Kreta en haar opgewonden vrouwen
Je moet weten hoe je het begin van de reizen moet kiezen. Dit begint voor een vrouw van marmer en brons, in Griekenland. “Je moet niet reizen waar de Romeinen niet zijn geweest” , zoals Carlos Navarro Antolín in een perfecte zin schreef.
we kijken naar iemand enigszins speciaal (marmer en brons?) en heel populair: Artemisa. We staan voor haar, met onze sandalen en onze mobiele telefoon in de hand, in de Archeologisch Museum van Chania.
We kijken naar de tederheid van de ronding van het lichaam, de plooien van de kleding en denken aan het moment waarop archeoloog Vanna Niniou-Kindeli ontdekte het, samen met een Apollo, in 2016 in de oude stad Aptera dat is slechts een uur van waar we zijn.
voor een paar ogenblikken we reizen zo ver terug in het verleden met deze klassieke beroemdheid dat we vergeten de foto te maken. Dan gaan we terug en klikken.
Artemisa en Vanna zijn de eerste vrouwen die ons vergezellen op deze reis door West-Kreta. Er zal meer Kreta zijn en er zullen meer energieke vrouwen zijn. Er kan niets fout gaan.
Dit jaar is atypisch; met minder bezoekers zijn de stranden rustiger, is reserveren bij restaurants niet nodig en bieden hotels betere tarieven.
Bovendien, zoals Vanna's dochter ons vertelt en een andere van de protagonisten van dit artikel, die we al zullen kennen: "Alle kleine bedrijven zijn zo enthousiast om te werken, om mensen aan hun tafels en in hun winkels te zien, om ze gelukkig te zien...".
Vana Niniou-Kindeli ontdekte dit standbeeld van Artemis in 2016 in Aptera
Ons begin is niet Grieks geweest, want deze Artemis is Romeins en kwam hier terecht om het huis van een of andere patriciër te versieren.
Deze opeenvolging en mengelmoes van culturen is typerend voor Kreta , zoals het eiland is begeerd door verschillende beschavingen. Dat zijn de nadelen van een locatie op een van de beste plekken ter wereld.
Dit spoor is te zien in het gezicht van onze Artemis, in Romeinse paleizen, Byzantijnse kerken en Ottomaanse gebouwen.
Deze wens om Kreta te veroveren bereikt de 20e eeuw; De Duitsers bezetten het eiland in 1941 wreed en de Kretenzers, mannen, vrouwen en kinderen, vochten om het te verdedigen. Die felheid en deze gehechtheid aan het eiland maakt deel uit van het karakter van deze plek, dat vóór Griekenland Kreta is.
Slenteren door het Archeologisch Museum van Chania
Vanna woont in een van die Venetiaanse gebouwen die overal op het eiland te vinden zijn. Zijn huis, dat rond 1580 als zomerverblijf werd gebouwd en later door een Turkse familie werd gekocht, is een hotel.
Metohi Kindelis noemen is dus gelijkstellen aan anderen en Metohi Kindelis is anders dan iedereen.
Om te beginnen is het sinds 1910 de thuisbasis van de Kindelis en dit maakt het een kenmerkend hotel. Doorgaan is een werkende boerderij met een participatief landbouwsysteem en als zodanig zit er beweging in.
Het is geen resort, het is geen sociaal hotel, het is geen boutique hotel en dat hoeft ook niet; verwacht geen restaurant, Pringles in de koelkast (ja kaas) of een poolbar. Het is niet nodig: Het straalt charme en cultuur uit in elke hoek.
Metohi Kindelis: Vana's huis (en hotel) op Kreta
Het heeft slechts drie ruimtes, die we villa's of studio's kunnen noemen, genaamd Danae, Kynthia en Kiriakos; elk met een eigen zwembad.
Wie ervoor kiest om hier te blijven, is iemand die op een oprechte manier contact wil maken met Kreta, die zullen genieten van de ordelijke rommelige tuin, waanzinnige duikvluchten, afgemeten excursies, innerlijke retraites met boeken en liedjes en lange gesprekken na het eten zoals zomerdutjes.
is iemand die wil maak het ontbijt klaar met vijgen, melk, fruit, boter, noten en brood dat Danai elke dag laat staan. Wie is Dani? Ze is de derde vrouw op onze reis.
