De csikós, traditionele ruiters van het gebied
"Is in de wijde vlakte als de zee waar mijn thuis is en mijn vrije ziel vliegt als een adelaar in de oneindige steppe ”. Zo beschreef de romantische dichter Sándor Petofi zijn liefde voor Grote Alföld of Grote Vlakte , een uitgebreide steppeprairie slechts twee uur van Boedapest om doorheen te dwalen op zoek naar de meest authentieke Hongaarse cultuur.
In Hongarije , de rivier de Donau lijkt te scheiden, met zijn heersende romantiek , het oostelijke Hongarije van het westelijke , waardoor de Grote Vlakte leeg blijft liggen in het oosten van het land en strekt zich zelfs uit tot buiten zijn grenzen, in de richting van Slowakije, Roemenië, Oekraïne, Kroatië en Servië.
Kuddes vullen de vlakte met leven
de poesta , zoals deze desolate kruidachtige woestijn bekend staat, is de grootste steppe van Europa . De naaktheid van zijn onmetelijkheid is het gevolg van doortocht van de Turken door het gebied , de bewoners verdrijven en bomen kappen dat ze hier waren.
Dit onherbergzame landschap heeft als constante inspiratie gediend voor Hongaarse schrijvers en dichters weggevaagd door de charmes van een ondoorgrondelijk terrein waarin de Tiza, de belangrijkste rivier in de regio en een zijrivier van de Donau, kronkelt en geeft zijn vleugje leven en rijkdom.
NATIONAAL PARK HORTOBÁGY
Tussen de dorre weiden van de Grote Laagvlakte, Nationaal Park Hortobagy is een van de sterkste redoutes oprecht dat het land, ondanks zijn trots, zonder al te veel nadruk.
Het is echter een bevoorrechte plaats voor vogelliefhebbers (met meer dan 340 soorten) en contact met de natuur in het algemeen.
Het eerste beeld dat wordt waargenomen van het park is iets kil, binnengevallen door oker tinten in zomer en herfst en met iets meer kleur in het voorjaar. Maar hier is het beter om je te laten meeslepen door de verborgen charme dat niets voortbrengt en schipbreuk tussen de verzen van Sandor Petofi op zoek naar de magie van de plek.
In het park vind je meer dan 300 soorten vogels
Hortobágy werd ingehuldigd in 1973 Gezien de noodzaak om hun rijke natuur en culturele waarde. In 1999 werd verklaard Werelderfgoed , en is momenteel de grootste beschermde gebied van Hongarije, met 82.000 hectare.
In dit gebied lijkt het leven in de loop van de tijd onbewogen. De stevige herders ze hebben de zware taak om hun veilige kuddes slecht weer, maar tijdens de heetste zomerdagen hebben ze ook moeite om niet voor de gek gehouden te worden de luchtspiegelingen die de hitte veroorzaakt op het platteland. In het dorp Hortobágy wordt het verhaal verteld door de Herdersmuseum , de belangrijkste attractie van de plaats, samen met een toeristisch restaurant ingericht door zigeuner muzikanten.
Maar voordat je de stad binnengaat, moet je op een ander letten detail. Met name op de stenen brug van de negen gaten, dat heeft een bijzondere relevantie in het landschap en in de geschiedenis van het park, want jarenlang was het de enige manier om de rivier over te steken met het vee. Het is daarom een uitstekende enclave voor de lokale bevolking, maar voor buitenstaanders passeert het perfect onopgemerkt.
In het park maken vijvers het landschap compleet, defensieve grafheuvels van oude nomadische volkeren en enkele herbergen. Je kunt de Puszta oversteken als je zijn . bezoekt boerderijen.
Het indrukwekkende racka-schaap zal je fascineren
Daarin benadrukken ze de racka schaap , met spiraalhoorns, en de mangalica varkens, gekarakteriseerd door haar dat zijn lichaam zeer gelijkaardig aan dat van schapen bedekt. Andere dieren die in het gebied te zien zijn, zijn de kranen , ganzen of waterbuffels.
De landgoederen van Hortobágy bieden ook: fascinerende paardenshows waarin de csikós of ruiters demonstreren, met groot meesterschap en gekleed in kostuums traditioneel , Wat domineren hun paarden harde geluiden maken slaan hun zwepen tegen de grond . Een techniek die van generatie op generatie is overgegaan sinds het oorspronkelijk werd gebruikt om aan te trekken veilig voor rovers.
Ossenkarren zijn een van de andere fundamentele elementen in het leven van het park en daarom laten hun eigenaren ze met speciale voldoening lopen, zoals de grote relikwieën Wat zijn ze.
Dit pittoreske beeld sluit aan bij het beeld van de kuddes grazen door eindeloze weiden, ervaren ruiters die uit het niets op hun paarden verschijnen en de landelijke omgeving dat het verdient om zonder haast ontdekt te worden, en dat zal de reiziger doen dromen zoals het deed Hongaarse dichters.
De traditie van de 'csikós' gaat van generatie op generatie over