Taormina, de parel aan de voet van de Etna
Gelegen op een zwarte klif, met behoud van het evenwicht tussen terrassen en zwarte kliffen zoals de caldera's van de Etna, Taormina (Sicilië, Italië) verschijnt voor de bezoeker als: een flirterige koorddanser die speelt om niet over de golven van de Middellandse Zee te rennen.
De verticale balkons hebben Hollywood-sterren, wetenschappers, filosofen, muzikanten en schrijvers gezien die in de Siciliaanse "parel" hebben gevonden wat elke Boheemse toerist wil ervaren: rust in een idyllische omgeving waar geschiedenis het heden ontmoet in de vorm van een fascinerend vuurwerk.
Taormina verschijnt voor de bezoeker als een flirterige koorddanser
Zo begint met licht en fanfares wat in de stad bekend staat als "gouden eeuw van elitetoerisme" dat maakte dit balkon beroemd naast de Etna. Tijdens de Belle Époque was er altijd een feest in Taormina, toen niemand dacht dat de wereld in staat was tot de gruweldaden die tijdens de Eerste Wereldoorlog zouden worden begaan.
De technologische vooruitgang die het transport verbeterde Ze lieten de meest avontuurlijke (en de meest comfortabele portfolio's) zichzelf lanceren om de voordelen van een wereld te ontdekken, de Middellandse Zee, tot voor kort verstrikt in conflicten, revoluties en bloedige eenwordingen. Als de Grand Tour of Italy, waar de verlichte 17e eeuw zo van hield, kan worden beschouwd als de opmaat naar het moderne toerisme, Taormina ontstond vanaf het begin van de 20e eeuw als de hoofdstad van wat al een authentiek 'influencer-fenomeen' zou kunnen worden genoemd: Sigmund Freud, Albert Einstein, Truman Capote, D.H. Lawrence, Liz Taylor, Richard Burton, Greta Garbo…
De lijst van persoonlijkheden die rust zochten in de stad, logeerden in pensions met onvergelijkbare uitzichten, is lang en vol bekende namen. Ze gaven roem en naam aan een plaats wiens schoonheid, verborgen tussen de kliffen van de Straat van Messina, hij was verdwaald in het doolhof van wegen die de kust van Sicilië doorkruisen in de richting van Messina.
Vandaag is een toeristisch fenomeen dat deel uitmaakt van alle circuits die door het eiland lopen en om deze reden kan het tussen souvenirwinkels, ijssalons en hotels moeilijk zijn om het meeste te halen uit wat het authentieke Taormina was en nog steeds is.
Isola Bella en zijn kleine baaien waar we kunnen drijven onder het deinende van de golven
Er zijn echter nog steeds hoekjes waar katten miauwen in de schaduw van de manden van de ambachtslieden en kinderen naar huis rennen, opgeroepen door de geur van pasta alla norma: je hoeft alleen maar honderden treden op en af te gaan op zoek naar plaatsen waar maar heel weinig te bereiken zijn. Bereid de tweeling voor, er komen heuvels aan.
Aan de voet van Taormina, gescheiden van de stad door een imposante klif, ligt de haven en het begin van onze tour. In de zomer is het strand gek met zwemmers, ligstoelen en strandbars, maar vanaf september zijn solowandelingen mogelijk, en de herfstzon maakt de zonsondergang in Taormina tot een van die wonderen die in het geheugen zullen leven.
Aan onze zijde, baadt in de zee Isola Bella, natuurlijk en archeologisch reservaat op wiens schaarse en rotsachtige oppervlak een dorp staat, omringd door kleine baaien waar we kunnen drijven onder het deinen van de golven. Als we omhoog kijken, zien we over ons de witte daken van Taormina, hangend aan de klif als een gigantisch zwaluwnest dat aan een dakrand hangt, en we zullen boven op de top van een smalle en puntige klif onderscheiden, het silhouet van een kasteel.
de steen, zoals de lokale bevolking het noemt, is het een fort aan de berg Stier (400m), die de stad domineert vanaf zijn bouw door de Byzantijnen, de eerste die de onneembare positie van Taormina opmerkte.
De wereld aan je voeten vanuit La Rocca
Het verhaal van de "Parel van de Etna" is een opeenvolging van belegeringen en heroïsch verzet tegen moslims, Noormannen en Fransen, die allerlei trucjes uitprobeerden om, vaak zonder succes, de stad in te nemen. Wanneer veroverden de Arabieren Sicilië, Het kostte hen 62 zeer lange jaren om het aan de Byzantijnen te ontworstelen en twee om het te onderwerpen toen ze eindelijk in staat waren al hun krachten te concentreren om het op te geven. Wanneer de christenen kwamen terug, Ze omringden de stad met een twintigtal houten torens die elke vorm van bevoorrading of vertrek van de belegerden verhinderden.
Zelfs de beste kapiteins van die tijd konden geen enkel plan bedenken om de oneffenheden van de kliffen en de hoogten te redden waar de forten van La Rocca en het kasteel van Mola werden gebouwd: Taormina was altijd de laatste plaats op Sicilië om te vallen.
