Sanlúcar de Barrameda: pure essentie van Cadiz
Vanaf de top van de **Torre del Homenaje del Castillo de Santiago** kun je zien hoe Sanlúcar zich uitkleedt . En het doet dit door zich te ontdoen van parafernalia en bloei, van onnodige kralen, en ons de Andalusische essentie te laten zien die zijn straten uitstralen.
Van bovenaf is de indeling van de stad duidelijk te onderscheiden, in wiens kader kerken, kloosters en paleizen . Dat doet dat ook kamille geur dat niet alleen zijn mythische wijnmakerijen verovert, maar zelfs sterk wordt in de stad zelf. Het is in die straten dat ze zitten vol met bars, mensen en sfeer? , waar dat zich ontwikkelt Cádiz kunst om te weten hoe je kunt genieten van zelfs de meest alledaagse dingen.
Maar vanaf de toren kun je ook nog iets anders zien: de monding van de Guadalquivir , die uitkomt op de Atlantische Oceaan in een unie die de geschiedenis van Sanlúcar zijn hele leven heeft gemarkeerd.
Sanlucar de Barrameda ruikt naar kamille
500 jaar worden precies nu herdacht van die historische mijlpaal die was De eerste reis rond de wereld . Vanaf de hoogte de horizon aftasten met onze handen op ons voorhoofd om onszelf te beschermen tegen de zon – want pas op, Sanlúcar heeft tot wel 3.000 zonuren per jaar! , het is gemakkelijk voor te stellen hoe het geweest moet zijn om te overdenken, dat 6 september 1522, de komst van het mythische Schip overwinning , de enige van die vijf boten die, drie jaar eerder, aan het immense avontuur van de wereldrondvaart begonnen en die dit huzarenstukje kon volbrengen.
Sanlúcar was in die tijd een welvarend en rijk land . De handel tussen **Amerika en Sevilla** maakte de haven tot een referentiepunt: schepen passeerden er op weg van en naar, en Columbus vertrok ervan tijdens zijn derde expeditie naar Amerika.
Het gevolg van dat alles? Onder andere de stad het was bevolkt met kerken en kloosters om die monniken te huisvesten die de Nieuwe Wereld evangeliseerden, maar ook de mythische Huizen van dragers van Indië , waarin een deel van de ingevoerde goederen werd opgeslagen.
Trouwens, een van hen verklaarde Bron van cultureel belang en historisch-artistiek complex , is gerestaureerd en omgebouwd tot hotel: het Hotel Palacio de Arizón.
Uitgeroepen tot een troef van cultureel belang en historisch-artistieke site
Nu, in de 21e eeuw, de afdruk van dat bloeiende tijdperk Het wordt waargenomen door gewoon door de straten van Sanlúcar te lopen. Zullen we er een wandeling aan wijden?
SANLUCAR, LAND VAN WELVAART
Als we erin slagen om de trappen van de toren van eerbetoon We stopten even om het tafereel te overdenken.
Het grote fort waarin we ons bevinden - en waarvan, zeggen sommigen, de koningin Isabel La Católica zag voor het eerst de zee - Het werd in de 15e eeuw gebouwd door Enrique Pérez de Guzmán, II hertog van Medina Sidonia. Een van de kamers herbergt een prachtige collectie historische kostuums die een genot zijn. Hé, laten we doorgaan.
Kerk van Onze Lieve Vrouw van Liefde, in Sanlúcar de Barrameda
Eenmaal op straat is het tijd om te doen wat we zo leuk vinden: ons verliezen op de hellingen en kronkelige wegen van de Barrio Alto.
Om dat glorieuze verleden te begrijpen dat Sanlúcar heeft meegemaakt, moet je goed kijken naar de gevels van sommige gebouwen, zoals de Mercy Auditorium , uit de 17e eeuw, waarin de Orde van de Mercedarians.
De kerk van de O , uit de 14e eeuw, verschijnt voor ons heel dicht bij het kasteel: de imposante façade is niets meer dan de behuizing van de schat die het binnenin bewaart, waar de " Christus van Veracruz ” is een van de meest emblematische werken.