Een van de zwembaden van Metohi Kindelis
Danai is de dochter van Vanna en de ziel van Metohi Kindelis. Het is gemakkelijk om haar te zien in haar kaftan en haar haar naar beneden, met een mand met amarant en avocado die ze net uit de boomgaard heeft geplukt.
Zijn familie is een pionier in de biologische landbouw (Manolis, Danai's oom, had die visie) en bij de teelt van veel tropisch fruit. Hier is het duidelijk: je moet de natuur volgen, haar ritmes, haar voedsel. En zo zal het gebeuren.
Zij, met haar opleiding Internationale Betrekkingen en haar vorige leven in Duitsland, Frankrijk en Spanje belichaamt de Kretenzers die het eiland hebben verlaten en er vol nosto's naar zijn teruggekeerd. Schrijf dat woord op: het komt terug.
Ze is een rondreizende vrouw, die verfijning toevoegt aan degene die dit land al standaard brengt, dat heet bakermat van de moderne beschaving; niets meer en niets minder. Bijna alles wat we leuk vinden en waar we vandaag van genieten (behalve de bioscoop en vier andere dingen) het was al meer dan tweeduizend jaar geleden op Kreta bekend.
Danae, Kynthia en Kiriakos zijn de namen van de drie dorpen van Metohi Kindelis
Danai verwelkomt gasten in een van de vier talen die ze spreekt en wordt hun beste gids. Niemand beter dan zij om hen, bijna met gedempte stem, te vertellen waar dat strand is waar de lokale bevolking naartoe gaat, waar je heerlijk kunt ontbijten in Chania (spreek uit als Jañá), waar je een keramische kom kunt kopen, of degene die erin passen onze koffer.
Ze boekt restaurants, organiseert bruiloften, woont filmopnamen bij en hij heeft zelfs tijd om de tomaten te kiezen die hij in de koelkasten van de villa's zal plaatsen.
account dat Metohi is een eigendom dat al drie van de vier generaties in handen is van vrouwen.
Danai is de dochter van Vana en de ziel van Metohi Kindelis
Deze rol van factotum komt voort uit erfelijkheid. Ze vertelt: “Eerst was het mijn overgrootmoeder Victoria, die het onroerend goed in Istanbul kocht in onderhandeling met de Pasha voordat ze naar Kreta verhuisde. Ze verliet haar literaire carrière als schrijver van toneelstukken, toen ging het over in de handen van mijn grootmoeder en nu ben ik dat”.
Dit, op een eiland als Kreta en in een land als Griekenland, was en is niet gebruikelijk. Voor haar is Kreta “het constante contrast tussen zee en bergen, het harde maar warme temperament, de geur van tijm die door de rotsen gaat met zout op de huid in de zomer, de kleur van de Libische zee, de geur van citrusvruchten en wilde bloemen in de lente en de kleuren van de herfst, vooral het bijna grijze blauw van de zee, de duizend manieren om de 2000 inheemse kruiden van het eiland te eten, badend in de zee kijkend bij de sneeuw, de kleine steden waar de mensen nog zuiverder zijn, dicht bij het land”.
Wij, gewone waarnemers, kunnen weinig meer zeggen.
Metohi Kindelis is een werkende boerderij met een participatief landbouwsysteem
Metohi Kindelis ligt aan de rand van Chania. Dat is een goed knooppunt van waaruit je het eiland kunt bezoeken. Deze keer hebben we besloten om in het westen te blijven; Knossos, het spijt ons.
Vanuit Chania, waar dit vreemde hotel zich bevindt, We verhuizen in een huurauto die ons naar stranden, steden en bergen brengt; er zijn er veel en erg hoog op Kreta. De stranden zijn onvermijdelijk: het trio Falasarna, Elafonissi en Balos Het is het meest gewild en gefotografeerd. Het is normaal: ze zijn schandalig.
Er zijn echter andere, minder gefotografeerde, zeer verleidelijk. Een is Sweetwater, dat uitkijkt op de Libische Zee en waar zoet en zout water zich vermengen. Daar eten, in het enige restaurant dat er is, met de aanwezigheid van de bergen, is wat sommige goedkope mensen luxe noemen.
