De Amazone is de long van de aarde, omspant tien keer de grootte van Frankrijk en negen Zuid-Amerikaanse landen . 60% van zijn grondgebied is tropisch bos, het grootste ter wereld. Vroeger, vóór de komst van de Portugezen in Brazilië (in het jaar 1500), was er naar schatting een inheemse bevolking van ongeveer 5 miljoen, vandaag bereikt het 370.000 van 188 inheemse groepen die 150 verschillende talen spreken. nog steeds vandaag, Met 144 van de geïdentificeerde groepen is geen contact geweest.
Dorpen en steden zijn ontstaan langs de Amazone, maar helaas begint dit gebied in het midden van de 20e eeuw een constante strijd om te overleven. Ontbossing om plaats te maken voor veeboerderijen en sojaplantages, houtkapbedrijven en de zoektocht naar goud bedreigen de regio. Een constante bedreiging voor de biodiversiteit en de inheemse bevolking.
De internationaal bekende fotograaf bevond zich in deze situatie Sebastian Salgado , wiens carrière begon in de jaren '70, reizend naar meer dan 100 landen om altijd de harde realiteit van de wereld waarin we leven te portretteren. UNICEF-ambassadeur sinds 2001, Salgado heeft tijdens zijn carrière meer dan 10 onderscheidingen ontvangen , ook voor zijn werk Amazônia, dat meer dan 200 beelden verzamelt die zijn gemaakt tijdens zeven jaar leven in de Amazone met 12 inheemse bevolkingsgroepen.
Famille Asháninka, État d'Acre, Brazilië, 2016.
De reizende tentoonstelling arriveert op 27 juni in Avignon in het Paleis van de Pausen en zal daar blijven tot 30 november. Het is een geweldige tentoonstelling met video's en een speciale soundtrack gemaakt door Jean-Michel Carré. Hun doel is om te proberen de bedreigingen van hun inheemse stammen bekend te maken en te tonen. : illegale houtkap, goudwinning, bouw van hydraulische dammen, veeteelt, sojateelt en in toenemende mate de effecten van klimaatverandering.
ZEVEN JAAR WERK
“Ik begon dit project in 2013, me bewust van de toekomstige dreiging voor de Amazonewouden. Mijn project liep door tot 2019. Inheemse stammen en het Braziliaanse leger hebben met mij samengewerkt , die ter plaatse wordt ingezet om de illegale drugsmarkt te onderdrukken. De toegang tot de bossen is erg moeilijk, dus ik had de hulp van het leger om de jungle in te gaan en vanuit de lucht foto's te maken. Misschien stellen we ons de Amazone voor als een plat oppervlak, met veel rivieren, maar in de tentoonstelling worden ook bergen ontdekt, evenals ruimtes die gedurende meer dan 1500 jaar zijn geërodeerd”, benadrukt Sebastião Salgado.
Het Amazone-regenwoud is de enige plek op aarde waar de vochtigheid van de lucht niet afhankelijk is van verdamping uit de oceanen. . Elke boom pompt honderden liters vocht per dag de atmosfeer in. Satellietfoto's laten steevast zien dat het regenwoud grotendeels verborgen is door wolken. "De dag dat de jungle perfect zichtbaar is vanuit de ruimte, zal de dag zijn dat deze "vliegende rivieren" zijn verdwenen, met catastrofale gevolgen voor onze planeet", voegt hij eraan toe.
Expedities over land, over zee en door de lucht op de grond door de fotograaf en zijn team laten een nog onontdekt gebied op aarde zien. Cultuur, mysterie en ongeëvenaarde schoonheid die ons altijd blijft verbazen.
“Dankzij de ondoordringbaarheid van de jungle, e etnische groepen hebben hun traditionele manier van leven eeuwenlang kunnen behouden . Maar deze bestanden zijn in groot gevaar, net als het voortbestaan van het bos. Deze beelden zijn een getuigenis van wat nog bestaat. Om het leven en de natuur vernietiging en predatie te laten overwinnen, hebben alle mensen de plicht om deel te nemen aan de bescherming ervan.”
Yanomami-sjamaan in een ritueel bij Pico da Neblina, État d'Amazonas, Brésil, 2014.
De tentoonstelling in Avignon, die ook andere steden in de wereld heeft bezocht, zoals Londen of Zürich, was opgevat als een bos. De rivier volgen en de verschillende bossen doorkruisen, kan de bezoeker, met behulp van muziek- en geluidsarchieven (eigendom van het Museum van
etnografie van Genève), is in staat om de Amazone binnen te gaan.
Daarnaast toont de ruimte projecties van portretten van mannen en vrouwen uit de Amazone, geïllustreerd door een soundtrack van inheemse muziek (speciaal gecomponeerd voor
de groepstentoonstelling Pau Brasil), terwijl een tweede ruimte foto's van het bos presenteert, vergezeld van het symfonische gedicht van Heitor VillaLobos getiteld Erosão.
"Ik heb veel in Azië gewerkt, vooral in Indonesië. Tijdens mijn vroege reizen was het eiland Sumatra bedekt met bos; nu is er geen bos -alles is vernietigd om palmolie te verbouwen. Tegenwoordig wordt in Indonesië, een deel van Nieuw-Guinea - wat West Papua wordt genoemd - het bos veel sneller vernietigd dan de Amazone. Daarom is de les die we hebben geleerd van de Amazone van toepassing op de hele planeet. Nog maar een paar honderd jaar geleden leefden we in het bos. We zijn onderdeel van de natuur, onderdeel van de diersoort, onderdeel van biodiversiteit, en we moeten het beschermen om onszelf te beschermen. . Ons stadsleven maakt ons de aliens van onze planeet; we moeten terug naar de natuur. Laten we iets herbouwen van wat we hebben vernietigd!", Zegt de fotograaf.
Via deze link kun je je ticket reserveren.