Maar de verrassingen gaan door in Sanlúcar, en naast de kerk komt de beurt aan het ** hertogelijk paleis van Medina Sidonia ** dat de Alcázar Viejo van de stad in zijn tijd. Met zijn witte gevel en donkere ramen is het tegenwoordig een hostel met 9 kamers. Als je het interieur wilt verkennen, moet je dat doen in een van de rondleidingen georganiseerd op verschillende dagen van de week . Als je het er niet mee eens bent, dan is een kopje koffie in je tuin/binnenterras een optie. Meer dan raadzaam.
Tuinen van de herberg van het hertogelijk paleis van Medina Sidonia in Sanlúcar de Barrameda
Maar de macht van Sanlúcar was niet beperkt tot de tijd van handel met Amerika, verre van dat. In de 19e eeuw, en na een periode van verval die enkele eeuwen had geduurd, de hertogen van Montpensier zijn gearriveerd om het nest weer op te fleuren.
Het blijkt dat zijn beslissing om tijdens het zomerseizoen in Sanlúcar te gaan wonen een hele Domino Effect wat maakte dat? edelen en grote aristocratische families van die tijd imiteerden hen, en de stad Cadiz zal worden gevuld met stijlvolle zomerhuizen. Ze stonden bekend als “kleine hotelletjes” , die vandaag de dag nog steeds te zien is in de Avenue van Bajo de Guia.
Maar wat ons interesseert is de Paleis van Orléans-Bourbon die de Montpensiers zelf bouwden, natuurlijk: een nederige woning van amper 6.500 vierkante meter die vandaag de dag het gebouw is van de Stadhuis van Sanlucar. Hun s tuinen in Engelse stijl zijn open voor het publiek en ze zijn geweldig. Dat geldt ook voor de kleurrijke façade, van neo-mudejar en neoklassieke inspiratie.
Maar om het interieur, dat pure kunst is, te overdenken, zullen we een excuus moeten bedenken. Ik weet zeker dat er iets zal komen...
Cabildo-plein in Sanlucar de Barrameda
CATEMOS: WAT SMAAKT SANLUCAR?
We verlaten de bovenstad terug om in de te duiken ingewanden van Sanlucar. Want daar beneden, terwijl we beetje bij beetje dichterbij komen... richting de zee begint het leven enorm te koken . En zo niet, laat ze het dan aan de winkeliers vertellen Voedselmarkt: elke willekeurige dag, zolang het geen zondag of maandag is, wordt dat een absoluut spektakel.
Vaste klanten komen en gaan geladen met tassen Daar maken ze van de gelegenheid gebruik om zich te mengen met de dienstdoende buurman en bij te praten: Wat is een betere plek om elkaar te ontmoeten dan omringd door in het oog springend eten? Wat daar wordt geleefd definieert ook Sanlúcar: tussen de vissen die op de toonbanken schitteren, de bergen aardappelen en groenten die worden verbouwd in de landen van de oevers van de Guadalquivir, de kazen die uit de bergen van Cadiz komen en de meeste dagelijkse beroering, we laten ons besmetten en we nemen als goede toeschouwers deel aan de enscenering.
La Rondeña snoepwinkel
En nu zullen we het genre moeten proeven, toch? Bij het verlaten van de markt zijn we verrast door de overblijfselen van degenen die bekend staan als de grotten , a galerij met arcades waarvan de oorspronkelijke functie onbekend is . Van daaruit vervolgen we de afdaling richting de epicentrum van de stad, waar veel van de essentie van Sanlúcar is geconcentreerd.
De High Street bruist in de vroege uurtjes, wanneer lokale bedrijven niet stoppen. Hetzelfde als de omliggende straten, waarvan sommige beschilderde tegels hebben die herinneren aan Rond de wereld van Magellan en El Cano.