Hij herhaalde deze prestatie in 1675, toen Sicilië kwam in opstand tegen de Spaanse overheersing en de stad was een van de weinige die trouw bleef aan de Habsburgers, het beleg meer dan een jaar volhield en een einde maakte aan een geschiedenis van verzet.
In de zomer is het strand van Taormina gek met zwemmers, ligstoelen en strandbars
Moderne oorlogvoering had zijn muren onbruikbaar gemaakt en machteloos tegen de kracht van kanonnen, Taormina ging van een onneembaar bastion naar een badplaats waar Goethe of Jean-Pierre Hoüel rust zouden vinden: verlicht toerisme was het enige dat in de stad werd geïntroduceerd zonder tussenkomst van wapengeweld.
Vanaf de wateren die de Isola Bella omringen, stijgen we naar Taormina via een aantal trappen die onze cardio op de proef zullen stellen: het uitzicht vanaf de belvedère van via Pirandello zal de beloning zijn voor onze inspanning, en fysieke rust zal de mentale vergezellen observeer de kleuren van de Middellandse Zee cirkelend rond het eiland dat we hebben achtergelaten.
Langzaam maar zeker zullen we blijven stijgen totdat we vinden de middeleeuwse muur en we zullen Taormina binnenkomen door Messina poort, Romeins in zijn oorsprong, en waar het begint de oudste wijk van de stad. Hier woonden de rijkste families, die hun luxueuze paleizen bouwden met marmer uit Romeinse ruïnes, waarvan het beste voorbeeld is het imposante Corvaja-paleis (dertiende eeuw).
Honderd meter verderop, in de rij toeristen die nu deel gaan uitmaken van het landschap, ligt het juweel van Taormina: het romeinse theater.
Grieks theater van Taormina
Gebouwd op een heuvel op het westen, bezoekers die komen om de ruïnes te bewonderen of getuige te zijn van een toneelstuk tijdens de festivals die in de zomermaanden plaatsvinden kun je genieten van het beste decor dat Italië te bieden heeft: de top van de Etna, zelfs in de zomer besneeuwd, altijd rokend, waakt over en waarschuwt acteurs en publiek dat het nooit slaapt.
De Sicilianen zijn een buitengewoon vroom volk, en de stad is bezaaid met kerken en kapellen die ons herinneren aan de gebeden en inspanningen van de buren om de straten van hun stad niet meer te zien beven. Dezelfde straten waar, tussen suggestieve trattoria's en ambachtelijke winkels, de ruïnes van de Romeinse naumachia: een geheime tuin waar ooit standbeelden stonden en die vandaag de dag het is een van de weinige hoeken van Taormina waar je de stilte kunt horen.
De buurt eromheen, witgekalkte huizen en trappen die leiden naar balkons boven de zee, het behoudt ook een uitstraling die vervaagt als we de Duomo naderen, en de ansichtkaarten waar we vroeger alleen naar keken, worden omgevormd tot drukke fotogesprekken waar selfies naar beneden regenen.
Hoe dan ook, in Taormina heeft alles, zelfs het massatoerisme, een zekere Boheemse charme, en zelfs het onophoudelijke gemompel van duizenden verschillende talen wordt gewaardeerd, als de draad van een Ariadne om ons door de steegjes te leiden, glurend naar de gevel van luxueuze villa's en hotels, zonder te stoppen om te draaien om te zoeken naar de eeuwige referentie van de Etna weerspiegeld op de golven van de zee.
Als we op zoek zijn naar eenzaamheid en eten, kunnen we het beste Taormina verlaten en met de bus of auto naar het nabijgelegen stadje Castelmola. Veel minder bekend dan de stad die van bovenaf waakt, is Castelmola een handvol huizen die bij elkaar op een rotspunt staan Het zal ons even naar Meteora en zijn kloosters brengen, in het verre Griekenland, vanwege de ontoegankelijkheid en hoogte.
Het uitzicht vanaf het kasteel is de klim waard, Welnu, we kunnen aan onze voeten aanschouwen de Taormina die we hebben achtergelaten, de Isola Bella waar we zweven, geleid door de stroming en de ruïnes van een Romeins theater dat, vanuit vogelperspectief, nog mooier is.
En als het beste om de duizeligheid te overwinnen die iedereen kan voelen wanneer hij uitkijkt over de hoogten van Taormina, is een goede Italiaanse koffie, mijn aanbeveling is om door de te gaan Bar Turrisi, die gevestigd is in een oud gebouw naast de Duomo van Castelmola. Niet omdat de koffie uitstekend is, wat het ook is, of vanwege het uitzicht dat vanaf het terras kan worden genoten, maar omdat de merkwaardige decoratie die de eigenaren misschien als toeristische attractie gebruiken? of, zoals jaren zestig groupie Cynthia Gips Caster, ze zijn toegewijde bewonderaars van mannelijke penissen. Ja, je leest het goed: de Turrisi-bar is versierd met asbakken, leuningen, planken, lampen, stoelen, tafels, knoppen en elk object dat kan worden gebeeldhouwd in de vorm van een menselijke fallus.
Taormina, dat geen geheimen leek te verbergen, zal ons altijd blijven verbazen.
Vanuit Castelmola ziet de wereld er zo uit