrongen en ongemakkelijke mode van lage tafels en fauteuils op. Dingen uit India, de Taj Mahal, oosterse inspiratie of wat dan ook. De horror.
- Zeldzame kopjes, zeldzame gerechten. Zwarte champagneglazen (welke kleur krijgt de wijn?), vierkante borden, of de meest absurde, stomme en angstaanjagende uitvinding van de mens: de koffiekop zonder handvat.
-Audrey Hepburn. Je bent zo schattig, Audrey. Maar genoeg om naar je Warhol-versieblad te kijken. Werkelijk.
_ GALERIJ: hier zie je de mooiste restaurants ter wereld (volgens ons) _.
Dit Ja