Liefhebbers van zoet hebben geluk: de banketbakkerstraditie in deze hoek van Andalusië is de hemel. In Strijdershuis de gebakjes zijn ongelooflijk voortreffelijk, terwijl in de? La Rondeña snoepwinkel , in Isaac Peral Street, naast het sterven van liefde met zijn decoratie, moet je de . proberen mythische koninklijke mis, a met engelenhaar gevulde cupcake spectaculaire smaak. Nog traditioneler, indien mogelijk, zijn de sky bacon gemaakt door de nonnen van het Madre de Dios Convent . Het niet proberen ervan wordt als een absolute heiligschennis beschouwd.
La Gitana, Sanlúcar de Barrameda
is de Stadhuisplein degene waar toeristen rondhangen, de ouderen in hun stoelen zitten te kletsen en de meest geprezen bars verrukken fans van wereldse geneugten. Het zal een klein mutsje raken...
In barbiana We zetten alles in op hun overmaatse garnalen - hoewel de glorie naar die van gaat snor huis, we bevestigen dat deze het zeker verdienen - en hun beroemde aliñás-aardappelen, terwijl we voor de garnalenomeletten naar de klassieker gaan Balbinushuis , waar het vinden van een plekje aan de bar of tafel deel uitmaakt van het gastronomische avontuur – dat kraken bij het nemen van de eerste hap is iets onbeschrijfelijks- . Het account, als verplichte sites met traditie, gaat naar krijt en op de bar.
Meer vis? geen probleem: binnen De zigeunervrouw We wedden op de pijotas, hoewel waar enkele brandnetels zijn geplaatst ... Laat al het andere worden verwijderd.
Garnalen en kamille in Barbiana
LATEN WE OPHALEN UIT HET ZUIDEN
Verspreid over het hele grondgebied van Sanlúcar, zelfs in het hart van de stad, de witgekalkte muren van de historische wijnhuizen waarin ze worden geproduceerd Sanlucar wijnen.
Gewicht namen zoals Barbadillo of De zigeunervrouw dragen eeuwenlange wijngeschiedenis beschermd onder de DOEN. Kamille Sanlucar de Barrameda. Wijnen die een biologische veroudering hebben ondergaan met behulp van het solera- en criaderas-systeem en die perfect passen, waarom niet, met een petje op elk terras in de stad.
U kunt rondleidingen krijgen door de meeste wijnhuizen. Die van Barbadillo hebben ook een Manzanilla Museum, terwijl Bodegas Delgado Zuleta Het heeft een centrum voor wijninterpretatie. In argumenteren je kunt deelnemen aan een gedramatiseerd bezoek door zijn verschillende ruimtes die trouwens een verrassing in petto heeft: de sacristie van het oude Santo Domingo-klooster Het maakt deel uit van hun faciliteiten.
De kalme wateren die Sanlúcar voor Doñana . baden
Om alles weg te spoelen, het eten, de wijn en de overdosis kunst waar we ons in deze stad aan hebben overgegeven, maken we een wandeling naar Onder Gids , de Andalusische hoek waar de tijd stopt
dit populair buurt aan zee geeft ons de rust en kalmte van zijn wateren, die van die Guadalquivir die nog een paar meter over heeft om zijn doel te bereiken, maar ook die van het uitzicht op de grote schat die Doñana is, die ons onbewogen gadeslaat vanaf de andere kant van de rivier.
Om wat meer te weten te komen over het nationale park, is het een goed idee om de Ice Factory, een gebouw uit 1944 omgebouwd tot een interpretatiecentrum.
Het zal hier zijn, terwijl de mythische schuiten het water van kust tot kust bevaren, een ruiter op zijn paard door het zand durft te wandelen en wij gaan zitten op een van de terrassen met uitzicht op het paradijs, waar het tijd is om afscheid te nemen van Sanlúcar.
Bovendien verklappen we je een geheim: de zonsondergangen vanuit deze uithoek van de wereld zijn een spektakel. Zullen we blijven om haar te zien?
De zonsondergang vanaf Sanlúcar de Barrameda