Naar het strand gaan in het zuidwesten van Colombia , dat wil zeggen, naar de stranden van de Colombiaanse Stille Oceaan (Cali, Popayan, Koffie-as), zonder het vliegtuig te nemen of je tijd te verpanden aan oneindige bussen, moet je naar de stranden van Bonaventure: de stad met de grootste haven van Colombia en een van de grootste in Latijns-Amerika. Buenaventura is een arme stad (met een miljonairshaven) en een overwegend zwarte bevolking, net als de kust van heel Colombia.
Van Cali naar Buenaventura zijn er 112 kilometer en, a priori, ze moeten gemakkelijk kunnen worden afgedekt, maar dat zijn ze niet: de bus duurt drie uur aankomen. Verkeersopstoppingen, heuvels en kuilen op de wegen bemoeilijken de reis. Eenmaal in Buenaventura moet je naar de pier om neem de boot naar Juanchaco.
Een visser voor de kust van Juanchaco in Uramba, Colombia.
Deze stranden zijn alleen per boot te bereiken, ze zijn geen eiland, maar ze vervullen hun functie: ze zijn omgeven door tropische jungle, en is een van de natste delen van de planeet. De vegetatie overweldigt, evenals de vogelliedjes en het gekrijs van insecten.
Afhankelijk van uw reisvaardigheden, kost de boot u, heen en terug, 80.000, 90.000 of 100.000 pesos Colombianen (iets tussen de 20 en 25 euro). De overtocht duurt een uur en de reis is wat hectisch, maar niets om je zorgen over te maken. De baai van Uramba gaat open en de kusten trekken zich terug.
links van je alleen de oceaan blijft over en de boot vaart langs de mangroven aan de rechterkant. Kleine stadjes met paalwoningen, dokken met kinderen die in zee springen, en mangroven, allemaal mangroven: deze verwrongen en ondergedompeld in het water gaan ze een deel van het land in de zee, of gaan ze een deel van de zee het land in?
Juanchaco, Colombia.
Op de Juanchaco-pier vervoer naar La Barra moet worden onderhandeld (het mooiste, rustigste en meest aan te bevelen stadje –en het strand– van de drie): je kunt met de motor, auto of tractor gaan en, nogmaals, jouw expertise bepaalt de prijs: 12.000, 15.000, 20.000 pesos (tussen 3 en 5 euro).
La Barra is een stad met weinig inwoners; heeft een paar hostels, een paar hutten, een handvol winkels en bars, een strand van enkele kilometers en een rust die ook kilometers is. Om te slapen kun je kiezen hangmat, tent of kamer. Stromend water heeft deze uithoek van de wereld niet bereikt en je leeft terwijl je naar de lucht kijkt: gelukkig, genereus. Watertanks bekronen de houten hutten en, als je geluk hebt, is de douche in je accommodatie buiten: naaktheid en natuur ze passen perfect bij elkaar.
La Barra, Colombia.
La Barra, zoals Neruda van Manizales (een Colombiaanse stad in de koffieregio) zei, is een fabriek van zonsondergangen. De zon gaat zachtjes onder over de zee en duisternis kruipt over de jungle. De regen in deze tropische zones Het is overvloedig, maar meestal respectvol: het wacht meestal tot de avond valt om met al zijn kracht toe te slaan, zodat de ochtenden, zelfs in het regenseizoen, kunnen worden gebruikt om wandelen, baden in de oceaan of doe een van de tours die in de omgeving worden aangeboden. je kunt gaan kijken Bultrugwalvissen –die deze kusten kiezen voor voortplanting en voortplanting–, om de mangroven te verkennen, om spring in de watervallen of om een inheemse gemeenschap in het binnenland te bezoeken.
Maaltijden op de stranden van de Colombiaanse Stille Oceaan zijn voornamelijk producten van de zee: garnalen empanadas, ceviches, gebakken vis. Dit alles uiteraard vergezeld van bonen, rijst en bakbanaan. Iets dat je niet moet stoppen met proberen is kokos rijst, Kroonjuweel. Typische dranken uit de regio: viche, heet, tumbacatre (of matrasbrekers) worden op alle uren genoten en hebben afrodisiacum roem.
De zon komt vroeg op om zes uur 's ochtends (in Colombia, vanwege de nabijheid van de evenaar, verandert het tijdstip van zonsopgang en zonsondergang het hele jaar door nauwelijks: 21 minuten verschil tussen de langste en de kortste dag) , en op datzelfde moment beginnen ze de te dienen gebakken arepas, perico eieren (met tomaat en ui) en rood (zwarte koffie).
terwijl je klaar bent met de koffie, een kudde pelikanen surfen op de golven en een vrachtschip, ver weg en heel groot, creëert een nieuwsgierig silhouet aan de horizon; het lijkt een stad in beweging, een stad waar je op dit moment niet aan denkt terug te keren. Het is hier beter tussen de jungle en de zee.