Er is nog een strand genaamd Ravdoucha dat is een mengeling van het landschap van de Sierra de Huelva en de Caribische Zee. daar is het mogelijk baad in kristalhelder water en laat de sarong achter in de schaduw van een olijfboom. En eet aan het einde een salade met veel feta en een koud biertje in een plaats genaamd Rots op de Golf. Dit plan is een schandaal.
balus strand
Niet alles is strand, gelukkig. West-Kreta is bezaaid met pittoreske stadjes zoals Vamos , waar we naartoe gaan om gewoon te zeggen "Laten we gaan, laten we gaan". Dit is een merkwaardig geval: het is geweest een plek die is herrezen door voormalige buren die er na een tijdje weer naar terugkeerden.
De nostos, het woord dat terugkeert, promootte zijn wedergeboorte in de jaren 90. Tegenwoordig is het een plaats met kleine restaurants zoals Sterna tou Bloumosifi, waar je gegrilde vis en salade onder de wijnstok eet , huizen waarin je gemakkelijk kunt fantaseren over alles achterlaten en er blijven wonen; u kunt beginnen met het huren van een 19e-eeuwse stenen villa met zwembad.
Heel dicht bij Vamos is Paidochori, een stad, bijna een dorp, waar je moet zoeken naar Manousos Chalkiadakis. Oosten keramist het is een van de meest gerenommeerde in Griekenland. Hij woont en werkt in een 1300 jaar oud huis vol charisma en uit de mode.
Hij gebruikt oude technieken om zijn stukken te maken en is verheugd om ze te tonen en te verkopen. Hij heeft geen bezoeken op een orthodoxe manier georganiseerd, maar met een telefoontje kun je hem gaan ontmoeten.
Manousos heeft een goed gesprek, nodigt je uit voor koffie en thee en vraagt naar Almodóvar. Je hoeft niet terug te gaan zonder, tenminste, een keramische granaatappel, wat geluk brengt.
Manousos Chalkiadakis is een van de meest gerenommeerde pottenbakkers in Griekenland
Hier is het verleden erg aanwezig, daarom zal iedereen je aanraden om iets te doen wat ermee te maken heeft. Bezoek de opgraving Aptera , ja, waar onze Artemis vandaan komt, is een goed idee; archeologie is dat altijd.
Ze noemen het het kleine Pompeii en de eerste afzettingen dateren van 1000 voor Christus en gaan tot 700 na Christus, toen een aardbeving de stad verwoestte; toen kwamen Arabieren, Venetianen en Ottomanen.
Het is een ander voorbeeld van de som van culturen die Kreta is. Aptera kijkt uit op de baai van Souda. Zoals op elk eiland, is het onmogelijk om afgeleid te worden van de zee, het komt altijd uit de hoek van het oog.
Romeinse baden en stortbakken in Áptera
We blijven schrijven en we hebben nog steeds niet gezegd wat nostos betekent. De beste persoon om het te vertellen is Alexandra Manousakis, een Grieks-Amerikaanse die de maker is van de wijnmakerij Manousakis. Zijn wijnen dragen de naam Nostos “omdat het de motor van de wijnmakerij is”, vertel ons.
De nosto's zouden zijn het gevoel van verlangen naar het land, het verlangen om terug te keren naar een geliefde plek, het heimwee van de wortels. Nostos staat aan de basis van een woord dat ons bekend voorkomt: nostalgie . Dat is wat Alexandra voelde nadat ze het grootste deel van haar leven in Washington had gewoond en wat? bracht haar terug naar haar vaders plaats van herkomst, Ted, een ondernemer die carrière maakte in de Verenigde Staten en in 1993 de wijnmakerij oprichtte.
Alexandra was afgestudeerd aan NYU en verliet in 2007 haar vastgoedbaan in New York om letterlijk haar handen in het vuil te steken. Hij was 23 jaar oud en nam het project over. Het was niet gemakkelijk om het als jonge vrouw en nieuwkomer te doen.
Tegenwoordig is ze een zakenvrouw die het eilandleven heeft opgeschud met een bloeiend wijnhuis waar je kunt proeven en dineren , een gastronomische winkel met eigen producten en zelfs een designmerk met zijn naam. Ze behoort, net als Danai, tot... die generatie jonge vrouwen die deel willen uitmaken van vandaag en morgen op hun eiland.
Proeven onder een olijfboom en dineren op iets heel Grieks en heel gezonds bij wijnmakerij Manousakis Het is niet iets dat snel vergeten wordt.
Alexandra neemt ons mee naar een andere persoon, een andere rusteloze: haar man Afshin Molavi. Deze Zweeds-Iraanse zakenman loopt achter Salis, misschien wel het meest interessante restaurant in Chania en, durven we, van het eiland.
Zelfs de meeste fijnproevers zullen herkennen dat er in Salis, dat zich tot het uiterste voedt met lokale producten, ongebruikelijke gerechten en smaken.
De taramosalata met botarga, de octopuscarpaccio met limoen en gember zijn schandalig; in Salis zijn veel culinaire culturen gemengd en daarom is eten daar ook reizen.
Ook de wijnkaart Dit restaurant heeft persoonlijkheid; zelfs Wine Spectator gaf het in 2019 het Best Of-zegel. Naast de Nostos er zijn wijnen uit het hele Griekse grondgebied, dus het is handig om met een open gehemelte te gaan en te gaan? hoppen van eiland naar eiland met een kopje in de hand. Je reist ook drinkend.
Tot nu toe hebben we weinig aandacht besteed aan chania , maar we zitten er al in en we zijn niet van plan om over een tijdje te verhuizen. Salis is binnen de Venetiaanse haven, de bekendste plaats van wat de hoofdstad van Kreta was.
Chania is een levendige, rijke en zeer levendige stad en het is mogelijk om er meerdere dagen te zijn zonder het uit te putten. Dag en nacht door de haven slenteren is onvermijdelijk en het stelt ons ook in staat om contact te maken met het Venetiaanse verleden van het eiland.
Maar er is veel meer. Een interessant bezoek is de Centrale Markt, waar de Grieken voorraad inslaan: Het is dé plek om souvenirs te kopen.
De pittoreske haven van Chania
heel dichtbij is de wijk Splantzia, waar in dezelfde buurt zeer traditionele bedrijven en recent geopende cafés en winkels zijn. Op de pleinen kletsen de ouderen op de banken en de jongsten op de terrassen en het resultaat kan niet mediterraner zijn.
In de verkeersvrije straten van Daliani of Potie gaat de lokale bevolking uit eten; Laten we ons met hen mengen. Heel Chania staat vol met pleinen waar je zin hebt om te blijven wonen, of in ieder geval om te dineren onder een bougainvillea.
Er is een andere buurt Chalepa, meer bezocht door de lokale bevolking dan door reizigers, wat interessant is. In deze zone van neoklassieke lucht is het huis waar Venizelos, een van de vaders van het land, werd geboren. Een wandeling langs de laan van zijn naam, naast de zee, laat ons een ander, recenter (en zeer majestueus) deel van het verleden van het eiland begrijpen.
In Chania willen we iets kopen om te onthouden en dat kunnen we in Flakatoras, een familie keramiek bedrijf in het centrum van Chania waar we alles mee willen nemen.
Op Kreta heb je altijd het gevoel dat wat je doet gedenkwaardig is, een gevoel dat zich in Griekenland herhaalt. Alles heeft hier een speciaal tintje, de som van vele eeuwen geschiedenis vermengd met een verfijnde levensstijl en essentie.
Chania is een levendige, rijke en zeer levendige stad
We hebben deze reis gemaakt onder begeleiding van machtige vrouwen: Artemis, Vanna, Danai en Alexandra en we hebben een aantal speciale gasten binnengelaten zoals Manoussos en Afshin.
We beginnen met Artemis en we eindigen met haar. We keren terug naar het Archeologisch Museum, een plek met schandalige inhoud en een sobere museografie. Het is een van die musea die in zijn eenvoud een zekere tederheid oproept; jammer dat het in dit geval het gevolg is van geldgebrek.
Dit museum is in de Sint Franciscus klooster , in een Venetiaans gebouw, en alles erin is belangrijk, eerste klas. In de Verenigde Staten zouden ze een museum opzetten rond slechts één van de stukken die erin worden bewaard.
De Kretenzers hebben zoveel rijkdom om te sparen dat in de tuin worden de Korinthische kapitelen gebruikt als zitbanken.
Eenmaal daar zullen we teruggaan om voor Artemis te gaan staan, met de mobiel goed in de zak. We zullen haar rustig aankijken en we zullen haar bedanken, een of andere heidense en epische dank. Je moet weten hoe je de reizen moet afmaken.
De oude scheepswerven